Reformatie in de prediking.

VIII.

Het resultaat van onze enquête. VI.

Gelijk we zeiden, wordt veelvuldig de klacht vernomen, dat de prediking zich te zeer richt tot hen, die veel geestelijke ervaring hebben en te weinig den nood van de jeugdigen in het oog vat.

Deze klacht komt niet alleen van jongeren, maar het meest van ouderen.

Wij lichten dit uit het begin van een hviet:

„Naar mijn bescheidon meening is een van de grootste gebreken van de hedendaagsche prediking te weinig contact met het hart van de jonge menschen. Ongetwijfeld ligt een groot deel der schuld bij de laatsten zelf, maar of zij nu zooveel slechter zijn dan vorige geslachten waag ik te betwijfelen en daarom zal m.i, de prediking zelf meer rekening met hen dienen te houden."

Een , .jongere" schrijft: -

„Naar aanleiding van Uw desbetreffend artikel, ben ik zoo vrij als „jongere" op te merken, dat m.i. helaas zeer weinig „jeugdpreeken" (d.w.z. voor personen tot ^fc 35 jaar) worden gehouden in verschillende plaatsen waar ik was."

Een ander:

„Vooraf wil ik U dan bekend maken, dat ik 30 jaar oud ben en geen groot© ingrijpende teleurstellingen in het leven heb ondervonden, b.v. sterfgevallen van Ouders, vrouw, kinderen, broeders of zusters heb ik niet en gelukkig niet medegemaakt, 'k Schrijf dit niet omdat ik daardoor ongevoeliger zou zijn voor anderer leed, zooals men soms meent hieruit te kunnen afleiden. Natuurlijk heb ik wel teleurstellingen geldend en wel in dezen zin, dat God mij liet zien, dal ik onmachtig was in mijzelf en alleen diep afhankelijk van Hem. Zoo zijn die teurstellingen zegeningen geworden, zonder dat kloven bleven bestaan of noodwendige gevolgen het leven voortdurend verduisterden."

En nu meent hij, dat de prediking vooral van oudere predikanten te uitsluitend van de ondersteb ling uitgaat, dat al hun hoorders een leven van uiterlijk lijden achter zich hebben. Wat hij wenscht is dit:

„En om nu kort te zijn. Wanneer ik onder 't Woord zit, heb ik graag, dat ik leeren mag ook. Dat het niet alleen bekende klanken, teksten of versjes zijn, die ik hoor, maar nieuwe dingen ook, waarin uitkomen Gods heerlijkheid, macht en kracht. Onbekend'e teksten ol geschiedenissen hebben dan ook groote aantrekkelijkheid voor mij. Ik houd en^an, dat de prediking zich richt op de geestelijke stroomingen van onzen tijd. In dien zin dus van het volle leven. Ook kan ik de geesten leeren kennen, die niet uit God zijn en de toepassing wordt deze „bij Christus is de volle wijsheid" en daarom geloof en aanbid ik Hem. En nu gevoel ik wel: ik was zeer eenzijdig in mijn wenschen en beoordeelen. Maar toch geloof ik, dat iemand die waarlijk leed kent van teleur, stellingen in 't leven, maar vooral vanwege zijn zonden, zich meer zal kunnen troosten, wanneer hij ziet uit de Schrift de macht van Christus en van den Geest Gods, oofc en vooral gezien in de leekenen van onzen tijd, dan wanneer hij hoort van week tot ^week dezelfde klanken in anderen vorm slechts gegoten, "

Hij gelooft echter ook, dat er gaandeweg verandering in de prediking komt, waarvoor hij zeer dankbaar is.

Iemand die opzettelijk verklaart geen voorstander te zijn van jeugddiensten klaagt en vraagt:

„De jeugd met zijn eigen nooden en behoeften krijgt zoo weinig, dat de vraag bij mij opkomt: staan de ouderen, de predikers dan zoover af van de jeugd en haar moeiten en vragen, vragen, die zoO' bang op haar kunnen aanstormen? En het leven met zijn geesteswerkingen en allerlei stroomingen, die hen zoo - beroeren en zoo weinig door de prediking belicht worden."

Een broeder ouderling met een langen staat van

dienst wenscht vooral met het oog op de jeugdigen meer warmte ia de prediking. Veel inzenders hameren op ditzelfde aambeeld.

Twee deelnemers, die één van hart en één van zin zijn, wat hieruit blijkt, datzij één van brief zijn, roemen de voortreffelijkheid van de Gereformeerde prediking. Zij voegen er echter aan toe:

„Slechts één ding bedroeft onS zeer; dat n.l. door de prediking zoo tengemeen weinig de aandacht wordt geschonken (de goeden niet te na te spreken!) aan de jeugdigen van jaren. Men is O'.i. zoo weinig onder den vollen indruk van wat nu wordt verstaan onder de verscheidenheid van hoorders.... En dit betreft niet alleen de zgn. „rijpere jeugd", maar misschien nog wel meer de kinderen onder de 16 a 17 jaar. Hoe vaak gebeurt het niet, dat onze kleinen thuiskomen en zeggen: „Moe, ik begrijp^ niks van die dom.iné, allemaal vreemde woorden."

Ook nu deden wij weer slechts een greep. Aan bepordeeling en verdere beschouwing zijn WO nog niet toe.

Wel willen wij vast de opmerking maken, dat men hier voor een moeilijk probleem staat.

Met enkele passages in te lasschen voor jonge menschen zijn we er niet.

Eenige korrespondenten uiten zelfs de wenschelijkheid, dat de jonge menschen zoo min mogelijk afzonderlijk worden toegesproken, maar dat de prediking zóó worde ingericht, dat èn de ouderen, én de jongeren tegelijk in de gedachte verkeeren, dat heel de preek speciaal voor hen was bestemd.

Hoe daaraan te voldoen".'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen