Het rijzende Licht.

(K e r s t m i s.)

De donkere kribbe van Dethlehem staat in het licht der profetie.

't Was op den dag der naamgeving van ..Johannes den Dooper, toen de mond van zijn Vader Zacharias geopend, zijn tong losgemaakt werd en hij sprak. God lovende.

Onder aandrijving des H. Geestes teekendé hij zijn zoon als den 'Voorlooper, maiar den Zoon Gods, den Zaligmaker als den ko-menden Koning. Hij roemde zoo schoon de trouw des Heeren, die in de zending van Vorst Messias uitblonk, want deze priester-profeet'-doorzag iets van het heil-' geheim der grO'ndelo'Oze liefde Gods jegens verloren zondaren.

In Oostersche beeldspraak noemde hij die liefde de innerlijke bewegingen der barmhartigheid Gods, die den diepsten beweeggrond Zijner zoekende ontferming zijn.

Hier wordt Christus dus voorgesteld als een genadegeschenk des Heeren. Hij is ons van Go'd gegeven krachtens de vrij'O gunst, die eeuwig Hem bewoog.

Alleen in dien diepsten grond ligt onze zaligheid, goddelijk-veilig.

En, die innerlijke gezindheid Gods is niet verborgen gebleven.

Zij heeft zich ook geopenbaard. Wa.t in Gods diepste hart is; dat ko'mt in de werkelijkheid' uit. Dat maakt Hij werkelijkheid.

Uit den hemel der heerlijkheid "heef t Israels Ontlermer, met ons lot bewogen, den Messias gezonden

als vleesch geworden genade en liefde. Dit zenden wordt hier voorgesteld als eea bezoeken Gods. God heeft ons bezocht.

Immanuel, God met ons!

Hij heeft den gesloten hemel gescheurd en is tot ons nedergedaald.

Niemand kon tot Hem opvaren om de, door de zonde verbroken, gemeenschap 'te herstellen.

Maar Gode zij dank. Hijzelf heeft geda^iht aan Zijne genade en heeft zich opgemaakt O'm Zijn volk te verlossen en heil te brengen opi de aarde.

Dat komen Gods in Christus is nu de „Op'gang uit de hoogte".

Deze beeldspraak wijst op de ZO'U; die aan dtei kimmen opgaat, en het duister van den nacht doet wijken.

Reeds Maleachi had met - datzelfde beeld dem Messias voorgesteld: de Zonne der gerechtigheid, onder welker vleugelen genezing zo'U zijn.

Eigenaardig, die toevoeging: uit de hoogte.

Wij stellen ons de Zon voor a-ls aan de kimmen verrijzend, als opgang vian O'mlaag. Maiar „uit de hoogte" wil hier zeggen, dat deze Zon rechtstreeks van 'God komt, dat .al haar licht, warmte en vruchtbaarheid van 'den Vader d'er lichten nederdaalt.

En dit Licht der wqreld zal nu "het donker O'pL klaren.

Het komt om te verschijnen dengenen, die gezeten zijn in de duisternis en schaduw des doods.

Daar is een karavaa.ntocht verdwaald in de do'rre woestijn. De nacht valt. De ontruste reizigers durven niet voort te trekken; ze vreezen dan verder van 't goede pad te zullen afdwalen, of in onvei-lige streken het gevaar tegen te gaan.

Mismoedig en mistroostig zetten ze; izich, .heer; wanhoop in het hart gedurende den .langen, langen nacht.

Eindelijk, daar rijst het morgenlicht.

De mo'ed veert weer op; bjj de eerste liefelijke zomiestralen trekken ze verder en vinden het rechte pad terug.

Die duistere nacht is een treffend beeld va.n de .Toodsche en heidensche wereld, eer het Licht der wereld verscheen.

Maar niet minder is die donkere doodsschadmy het kenmerk van 'het leven buiten God. Ook daar niet anders dan nacht, gevaar en dreigend' verderf.

En het ergste is, dat de zo'udaar meent bij eigen licht den weg te zullen vinden....

Het is geen klein bewijs van Go'ds genade, wa, nneer wij inzien, dat wij zondaren zijn, kinderen der duisternis, gezeten in een land der schaduwen des doods.

Want van nature hebben wij de duisternis liever dan het licht.

En, als wij den betooverenden slaap' der zonde slapen, dan vragen we ook niet naar den Opgang uit de hoogte.

Of wel, we trekken op ID ij 't walmend fakkellicht der menschelijke rede, bij de lampien der kenniszonder-geloof.

Doch pelgrims Gods zijn zij, die in 'de woestijn van dit leven den weg niet vonden, die het donker des doods alom zagen dreigen en de 'duistere wolken van Gods toorn zagen opsteken.

Alle hoop ontviel hun, wa, nt niemand zorgde voor hun ziel in dit land^ 'dor en mat, zond'eiwater.

Totdat de Heere in 's. werelds duistre wolken het Licht der lichten deed O'pgaan, en in hun hart zeide: daar zij licht! want Hij mo'cst ook het oog formeeren om dat schijnsel te zien.

Nu is èr troost voor allen, die hun ziel bij het leven niet meer konden honden.

Ze riepen uit hun ellende tot den Heere om uitkomst, om licht en genade.

Toen ontsloot de genadige Ontfermer hun zielsoog, dat ze een enkelen straal mochten opvangen van dien Opgang uit de hO'Ogte.

.lin zo'odra ze dat licht geloovig mochten (aanschouwen, bleven ze niet langer nederzitten in tranen en geklag, maar belijdend zelf midden in den dood te liggen, zochten zij het leven buiten zich in Christus en dankten Go'd, dat Hij in 'dien Verlosser het levenspad hun bekend maakte.

Door de vriendelijke stralen van 'deze Zorme der gerechtigheid worden nu hun voeten gericht op den weg des vredes.

Nu. is er in de woestijn een piad, '©én weg in de wildernis.

'Nn is er veiligheid, redding, O'irtko'miiig, zaligheid. Immanuel, God met ons!

Nu wandelen de kinderen 'des lichts voort in 't licht Zijns aanschijns en ze zullen zich in Zijn Naam al den dag verblijden.

Nu gaan zij van kracht tO't kracht verder.

En zij bereiken allen het hem-elsche Sion.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen