Weinige namen.

Van alle klanten beluistert ge in onze dagen dé klacht over geestelijke dorheid.

Er moge overdrijving in schuilen, inzoo.verre er •meer geloofsleven i s, dan er openbaar wordt, dit neemt niet weg: we beleven thans geen tijd van hooggestemd en o.pgewekt geestelijk leven.

Greloofszëkerheiid, geloofsvreugde, ' geloofsvrede, 'geloofsinnighei'd zijn zeldzame 'goederen geworden.

Men verlangt terug naar de mystiek', de bevinding; na.aj.' de warme gespre^kken en opgetogen genieting der vorige geslachten.

Men voelt het: met de zuivere inrichting der kerk, met de scherp-geformuleerde belijdenis, niet de. veelzijdige krachtsontplooiing z ij n wij er niet. Dit alles kan uiterlijkheid zijn, we hebben i n n e r 1 ij k h e i d va, n noode.

De naam, dat wij leven is niet genoeg, we moeten' leven.

Als we d, at diep gevoelen, dan komt er ootmoed, zelfbeproeving, gebed.

Dan grijpen we naar het Woord ran onzen God. Daai doen we niet mee aan de oppervlakkige klachten van sommigen, die niet anders weten dan te roemen hoe het vroeger en te klagen - hoe het nu is.

Met klagen komen we er niet. Klaigers zijn nog geen b-idders. Bidders alle-en zijn strijders.

Sardis gemeente nam in Klein-Azië een eereplaats in. , Daar waren geen Nicolaieten, noch Ba.alamieten. Geen Izebèl. öeen in het oog springende zonden. Alles scheen er zuiver en schoon. Er werd „schriftuurlijk" gepredikt, trouw Avondmaal gevierd. Formeel waren de dingen er prachtig in orde. En als leden van Sardis elders verto-efden da, n pochten ze op hun kerkelijk leven en zeiden telkens: bij o-ns in Sardis !

Sardis had den naam van te leven.

Maar in den hemel wordt er niet alleen over personen, doch ook over kerken dikwijls anders geoordeeld dan op aarde. Christus, die de zeven geesten Gods heeft, en Wiens oogen zijn als vla.mmen vuurs, Hij ziet het innerlijk a, an. En Hij zegt tot die gemeente van Sardis: Ik weet, dat gij den na.a]m.' heht, dat jij leeft en _gij zijt dood.

In dat rijkhefaamde Sardis ziet hij maar weinige getrouwen, een overblijfsel naar de verkiezing der genade, eenige weinige nam'en. Slechts erik'ele lichtende sterren blinken aan den nachtelijken he.miel der geveinsdheid. Eenige weinig-e namen.

Misschien een 'veracht hoopje volk, die voor vreeselijk conservatief gehouden werden. Die altijd wat te criüseeren hadden.

Sardis zelf telde anders. Het roemde: zooveel leden, zooveel Avo-ndmaalsgangers!

Het noemde de groote, de vele namen.

Maar voor Christus bleven er slechts weinige over, de levende vuursprankels in den bijna uitgedo'ofden haard.

Oppervlakkig beschouwd is dit een prachti'ge tekst voor menschen, die van geen gezond en naar Gods Woord geordend kerkelijk leven willen weten, die de belij-ders in de zichtbare kerk houden voor een wilden hoop, die v.erlo.ren gaat, en waarvan er, hier en daar, nu en dan eens een enkele gered wordt.

Zij vergeten, dat 'de weinige nameen volstrekt niet het schriftuurlijk ideaal weergevea.

D-e-nk* 'maar hoe de gemeente v: an 'Philadelplhia in haar geheel - wordt bembedigd.

Waar Gods Woo-rd recht gepredikt, de sacramienten bediiond worden naar de instelling van Christus en de tucht naa.r Gods Woord wordt geoefend, .da, ar vergadert de Zone Gods Zijne kerk. En daar is Hij briet de weinige namen niet tevreden; Hij eischt de vele voor Zich op-, opdat de lof Gods zij in eene groote gemeente.

Maar één ding gevoelen w© hier toch wel.

Dat wij ons, óók m'et ons kerkelijk leven steeds te stellen hebben o-nder de vern^aning van Gods Woord én de tucht hebben aan. te nemen.

Dat alle reformatie in de diepte moet doordringen, en blijvend van aard moet zijn.

Dat Wie steeds hebben te dringen tot zelfonderzoek en zelfbeproeving, óók als gemeenten.

Dat óók kerkelijk, onze naam' naar buiten ons niet genoeg zij.

Maar vre ons toetsen naar het Woord welken naam we voor God dragen, hoe Christus ons ziet en oordeelt.

En of we nog iets anders zoek'en dan den naam dat wij leven.

Of wij in 'de genade leven.

En wij 'haar beleven.

Dan zal het ons niet neerdrukken als we lezen van de weinige na.men.

We zullen voortgaan hart en weg voor Gods aangezicht te doorzoeken.

Maar ook met te strijden den strijd des Heeren.

Opdat velen de knie buigen VOOT "Koning Jezus. En Zijn huis vervuld worde met aanzittende gasten.

Uit de weinige nairien moet immers dooT Gods genade groeien de schare, die niemiand tellen kan voor den troon van God en het Lam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen