GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

UIT DE SCHRIFT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

UIT DE SCHRIFT

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In dienzelfden tijd antwoordde Jezus en zeide: Ik dank U, Vader! Matth. 11:25 a.

Saevis tranquillus in undis.

Het allereerste, wat Mattheus zegt, is: in dienzelfden tijd. Wij mogen daar dus niet over heen lezen. In welken tijd van Jezus' ambtelijk werk onder Israel komt Hij tot Zijn dankzegging aan Israels God? Als het getij verloopt. Men heeft Hem eerst zeer sympathiek gevonden, en Jezus was in het begin erg populair. De schare, die Hem volgae, groeide aan, het werd ©en beweging. Maar het kwam niet tot een consequent volgen, omdat men niet kwam tot een volkomen buigen voor Zijn Woord. En wie nu scherp toezag, die merkte het wel. Vandaag bleef die thuis, en morgen weer een ander. De menigte dunde uit. En wat men ziet, dat gaat mien ook fluisteren, en daarna hardop zeggien. Het wordt niets met Jezus van Nazareth. Hij wordt ©en mislukking. Dit licht dooft weer uit.

In dienzelfden üjd. Toen de menschen gingen zeggen: Hij is mislukt; toen de wijzen en verstandigen gereed waren met hun ©xaminatie, in dienzelfden üjd antwoordde Jezus. En wat blijkt daaruit? Dat het Hem niet in de war gebracht heeft, dat Hij er niet zenuwachtig van geworden is, dat bet Hem niet verhinderd heeft om op God te letten. Hij antwoordt. Hij heeft dus wel heel zuiver gezien, wat de Vader bezig is Hem te leeren, en wat de Vader nu van Hem vraagt. Wie zenuwachtig is, wie van zijn stuk gebracht is, die is onbekwaam geworden, want hij let dan meer op menschen dan op God. Maar zoo is Jezus niet. Hij heeft in dat wegloopen der menigte, in dat fluisteren op straat nauwkeurig op God gelet. En deze heeft Hem in denzelfden tijd geleerd, dat de vrucht zoo rijpen moet, zooals zij vandaag rijpt onder Jezus' ambtelijk werk. De Vader heeft Hem geleerd, dat Hij wel overal komen kan (en moet), wel overal aanzitten kan, wel overal zaaien kan, maar dat Hij niet overal zaad zal zien, maar alleen zal ontvangen de vruchten der verkiezing, de kinderkens van het welbehagen Gods. En als waarachtig mensch is Jezus zeer begeerig naar vrucht, wil Hij het overal wel zien uitbotten, wil Hij, dat men overal het brood des levens van Hem aanneemt. Maar Hij heeft gelioorzaamheid moeten leeren in het rijpen van de vrucht, en dat Hij dat geleerd heeft kwam, omdat Hij op God bleef letten, niet zenuwachtig werd, toen de menschen wegliepen. En zoo komt Hij nu op tijd met Zijn dankzegging. De Vader heeft Hem iets geleerd en Hij antwoordt onmiddellijk. Hij zegt nu rustig en kalm, saevis tranquillus in undis. Ik dank U Vader. Ik wil alleen maar hebben, wal Gij Mij geeft. Ik wil alleen de vruchten der verkiezing. Ik wil alleen, wat Gij Uzelf bereid hebt, o God!

En wie Hem nu zoo rustig en kalm den Vader hoort danken, en blij ziet aanvaarden de kinderkens des welbehagens die weet nu ook genoeg. Want deze Jezus zal nu verder gaan, even rustig. Hij zal nu komen tot Zijn kruis, om deze kinderen des welbehagens voor eeuwig te gewinnen, Hij zal komen tot Paschen, om ze met eeuwige schoonheid be bekleeden, Hij zal voortschrijden tot Hemelvaart, om ze alle tot zich te trekken. Hij zal verlangen naar Pinksteren, om ze alle te verheerlijken. Hij is niet meer te houden. Hij i^ Zijn weg vervolgen als Borg en Middelaar. Hs heeft daar net amen gezegd in den tijd als J& z^ Christus op het werk des Vaders, wat Hij als Zoon van Gei'd gedaan heeft in den Raad des \Tedes — amen, om te nemen, wat de Vader Hem geeft, om het daarna weer den Vader teruj te geven. Hoe zijn wij nu verblijd om dit rusti» amen van den mensch Jezus Christus, Hij zal niet zenuwachtig worden. Godlof!

En dit zullen wij van Hem leeren, die ook hierin onze overste Leidsman en Voleinder des geloofs is, om rustig te blijven bij al het werk Gods, dal immers uitwerking is van Gods eeuwi» welbehagen. Wie let op menschen, en op wal menschen zeggen, op wat menschen fluisteren op wat menschen roepen, die heeft kans in de war gebracht te worden, zenuwachtig te worden en zoo zijn scherpen kijk te verhezen of er rijpen vruchten des welbehagens. Alleen wie rustig blijft die behoudt zijn gezicht op God, en die ziet we) dat het werk gelukkiglijk voortgaat, dat het zoo gaan moet, want alleen zoo "komen de vruchten des welbehagens — alleen op 't gehootr van hel gepredikte Woord.

Op God letten — en laten wij niet zenuwachtig worden. Het gaat om de kinderkens.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 januari 1936

De Reformatie | 8 Pagina's

UIT DE SCHRIFT

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 januari 1936

De Reformatie | 8 Pagina's