EVEN PARKEEREN.

Benoemingen.

Heden parkeer ik in de brandnetels.

Ik wilde met u spreken over benoemingen.

Wie is er nog geen voorzitter of scriba?

Die kan te kijk gaan staan!

Elders heb ik eens geschreven: men moest een zuigeling inplaats van een rammelaar of een teddybeertje maar een voorzittershamertje en een vulpensken cadeau doen.

Hij is toch waarschijnlijk voor zulk een functie in de wieg gelegd.

Alleen, om voorzitter of scriba te worden, is het niet voldoende daartoe geboren te zijn.

Men moet ook benoemd worden.

Hoewel daar ook een mouw aan te passen is. Allereerst zijn er menschen, die zichzelf benoemen.

Op evangelisatie-terrein kwam dat vroeger nog al tamelijk veelvuldig voor, op philantropisch en sociaal gebied eveneens, op politiek terrein niet minder.

Men wierp zichzelf op tot leider van een arbeid, tot een philantroop van belang of tot een politicus van groot formaat en men creëerde zelf zijn medewerkers, zijn vereeniging of zijn partijl.

Ik bedoel hier niet de pioniers aan te randen, de geloofsmannen, die alleen stonden als veldheeren zonder leger, ik heb het oog op de ellendige namaak van deze groote mannen: de Strebers!

Eenmaal zich benoemd hebbende, ging zoo'n meneer met de volle breedte van z'n zitvlak op zoo'n werk zitten en hij stierf in het harnas, i.e. in den voorzitterszetel.

Een zwakkere editie van dit genre zijn de menschen, die zich DOEN benoemen. Die solliciteeren naar een vacanten bestuurszetel.

Iedereen weet: hij wil het worden. In vele gevallen wordt hij het ook. Deze benoeming verrast niemand behalve den benoemde. Met beminnelijke bescheidenheid verklaart hij nooit zooiets te hebben dur\'en denken en zich heel onbekwaam te gevoelen voor deze functie. Is hij godsdienstig, dan verklaart hij met Gods hulp deze functie te willen aanvaarden.

Dan ontroeren wij op zulk een plechlig oogenblik.

Ook deze menschen zitten vaster aan hun zetel dan een postzegel aan een brief. Wel bedanken zij soms, maar zij laten zich immer weer overhalen hun functie in het algemeen belang te hernemen. Dan worden zij toegesproken en wordt in welgekozen woorden hun verdiensten uitgemeten. Dit is zeer treffend!

Laten wij nu deze beide soorten buiten beschouwing, dan blijven over de menschen, die zich 'LATEN benoemen. Hierbij speelt de stembus een rol. Deze rol behoort in den regel tot het komische genre. Want gewoonlijk gaat het hierbij niet erg serieus toe. Maar is men eenmaal gekozen, dan is het ineens zéér serieus! De voorzitter spreekt dan van een roeping! Dat is niet mis en zoo aanvaarden wij met schroom deze roeping.

Dit is in de meeste gevallen een voorhetleven. roeping

Gewoonlijk ziet men zijn mandaat van periode tot periode hernieuwd. Men zet iemand niet aan den dijk, maar acht het plicht van fatsoen hem te herkiezen en deze herkiezing al weer vergezeld te doen gaan van een toespraakje.

Gevoelige zielen pinken daarbij een traan weg.

Mijn benoemden broeder!

Vergun mij drie opmerkingen.

Ten eerste: laat u nooit wijsmaken, dat een benoeming u gaven zou mededeelen, die gij niet bezit. Die deelt geen voorzitter uit per toespraak, maar die rijn van den Heiligen Geest. Ken dus uw eigen kracht en heb den moed met Gods hulp te bedanken, als u die gaven niet geschonken zijn.

Ten tweede: elke functie is een dienst, die u wordt opgedragen. Gij hebt te overwegen of gij werkelijk genegen zijt en in staat zijl dien dienst te vervullen. Ook gij, medebroeders van den stam van Issaschar, uederliggend tussclien vele pakken, zult u wel eens moeten afvragen of de groote cumulatie van functies, die gij in uw persoon vereenigt, inderdaad haar grond vindt in de wijsheid van uw persoon of in de dwaasheid der menschen. Misschien kunt gij nog twee schenkelen en een stukje van een oor van uw leven redden uit den kuil der vergaderingen!

Eindelijk: Waarom voert men toch niet allerwege verplichte aftreding in, zorgt zoo voor een pauze in den arbeid der veelbelasten, vergroot op deze wijze hel kader, geeft ook anderen eens een kans en opent liiermede een eervolle gelegenheid minder geschikte bestuursleden van hun zetel te krijgen?

Laat ons serieus zijn.

Laat ons daarom minder serieus doen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen