GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Boekbespreking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boekbespreking

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ds S. P. de Roos, Beginselen van Kerkmuziek, 1946, Amsterdam. H. J. Paris, Uitgeverij.

In dit boek staan zeer vele mooie en ook wel interessante dingen, en op muziektechnisch gebied geeft het den verstandige steun en den onverstandige wijsheid. Maar in de prinoipieele grondvragen slaat de schrijver andere wegen in dan wij. Inzake de begrippen kerk, liturgie, sacrament. De theologie van Van der Leeuw heeft schrijver nog te veel onder haar beslag, en we krijgen ook nog het verhaal van horizontale en

verticale lijn. Kortom: in de grondbegrippen gaan we uiteen, dus ook in de verdere uitwerking. Maar voor de rest, de helderheid en het muziektechnisch apparaat heb ik allen lof, dien een populair bedoeld werkje als dit moet trachten te verdienen.

K. S.

Nel van der Vlis: Een Zomer van Let Verhage. 2e dr. J. H. Kok N.V., Kam.pen. 1949.

De titel doet al veronderstellen, dat we hier te doen hebben met een vacantieboek. Dit brengt zijn consekwenties mee, want niemand verlangt in den zomer zich te vermoeien met een zwaar geschreven roman of in den winter zich te amuseeren met een verhaal over een saaie zomervacantie. Derhalve behoort zoo'n boek in een luchtigen trant geschreven te zijn.

Hierin is Nel van der Vlis uitstekend geslaagd. Haar Let is een opgewekt meisje, dat voor weinig geld een tamelijk vervelend kantoorbaantje volhoudt en aan wie een prettige vacantietocht met vrienden en vriendinnen in een motorboot over onze groote rivieren goed besteed is. Haar luidruchtig woordverbruik, begeleid door den ronkenden motor past volkomen in de vacantiestemming van de jongelui. Dat een verloving het resultaat is van haar uitstapje, is haar van harte gegund.

De wat lange iuleiding is te vlot geschreven om te vervelen; Letje gebruikt meer haar mond, dan haar oogen gedurende den watertocht, vandaar het ontbreken van beschrijvende gedeelten. Het geheel is wat oppervlakkig, ' maar toch een prettig, goed meisjesboek,

H. S.

Netty Faber-Meynen: Tine van Loon. J. H. Kok N.V., Kampen. 1949.

Niet altijd klopt de titel van een boek geheel met den inhoud. Dat is hier ook eenigszins het geval. Wel is Tine voortdurend de hoofdpersoon, maar niet haar geheele levensloop, doch ten hoogste een jaar van haar leven wordt in dezen roman beschreven. Eigenlijk is dit een te zwaar woord voor dit boek, bestemd voor jonge meisjes, maar het is meer dan een vlot verhaaltje. Zelfs zit er een zekere tragiek in, al moet dit niet al te hoog vrorden opgenomen.

Tine is een lief meisje, hulpvaardig en gezellig. Mee door haar hulp slaagt haar vriendin, net als zij zelf, voor het eindexamen H.B.S.

Mies is arm. Tine haar vader heeft een behoorlijke zaak. Na het examen verwacht Tine te zullen studeeren, en Mies zal wel in het huishouden moeten. Tot haar groote ontsteltenis vertelt vader haar echter, dat zijn zaken een dure studie niet toelaten. Erger nog voelt ze haar teleurstelling, als Mies door een rijken oom wel de gelegenheid krijgt te gaan studeeren.

Dapper slaat zij zich door haar verdriet heen en zij weet een heel prettige vacantie te krijgen, door als kindermeisje met een rijk doktersgezin naar zee te gaan. Daar ontmoet ze vrienden en als een daarvan naderen omgang met haar zoekt, komt zij voor een zware keus te staan. De jongeman is ongeloovig. en besteedt den Zondag vooral aan uitgaan. Een korte aarzeUng verontrust haar geweten, maar zij houdt vast aan haar beginsel. Dit conflict is niet het sterkste gedeelte van het boek, het gaat niet erg diep. Desondanks vindt Tine spoedig daarop het geluk, als een schoolvriend haar vraagt, van wien zij meende, dat hij zich met Mies zou gaan verloven.

Het boek is in een rustigen, beschaafden stijl ge-Schreven, zonder eenige uitbundigheid. Daardoor doet het soms wat vlak aan, want jonge meisjes in een prachtigen zomer kunnen wel wat meer woordkleur gebruiken. Ondanks de soms humoristische tegenstelling in de lotgevallen van Tine en Mies, breekt die humor nergens door in den stijl. Deze blijft te statig.

Jongemeisjes zullen het boek vermoedelijk met genoegen lezen.

H. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 december 1949

De Reformatie | 8 Pagina's

Boekbespreking

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 december 1949

De Reformatie | 8 Pagina's