HET JAAR 1923.

III.

Sinds ilc raijii' vorig artikel schreef, is er een statistiek gepubliceerd, waaruit blijkt, dat Frankrijk in 1923 een klein geboorteoverschot bad. Invloed opi mijn beschouwing heeft dit niet. 1923 was over 't geheel een gezond' jaar. De sterftecijfers waren gering. Als volk schijnt Frankrijk toch tot uitsterven gedoemd. Maar ik meende deze irectificatie toch even te moeten aanbrengen.

Aan Frankrijk is 'België zóó na, uw verbonden, dat er bijna geen aparte vermelding van behoeft gemaakt. De daling van den Franschen franc is ook daar voelbaar. Als Frankrijk in de diepte stort, stort ook België mee, niet alleen politiek, ma, ar ook oeconomisch.

Niet zóó stevig, maar toch ook' stevig is Engeland aan Frankrijk verbonden. Engeland verkeert in de moeilijke positie, dat het geregeld de renten van zijn schuldenlast aan de Vereenigde Staten Betaalt en dat het niet alleen geen sou van wat Frankrijk hem schuldig is, terugkrijgt, maar nog rente moet betalen voor het geld, dat hij ten behoeve van Marianne heeft geleend. De voeten der belastingbetalers liggen in den stok', terwijl helaas, een leger van werkloozen ledig rondloopt. Engeland moet leven van den wereldhandel en.... er is geen negotie. Het poogt telkens kontrakten met Rusland aan te gaan, maar wil zijn vingers niet branden. Het is in den grond der zaak vóór het financieel herstel van Duitschland en zou ten eigen profijte zeer ver willen gaan, maar als het Frankrijk tegen zich krijgt, verliest het de oorlogsgelden. De Britsche politiek heeft misschien nog nimmer zoo sterk gelaveerd als in het afgeloopen jaar. Het wil ver weg van den chaos, maar het draait er altijd om heen. Het oeconomische vraagstuk: vrijhandel of protektie beheerschle er de verkiezingen. Het pond sterling moest het tegen den dollar afleggen. Het is een meewarig gezicht Engelajid te zien rondloopen om te kijken of het pok een vrachtje kan krijgen. Zeker, Engeland is Duitschland niet. Diat verschil is te groot. Maar het leeft toch in groote oeconomische zorg. Het tobt.

Rusland tobt niet. Aan het begin van het Nieuwejaar voerde het een optimistisch walsje uit. Het klonk als: „we zijn er weer bovenop" (bis). Maar Rusland is het land van den schijn. iHet bedroog indertijd Catharina. Waarom zou het nu het buitenland niet bedriegen? Hoe traoht men buitenlandsche bezoekers niet op alle manier het spoor bijster te maken, den mooien kant te laten zien? Twee dingen schijnen vast te staan: dat er van ondervoeding van het volk geen sprake meer is, wel van onderkieèding (men lette op. den klemtoon) en 'dat, zooals onlangs nog een deskundige berekende de koopkracht van het volk gelijk nul is.

Als 't eens begon te k'ra; ken in deze landen, zouden de andere staten niet bij machte zijn de instorting tegen te houden. Zij trekken alles in den afgrond mee. Trouwens in , den Balkan en met name in Griekenland is schraalhans keukenmeester. I talie en Spanje behoorden ook vóór den oorlog reeds niet tot de financieel ster'k'en. Zwitserland lijdt onder het geringe vreemdelingen-verkeer. Oostenrijk is op den weg naar herstel, maar kan nog niet ontslagen. H o n g a r ij e wil gaarne in hetzelfde ziekenhuis worden opgenomen als Oostenrijk. De Scandinavische landen zagen hun oeconomischen toestand iets beteren. Denemarken, dank zij een Engelsch-Amerika, ansch krediet van 5 miljoen pond, Noorwegen, dank zij den steun. welken de voornaamste banken van den Noorweegschen Staat ontvingen.

En Nederland?

Het „Haagsch Maandblad" opende met een artikel: „Nu de gulden daalt!" De waarde van den gulden ]s naar omlaag gegaan. Dit feit mag niet worden geloochend. Toch zoeken de mannen, die 't weten kunnen, er geen verontrustende oorzaak achter. Van inflatie is er volgens hen nog geen spralce. Maar oud-minister Treub lei er dezer dagen terecht den nadruk op, dat een budgetair evenwicht de groote voorwaarde is van de veiligstelling van den gulden. Bovendien, dat het vet'van de soep is, zien wij wel in onze havens, merken we aan de werkeloosheid. Ook aan de actie der Socialisten. Ware er geen troebel water, dair konden zij niet visschen. Evenwel sneed Troelstra zich in de gauwigheid nog even in de vingers door te oreeren: een beetje inflatie is zoo erg niet. Uit zoo'n gezegde wordt men meer wijs, dan uit al Wibant's plannen in portefeuille.

Zoo leeft Europa a la Bohefnienne. Het zou gaarne een ander leven leiden.

Een lichtstraal werpt het reeds aangevangen onderzoek der twee Amerikaansche experts.

Financieel herstel van Duitschland is volgens hen het serum tegen den ondergang der Europeesche beschaving. ; ^.

Het ware te wensehen, dat hun gelukte, wat anderen niet is gelukt.

Slagen zij niet, dan is men wederom een illusie minder rijk.

En wat er dan gebeurt, weet alleen Hij, dien de volkeren der aarde nog altijd miskennen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen