OPVOEDING EN ONDERWIJS

Altijd nog: Concentratie.

Het blijkt bijzonder moeilijk, de juiste gedachte te krijgen omtrent de concentratie van scholen bij het bijzonder onderwijs. In de Tweede Kamer, op de protestmeeting in Den Haag, overal worden meeningen verkondigd omtrent deze zaak, die er heelemaal vlak naast zijn.

Ik begin deze keer met een kleine historische herinnering. In de kringen van het bijzonder.onderwijs is men er al jaren op bedacht, een goejje verspreiding van Christelijke scholen over het geheele land te verkrijgen. De verschillende richtingen, die er bij ons zijn, moeten niet in concurrentie optreden, maar liedoelen in goede samenwerking ieder de kinderen van eigen richting te verzorgen. De ontworpen Contact-commissie had geen andere bedoeling. Zoodra nu van de zijde van het Ministerie op concentratie bij het bijzonder onderwijs werd aangedrongen, werd onzerzijds weer gedacht aan het nuttig werk, dat zulk een commissie, die het contact tusschen de groote organisaties tot stand zou brengen, ook weer in dezen had kunnen verrichten, 't Is nog altijd te hopen, dat 't gelukken mag, één orgaan te stichten dat in zulke moeilijke kwesties leiding kan geven. In ieder geval blijkt, dat men in onze kringen wel degelijk rekende met de mogelijkheid, dat overleg bij het stichten van — en nu in het samenbrengen van Christelijke scholen noodig kan worden.

Mijn tweede opmerking geldt het groote versehil, dat er bestaat tusschen opheffing van een open­ bare school en een bijzondere school. Nog altijd is er aan. de opriohting vaa een bijzondere schooi een behoorlijke risico, zoodat de opgerichte scholen in de regel wel geworteld zijn in de plaatselijke historie. Een school daaruit los te maken, is geen gemakkelijk werk. Daar voelt men er in den regel meer voor, dat de Overheid haar steunende hand maar wat terugtrekt, zoodat men meer op eigen krachten wordt aangewezen, dan dat er pressie wordt uitgeoefend van boven af, om te komen tot opheffing van een school, die een voorwerp geweest is van veel strijd en zorgen. Men kan voor het overheidsinstituut van de openbare school niet gevoelen, wat menig Chi-isten-ouder liefheeft in de School met den Bijbel. Dat heeft men van overheidswege tot dusver ook nog altijd geëerbiedigd. Er is nog maar alleen verzocht, in eigen kring de mogelijkheid van concentratie te overwegen. Daar zijn we zoo gauw niet mee klaar, als men aan de overzijde meent. Daar gaat het over het tellen der leerlingen en over het meten van de door de kinderen af te leggen afstanden en men kan tot zijn conclusie komen. Bij het bijzonder onderwijs komt ook al heel gauw de vrij'heid van. den Christen-ouder in 't geding. En tot dusver heeft dat in Nederland voor een waardevol bezit gegolden. En dat zal het blijven. Wanneer we straks minder aan steun uit de publieke kassen zullen genieten, zal weer blijken, ik twijfel daar niet aan, dat de liefde voor de School met den Bijbel onder ons nog van onverdacht allooi is.

Men is dan ook in menige kring ernstig bezig, nauwkeurig te overwegen, in hoeverre men kan komen tot inkrimping van het aantal scholen. Hiep^' gevoelt men zich, naar een mooie uitdrukldng van de Schoolraad-circulaire „als een eenheid". Want het is duidelijk, wanneer men niet hier en daar kan komen tot concentratie, dan zal het geheel straks lijden. Daarom moeten er offers gebracht worden, dat is de vraag van de regeering, opdat deze niet gedwongen wordt tot maatregelen, die allen treffen.

Wel bestaat de zeer gegronde vrees, dat er niet veel bezuiniging zal komen langs dezen weg. De beginselen loopen bij verschillende scholen te ver uiteen. De school moet het vertrouwen der ouders behouden en dat zal niet kunnen, wanneer kunstmatig bijeengebracht wordt, wat door een beginsel gescheiden is.

Zeer is het te hopen, dat de ouders van de kinderen, die de vrije School met den Bijbel mogen bezoeken, er bij vernieuwing van overtuigd mogen worden, welk een waardevol bezit wij in de Christelijke school hebben. Dan zullen de offers, die de toekomst vraagt, niet te zwaar worden en zullen we weer nader komen tot ons oude ideaal:

De school aan de ouders.

Nu is ze voor veler besef te veel overheidsinstituut.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen