Beproefd door menigerlei verzoekingen.

Wie op een bergtop staat en uitbli'kt naar den naastbijzijnden top onderschat den afstand. Langs een rechte lijn zou men er door de lucht heen willen vliegen. Maar zoo k'omt men er niet.

Eerst afdalen naar de diepte, langs een hobbelig en smal pad, door donk'ere ravijnen, die hangen over afgronden, door duistere dalen en sombere engten, waar men 't vrije uitzicht kwijt is. Juist als we op den top gestaan hebben, kan dat neerdalen zoo benauwen.

Zoo gaat het echter ook met het „volk Gods".

De weg naar de hoogste blijdschap voert door de droevige vallei der menigerlei verzoekingen heen. Israël werd uit Egypte niet in Kianaan overgezet. Het moest door de. groote en vreeselijKe woestijn

worden geleid. En zonder die woestijn zoü het nooit Israël geworden zijn.

Wanneer de verstrooide geloovigen, aan wie Petrus schreef, op het geestelijk ideaal zagen, op de heerlijke erfenis en de levende hoop, ja, dan waren ze verheugd. Maar als ze daarna terugkeerden in de werkelijkheid van het gewone leven . en weer in vijandige kringen vertoeven moesten, dan 'kwam de droefheid boven, over de velerlei verzoekingen, die hen omringden: de schampere spot der Joden als zij den naam van 'Jezus Christus durfden noemen. De verleiding der dwaalleeraars met hun schoone woorden. Diaiarbij de aanprilckeling tot zonde, die' uit hun eigen hart opkwam: het begeeren des vleesches, het opwoeien der driften, ongeloof, twijfel, verslapping, inzinking. Dan scheen de iDlijdschap. weg en tranen verduisterden het oog.

Ook nu zijn de „menigerlei verzoekingen" zulke ' bange vijanden in het christelijk leven. Zij zijn de neer trekkende machten, die het uit de diepte bedreigen. Vraag het dien christen-weilcman op de fabriek. Als hij thuis rustig Gods Woord leest, als hij in de kerk zit en de gemeenschap der heiligen smaa^kt, dan leeft er iets van geestelijik© verheuging in zijn hart. Maar daarna, , heel de weelc door: ruwe taal, vloeieen, verwenschen, spotten, belachelijk malken der vroomheid....

Vraag het den christenjongeling, die met zijn belijdenis alleen staat op een kantoor, .waar op de groote vragen des levens alleen het lichtzinnig antwoord der wereld waarde heeft

En zoovele anderen onder andere omstandigheden.

Bedroefd door menigerlei verzoekingen.

Daarbij is het dikwijls heel moeilijk' te ^elooven, dat de beproeving slechts voor een tijd is.

Stel u voor, dat een sleepende ziek'te u laangrijpt, u aan uw leger bindt, en dat dit lijden jaar aan jaar duurt, zou dat geen verzoeking voor uwgeloof zijn en zou 't u gemakkelijk vallen te beamen: 't is slechts voor een tijd?

Wij rekenen altijd menschelijk.

God rekent goddelijk.

Vergeleken bij de eeuwige eindbestemming der zaligheid, die Gods kind wacht, duurt de langste bezoeking slechts een weinig tijds.

't Is maar een lichte verdru'kking, die haastig voorbijgaat en een gansch zeer uitnemend gewicht. der eeuwige heerlijkheid werkt.

De bezoeking kan' lang aanhouden, maar toch geen uur, geen minuut langer dan in den altoos wijzen Raad des Heeren bepaald is.

Bovendien, de verzoeking komt alleen als zij n o o d i g is.

"Wanneer dat is, weten wij niet.

"Wij hebben dat ook niet uit te maken.

Dat weet onze getrouwe God alleen.

En wij moeten het met kinderlijk vertrouwen aan Hem-willen overlaten.

Als dus de beproeving zich in ons leven voordoet en tot verzoeking voortgaat, laten we da.n genade bidden om te gelooven: het was zoo noodig, dat zij over ons kwam. God vergist zich niet. 't "Was noodig. Voor de eer Zijns Naams. Voor onze leiding. Om ons van de zonde af te trekken. Om ons meer afhankelijk te leeren leven. In stil vertrouwen op onzen Heere en Zijne vaderlijke liefde.

't Was noodig voor ons eeuwig behoud.

Al komt de verzoeking alleen wajineer zij noodig is en al duurt zij slechts een weinig tijds, toch is zij op zichzelf geen zaak van vreugde.

Integendeel, wij worden door haar bedroefd.

Wel kan er bij oogenblikken van hooggestemd geestelijk leven ook onder kruis en druk geestelijke blijdschap in het hart van den geloovige heerschen, doch'dat is dan niet om de beproeving zelve, maar om de gezegende uitwerking daarvan.

Daarom zegt Jacobus: acht het voor groote vreugde, mijne broeders, wanneer gij in velerlei verzoekingen valt, wetende, dat de beproeving uws geloofs lijdzaamheid werkt.

Maar als ons leven onder kruis en druk door moet, en het ons bedroeft, laat ons volharden in 't'gebed: hoed mijn ziel en red ze uit nooden.

Laat het ons gelooven, dat de beproeving onzes geloofs in dit alles bevonden fean worden „te zijn tot lof en eer en heerlijkheid".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen