Ernstige verliezen.

De gepubliceerde statistiek over werkstakingen en uitsluitingen gedurende 1924 geeft veel te denken.

Aan het iMaandschrift, door het Centraal Bureau uitgegeven, is het volgende ontleend:

De omvang der beweging in dat jaar, voor zoover deze uit het aantal verloren arbeidsdagen kan worden afgeleid, kan nog niet worden vastgesteld, daar dit aantal nog niet voUedig bekend is. Intussohen blijkt uit de beschikbare gegevens, dat binnen de grenzen van het kalenderjaar 1924 meer arbeidsdagen verloren gingen dan in eenig ander jaar het geval is ; geweest. Alleen als gevolg van het conflict in de textielindustrie toch gingen in 1924 reeds ruim 2.7 millioen arbeidsdagen verloren, d. i. meer dan in eenig voorgaand jaar voor alle geschillen te zamen werden geteld.

Uit onderstaande voorloopige cijfers blijkt dat hef aantal geschillen in genoemd jaar kleiner was dan in elk der jaren 1919—1923 en gemiddeld per jaar in 1914—1918. Evenmin was het aantal stakers en uitgeslotenen (hoewel voorloopig vastgesteld en dus vennoedelijk te laag) groot; het was zelfs kleiner dan in een der jaren na 1916.

Stakingen Stakers Betrokken en uit-en uit-ondersluitingen, geslotenen. nemingen. 1924 237 25.800 1108 1923 289 56.400 1455 1922 325 44.000 3371 1921 299 47.700 2430 1920 481 66.500 3014 1919 649 61.700 4935 gem. 1914—1918 317 24.000 1379 gem. 1901—1913 184 16.000 677

In tegenstelling met de drie voorafgaande jaren stonden in 1924 de meeste conflicten niet langer in het teeken van afweer, maar droegen veeleer het karakter van aanvalsstakingen. Die eisch „'loonsverhooging" kWam in 1924 in overwegende mate voor.

De meeste stakingen en uitsluitingen kwamen in het bouwbedrijf voor. De centra lagen in Noord-Holland en Zuid-Holland.

Wie kan berekenen hoe groot het kapitaalverlies hiervan is? Hoeveel armoede dit over gezinnen heeft gebracht?

Moest 1925 het record van 1924 verbeteren(? ) en het zoo voortgaan, zoo zou geen bezuiniging en belasting meer helpen, maar zou onze oeconomiscbe ondergang verzekerd zijn.

De statistiek kan natuurlijk niet uitwijzen, hoeveel stakingen en uitsluitingen rechtvaardig waren en hoeveel niet. Wanneer alleen kon gepubliceerd worden, in hoeveel gevallen het syndikalisme de lont in het kruit wierp, zouden we tot het peilen der moreele verliezen eenigszins in staat zijn.

Vermoed kan wel worden, dat het syndikalisme voor het grootste deel aan dit verlies van werkdagen schuld zal hebben.

Tegen het syndikalisme kan niet ernstig genoeg worden gewaarschuwd.

Toch moeten er nog op andere middelen gezonnen tot minder drastische bijlegging van geschillen. .

De regeering biedt rijksbemiddeling aan.

Het is echter de vraag, of zij niet genoodzaakt zal zijn nog sterker in te grijpen.

Hoe afkeerig we ook zijn van dwang, wanneer ons oeconomisch leven aan de anarchie zou worden prijsgegeven, zou daartegen zeker met dwingende macht mogen worden opgetreden.

Wat echter in den weg van overtuiging bereilct kan 'worden, is honderd maal meer waard.

Onze Christen-werkgevers en Christen-werknemers hebben hiertegenover een zeer verantwoordelijke taak.

Mochten zij die taak meer en meer als een gemeenschappelijke beschouwen en daartoe met elkander in overleg treden.

De antithese bestaat niet alleen op politiek gebied.

Ze werkt naar het sociale terrein door.

Ze worde ons van revolutionaire zijde opgedrongen.

Daarom behooren onze Christenwerkgevers en - werknemers elkander te zoeken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen