Correct of niet?

Onder dit opschrift schrijft de heer A. Kok in Getrouw (Febr. 1950):

Een der meest kwetsbare plekken van de oecumenische Conferentie te Bangkok was ongetwijfeld de persoon van T. C. Chao.

Als president van de Wereldraad, met Z. Azië als zijn speciaal gebied, was het vanzelfsprekend, dat hij de Conferentie' van Bangkok zou bijwonen. Zijn positie bracht m.ede, dat hij er - zelfs' een leidende rol zou vervullen. De aankondigingen in liberale bladen in Amerika nopens zijn bezoek aan Bangkok lieten dan ook niet de minste twijfel over.

Evenwel de leiders van de Wereldraad en van de Internationale Zendingsraad zijn gelukkig nog niet geheel onbetwist meester van het wereld-zendingsterrein en kimnen nog niet alle plannen zonder tegenstand ten uitvoer brengen. Dat hebben zij te Bangkok weer ondervonden. Zij hebben begrepen, dat in hun pogingen om de orthodoxe zending in de modernistisch-Barthiaanse wateren te doen zeilen en de jonge kerken onder de invloed van de pro-commimistische elementen binnen in de Wereldraad te brengen, ook thans de Internationale Raad van Christelijke Kerken (I.C.C.C.) hun in de weg stond.

Een delegatie van achttien personen had' zich te Bangkok verenigd met het vaste voornemen om de jonge kerken een woord van ernstige waarschuwing te doen horen en om ze te bewegen die beproefde paden, die de orthodoxe pionier-zendelingen gedurende al deze jaren hun hadden voorgehouden, te blijven bewandelen.

Reeds enkele weken voor de Conferentie te Bangkok bevatte de „Bangkok Post" een persbericht uit Amerika, dat een aantal I.C.C.C.-leiders uit New-York naar Bangkok vertrokken waren. En er werd bij vermeld dat één der objecten, waarmee deze delegatie zich zou bezighouden, was de jonge kerken te waarschuwen tegen de invloed van Dr T. C. Chao, de pro-communistische president van de Wereldraad voor Azië, die te Bangkok verwacht werd.

Dit bericht verwekte een storm in kerkelijke en politieke kringen van Bangkok en hield voor de correspondenten van nieuwsagentschappen de belofte in een interessante week te zullen meemaken.

Dr S. C. Leung, die de voorbereiding voor de oecumenische Conferentie in handen had, haastte zich de onaangename indruk, die dit bericht gemaakt had, weg te nemen. De „Bangkok Post" van 21 Nov. bevatte o.a. de volgende aanhaling van Dr Leung: „De beschuldigingen, welke de I.C.C.C.-leiders hebben gedaan, zijn gebaseerd op verkeerde inlichtingen. De persoon door hen met name genoemd (T. C. Chao) is geen gedelegeerde van deze Conferentie.

De locale post en de correspondenten der grote Amerikaanse en Engelse nieuwsagentschappen lieten zich echter niet zo gemakkeUjk zand in de ogen strooien. De komst van T. C. Chao was wel terdege in Bangkok's Standaard aangekondigd en zij waren er van het begin af voor te vinden, om zich ook door ons te doen voorlichten.

Waarom, zo vroegen velen, trachten de oecumenisten zich zo van de zaak af te maken en waarom wordt aan de pers de toegang geweigerd, wanneer 't onderwerp „het Communisme" zal worden behandeld? Waarom moeten deze vergaderingen „geheim" zijn?

Dat deze en dergelijke vragen niet alleen religieuze personen, maar ook diplomaten en anderen bezig hielden, is te verstaan en dit bleek ons ook duidelijk, toen wij beleefdheidsbezoeken bij het Ministerie van Buitenlandse zaken en bij vreemde Missie's aflegden. Men vroeg documentatie, welke uit de aard der zaak gaarne werd verstrekt. Een en ander gaf ons aanleiding om ook het grote publiek de gelegenheid te geven zelf te oordelen. Wij richtten daarom op 7 Dec. een brief aan de redactie van de „Bangkok Post", welke brief de volgende dag onverkort werd gepubliceerd.'

Deze brief was van de volgende inhoud:

„Sedert ik in deze stad gearriveerd ben, heb ik het genoegen gehad mij te onderhouden met diplomaten, zakenlieden, predikanten en zendelingen. Ik heb opgemerkt, dat de meesten hunner de nieuwsberichten voorkomende in de nummers van 19, 21 en 24 Nov. gelezen hebben. Terzelfder tijd is mij echter gebleken,

dat deze berichten niet de minste klaarheid gebracht hebben ten opzichte van een bepaald punt, waarineen ieder veel belang stelde, namelijk de beweerde procommunistische gezindheid van een der presidenten van de Wereldraad, die voor Oost-Azië.

Onze positie kan ten deze als volgt worden opgesomd :

1) Dr T. C. Chao heeft nadrukkelijk en herhaalde-Ujk de waarachtige Godheid van Christus geloochend.

2) Als deken van een Theologische School en als redacteur van een religieus tijdschrift heeft T. C. Chao over een tijdvak van vele jaren al het mogelijke gedaan om Christen-studenten en kerkelijke ambtsdragers te bewegen het historisch Christelijk geloof te verzaken en de modernistische beschouwing van de persoon van Christus te aanvaarden.

3) Toen de legers der Communisten Peiping bezetten, werden zij door Dr T. C. Chao en de ganse faculteit en het studentencorps van de Yenching tlniversiteit met vreugde als „bevrijders" verwelkomd.

4) Sindsdien heeft Dr T. C. Chao een leidend aandeel gehad in een campagne, door de communistische autoriteiten gesteund om namelijk de ChristeUjke Kerken en organisaties in China te doen omzwaaien in 't communistische kamp. 'Volgens Dr T. C. Chao is het mogelijk om „tegelijk Christen en Communist te zijn".

•Volgens hem is er „geen tegenstrijdigheid tussen de Marxistische-Leninistische gedachte en het Christehjk geloof".

5) Kort geleden heeft Dr T. C. Chao er in toegestemd lid te worden van de communistische „Consultatieve 'Volksraad" en behulpzaam te zijn in de vorming van een „'Volksregering" in China.

6) Wat het voorgenomen bezoek van Dr T. C. Chao . aan Bangkok betreft, zo was reeds in de „Christian Century" duidelijk aangekondigd, dat Dr Chao op deze Conferentie als woordvoerder van het Rode China zou optreden. Dat hij tenslotte niet verscheen vermindert de ernst van het feit in geen enkel opzicht.

7) Een andere leidende persoonlijkheid in Chinese christelijke kringen. Miss Wu Yi Fang, presidente van het „Christelijk" Ginling College voor vrouwen te Nanking, heeft eveneens toegestemd lid te worden van deze communistische Consultatieve 'Volksraad. Zij zal zelfs een plaats in het presidium innemen. In dit verband is het van betekenis, dat ook de naam van Miss Wu Yi Fang voorkomt op de officiële lijst van personen, uitgenodigd om aan de Bangkok Conferentie deel te nemen.

Dit zijn de feiten, zoals wij die zien. Zijn ze correct, dan is de gevolgtrekking duidelijk: de president van de Wereldraad voor Azië is dan een afvallige en tevens een collaborateur in de zaak van het communisme. Zijn de feiten niet correct, dan zullen wij gaarne onze medewerking verlenen om eventuele correcties aan te brengen.

Teneinde zodanige correcties te bevorderen zullen wij gaarne Dr W. A. 'Visser 't Hooft, de algemene Secretaris van de Wereldraad, die uiteraard over volledige gegevens beschikt, in een der sessies van onze Conferentie ontvangen.

Een afschrift zal aan Dr 'Visser 't Hooft worden toegezonden.

(get.) ARIE KOK,

Algemeen Secretaris van de I.C.C.C.

Na publicatie van deze brief deed de correspondent van een der voornaamste nieuwsagentschappen het zijne om achter de waarheid te komen. Hij verzocht ons hem inzage te geven van alle be'svijsstukken, die in ons bezit waren. Aan zijn verzoek werd natuurlijk gaarne voldaan. Na onderzoek verklaarde hij volkomen bevredigd te zijn omtrent de juistheid onzer beweringen.

Hij had ook geen bezoek gebracht aan de leiders van de oecumenische Bangkok Conferentie en had getracht een pertinente ontkenning hunnerzijds omtrent onze beschuldigingen omtrent Dr T. C. Chao uit te lokken, maar dit was hem niet gebukt. Hij kreeg de indruk, dat er om heen gedraaid werd en dat men zich niet wilde committeren. Diezelfde indruk had men in diplomatieke kringen „They simply are dodging the issue".

Dr 'Visser 't Hooft heeft niet geantwoord. En het grote publiek heeft deze gevolgtrekking gemaakt r per slot van rekening waren de I.C.C.C.-leiders correct en er is niets tegen hun beschuldigingen in te brengen: Dr T. C. Chao is een vrijzinnige en een zeer actieve pro-communist! De jonge kerken weten het nu en zijn gewaarschuwd. Van verschillende zijden bereiken ons berichten, dat de jonge kerken zich thans bij de I.C.C.C. wensen aan te sluiten.

Zulks stemt tot dankbaarheid. Batavia, 17 Dec. 1949.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen