Beteekenis van het Chr. Onderwijs in Indië.

Roeping is daar, waar 'de stem der ellende gehoord wordt. Indien het Chrisl; elijk onderwijs zijn roeping in Indië recht zal verstaan, moet het eerst luisteren naar die stem der ellende. En wie nu eenigen tijd in de tropien heeft doorgebraicht, hoort duidelijk overal die stemmen opklinken. In bet materiëele leven, in het sociale leven, in gezin en arbeid, bovenal in het godsdienstige leven, alom roept die stem, welke klaagt over nood en ellende, om uitredding.

Er is gelukkig ook wel besef van dien algemeen ellendigen toestand en er wordt in alle kringen, der Indische maa.tschappij ook wel geworsteld om uit dien greep der 'ellende verlost te worden. In Indië wordt een gelijksoortige strijd gestreden als de historie van andere volken vermeldt, die zich hun ellendigen toestand bewust werden, namelijk de strijd om 'de vrijheid. Men heft de leuze der vrijheid aan en deinst zelfs niet voor het martelaarschap, terug.

Doch in dit algemeene streven begint men aan het verkeerde eind. Het naaste doel van dien strijd is de staatkmi'dige vrijheid, in de verwachting, dat dan de economische vrijheid, zelf het zakenleven te beheeren, en de geestelijke vrijheid als rijpe vruchten van den politieken vrijheidsboom in den schoot zullen vallen.

Hierin nu wordt de verdwazing openbaair, want nimmer zullen de Indische., volken komen tot die Staatkundige en economische vrijheid, indien zij niet eerst geestelijk vrij geworden zijn, dat is, wanneer zij niet eerst in gebondenheid aan de goddelijke ordinantiën zich verantwoordelijk weten voor eigen daden.

Voor de volken in Indië geldt, wat aan alle volken toegeroepen wordt: Staat dan in de vrijheid, w; aarmede Christus U vrijgemaakt heeft. Eierst moeteii de Javanen door Christus vrijgemaakt worden en dan volgen vanzelf de politieke en de economische zelfstandigheid, dan ook alleen is er mogelijkheid van bevrijding uit de banden der ellende, waarin nu nog land en volk gebonden liggen.

Dit is dus de groote geestelijke en zedelijke nood' der Javanen, dat Christus onder hen nog ge^^ plaats heeft. Wel hebben d© Mohammedaanscl» Javanen een krachtig geloof; zij stemmen zelfs in met het grootste gedeelte van onze geloofsbC' lijdenis, doch zij laten er de kern uit weg, n.l. de artikelen over den dood '©n de opstanding, van Christus. Hierom blijven zij naar 3Raulus' woord de ellendigsten van alle menschen. De loochening .V* Christus' dood en opstanding laait hen niet .alleen in de geestelijke ellende nederliggen, maar ze sluit ook de mogelijkheid af tot zedelijke opheffing; immers de opwekking tot een nieuw zedelijk leven

hier op aarde is ïiaa.r luid vsai Cath. Zondag 17 slechts mogelijk uit kraiCht van Christus' opstanding.

De groote nood van den Jayajan is dus, dat hij •Christus niet kent. En hierin ligt tevens het ant--ffüord op de vraag naar de centrale taak van het Christelijk onderwijs. Elke Chr. school en alle •scholen te z-rimen moeten slechts het eene groote < loel nastreven: aan het jonge Javaansche yolk Christus voor te stellen en .het Christelijk leven, 20oals Hij ons dat geleerd heeft. Immers dit is ook, voor de Java, nen, het eeuwige leven, dat zij Jezus kennen en den Vader, die Hem gezonden heeft.

De Indische Chr. school werkt anders, moet anders werken dan de Hollandsche Chr. school. Ze heeft de verzorging niet slechts van den economisclien levensvorm, d.i. de concentratie van het leven op den mensch zelf, maar ook van den .socialen levensvorm, d.i. de distributie va, n , zichzelf in 'de gemeenschap, om daardoor de correctieven voor het tekort aan gezinsleven aaai te brengen. Bovenal heeft ze echter te zorgen, dat het religieuse leven, d.i. de concentratie van het eigen leven op God, vorm en inhoud ontvangt.

In iedere school moet daarom een sfeer zijn, •wtvarin Chiistus woont, .waar de leerlingen Christus kunnen ontmoeten. Veel meer kan ze niet doen, maar dat is ook genoeg. Wiant het is toch nog steeds zoo geweest, dat alle oprechte zoekers naar waarheid - en die worden onder de Jong-Javanen veel gevonden - Christus als de Vi^iaarheid leeren kennen, indien zij slechts op den weg .gebracht woi'den, waiarop zij Hem kunnen ontmoetea, Jong-Java moet zich door het Chr. onderwijs voor» de vraag gesteld zien: W, at is Christus voor ons?

Vele onzer Chr. scholen op' Java — ik zeg dit niet met roem — beantwoorden zij het ten deele aan dien hooggestelden eisch. In vele jonge harten is op de Chr. scholen het Evangelie gezaakl en heeft rijke vruchten gedragen van geloof en gehoorzaamheid en blijdschap.

De Chr. school strooit het zaad uit en de Heere opent het hart. En dat AVoord wordt in die jonge levens tot een kracht, die den héftigsten tegenstand van ouders en familie weerstaat. Ondanks de felste liedreiging is er een volgen op de roepstem v, an Jezus. Het is vaak ontroerend schoon te zien de . standvastigheid, den moed, de trouw, waaiimede die jonge menschen hun Heiland belijden te midden van een fanatiek vijandige omgeving. Zij worden dikwijls voor deh eisch van het offer geplaatst, den hoogsten eisch, dien Christus stelt aan het volgen v-^n Hem: Vader en Moeder en alles w.at zij bezitten, te verlaten, om Jezus te volgen.

Men beseft in Holland niet, welken zwaren strijd de Jong-Javanen, die Jezus leerden kennen, ~te voeren hebben. Wanneer een Javaansch meisje van do Chr. Kweekschool te Solo daags voordat zij belijdenis zou doen van haar geloof, bij me komt met een brief van haar ouders, met het bericht, dat, indien zij den volgenden dag gedoopt wordt, zij niet meer als kind erkend-zal worden en niet meer thuis mag komen en , zij dien Zondag toch den doop ontvangt, terwijl haar hart schreit om de liefde van Vader en Moeder, dan moet de liefde tdt haar Heiland wel zeer groot zijn.

Of waarneer een Chineesch meisje, ook leerlinge der Kweekschool, door a, l haar heidensche fam.ilie-Icden nu reeds meerdere jaren om haar geloof is gesard, in de vacanties wordt opgesloten, aan allerlei kwellingen blootstaat, en zij dit alles in volle •' wergave aan Jezus geduldig draagt onder het yoortdurend gebed, om ^de juiste levenshouding tegenover ii.aar ouders en om de bekeering des harten .vian h; iar ouders, dan zien we in dit jonge leven het geloof groeien tot een kracht, die de bergen verzet.

Of wanneer een Javaansche jongeir, die door •o.^n welgestelde ouders verstooten en onterfd is, door zijn broeders geminacht wordt, openlijk in liet midden der gemeente en onder zijn vrienden xi.jn Heiland belijdt, getrouw aan Jezus' stem: volg inij, dan ervaren we, hoe machtig Gods Geest in 'iie jonge harten werkt.

Zoo zou ik kunnen doorgaan en van vele leerlingen der Chr. Kweekschool een korte schets schrijven va.n strijd en overwinning, van geloof en blijdschap en „vrede in Christus.

Bijna al deze jonge menschen op de Kweekschool zi.jn leerlingen onzer Chr. scholen geweest, waar 2ij voor het eerst het Erangelie hoorden, dat in ben tot zulk een kracht werd door de rechte ken-«is van onzen Heere Jezus.

Hierin, maar ook hierin .alleen, ligt de zegen •vaJr het Chr. onderwijs, 'dat het met allen anderen zendingsarbeid den weg opent voor de Indische volken om God recht te leeren kennen in en door Christus.

In de vruchten van het Chr. onderwijs wordt «Idus openbaar-, dat het ingeschakeld is in het geheel van den Zendingsarbeid. De Chr. scholen verrichten niet maar een stuk maatschappelijk werk, doch zij zien zich geplaatst in de rij van de in-'stminenten, waaiwan God zich bedient tot de volmaking van Zijn Koninkrijk onder de Javanen.

Voor die beschikking buigt zich het hart in ootmoedigen dank. Men moet er in geleefd hebben, - meegestreden hebben in den strijd, meegenoten hebben van de blijdschap dier jonge menschen, in wie het geloofsleven doorbrak, om de beteekenis van het Chr. onderwijs .recht te kunnen. beseffen. En ik zou geneigd zijn te zeggen, men moet het ook op eenige distantie gezien hebben, zooals ik nu tijdens mijn verblijf in Holland gelegenheid had, om de volle schoonheid er van te zien.

„Wat is het toch heerlijk", zoo schreef een der leerlingen van de Kweekschool te Soloi me de vorige week, „dat op de school, die door u geleid is, vele harten nader tot God zijn gebracht, zoodat wij kunnen instemmen met de bewoners van Samaria : Wij gelooven niet meer om uv^^s zeggens wil, want'wijzelven hebben Hem gehoord en weten, dat deze waarlijk is de Christus, de Zaligmaker der Wereld”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen