Souvereiniteit over allen kring.

Alle kring heeft, voorzoover Gods Schepperswil hem vormde in soortverband, zijn eigen aard en natuxu'.

En alle kring, voorzoover Gods Herschepperswil hem vergaderde in dienst-en ambtsverband, zijn eigen ordening en wet.

Maar over allen kring, hoe ook Gods kracht hem riep en schiep, gaat Gods ééne souvereiniteit.

Dit is het wat Paulus ons leert in het hoofdstuk, dat de historische kracht van Chjistus' verrijzenis ons toekent:1 Corinthe 15.

Wanneer de apostel toekent de effecten van Christus' paaschkracht, en toegekomen is aan de generale levendmaking als beneficie voor wie zijn , , in Christus", en als uiterste van die effecten, dan zegt hij: het gaat in den dag yan 't Groot Réveil alles zeer ordelijk toe. Een ieder krijgt zijn plaats vóór of in 't hem toegewezen bataljon. En elk compareert op zijnen eigenen tijd. Eersteling is Christus. Hij is niet maar de eerste in chronologischen zin, doch eersteling naar Zijn bevoegdheid. Gods souvereiniteit beschikte Hem een plaats, die niemand Hem betwisten mag of ook met Hem deefèn als gelijke. Op Paschen treedt Hij vooraan; Hij omsloot de rij en dus ontsluit Hij haar. Daarna komen in Zijn parousie de in Hem beslotenen. Als Hij verschijnt in Zijn eerstelingenglorie, in de kracht van Paschen, die na zooveel eeuwen eindelijk zich mag manifesteeren in haar laatste publieke effect, dan komt de lange colonne der Zijnen Hem tegemoet, bijeenvergaderd van alle' holen der aarde, van alle grafholen die nu meteen weer worden dichtgeworpen, en zij treden Hem tegen, dien zij als Eersteling zoo dadelijk kennen. Op Zijn parousie in den uitersten dag hebben ze moeten wachten. Want eerst hadden ze hier beneden hun dienst te volbrengen. En op dieh voltooiden dienst heeft Hij gewacht, en móeten wachten, gelijk Hij trojiwens zelf niet anders wilde. Want Gods souvereiniteit had voor 'allen elk te zijner tijd den dienst bepaald, die aan het Rijk te praesteeren wezen zou, ook had Hij him getal bepaald en hun verschijnen successief. Dus moest naar den wil van-aller éênen Souverein de colonne der van 't graf ontbonden veteranen met den opmarsoh wachten tot de tijd er wezen zou voor de Parousie.

Die tijd was zelf nu weer bepaald hierdoor, dat de som der soldaten naar den numerus-clausus van de Vóórverordineering tot den laatsten man was aangeworven en in dienst gesteld en in 't vuur gebracht. Het koninkrijk heeft tot den laatsten dag zijn dagorders uitgevaardigd. Daarom had de Souverein, dien de veteranen gediend hadden in hun - ^mobilisatie)tijd ook voor de laatste verspreide troependeelen van zijn legermacht nog een taak weggelegd. Zij zijn-degenen, die nog leven, d.w.z. nog hier op aarde in den krijgsdienst zijn, als Hij verschijnt in zijn parousie. En als de bazuin dan klinkt, en het bevel: staakt het vuren afgekomen is, dan gaat het zóó: de veteranen komen eerst het graf uit, en melden zich bij den Archeeg, den Generaal. Dan komeUr een ieder in zijn eigen bataljon immers, achter hen aan de soldaten, die er nog waren, toen de order vuren-staken afkwam. In een punt des tijds worden zij veranderd en zóó geplaatst vóór hunnen Generaal.

En dan zal Zijnerzijds de Generaal den Koning zoeken. God Almachtig, aller Souverein, en Hem de heele Koningsmacht voor alle eeuwen overdragen, de heerschappij en haar domein en haar domestieken, Zichzelven als him Eerste inbegrepen, opdat God in allen alles zij.

Want over alle kringen is Hij de Souverein, en Hij alleen. Een iegelijk in zijn eigen bataljon, zóó komt de Weermacht thuis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen