Professor Dr K. Schilder zestig jaar Herdacht door : het Gereformeerde volk

Dinsdagmiddag om half drie had er een samenkomst plaats van ve'e dames en heeren uit alle streken van ons land om Prof. Dr K. Schilder geluk te ! wenschen met zijn zestigsten verjaardag.

Onder de aanwezigen merkten wij op Mevrouw T Schilder en zoons en dochters van den jarige, de Professoren en Lectoren met hun dames, Curatoren en 1 Stichtingsbestuursleden, vertegenwoordigers van den 1 Jongelings-en Meisjesbond, Besturen van comité's, , welke georganiseerd waren om dezen dag te herdenken, de Senaat van het Studentencorps, en verschillende predikanten.

Ds D. van Dijk leidde de samenkomst en liet zingen i Ps. 66 vers 4, las een gedeelte uit Psalm 103 en ging ; voor in gebed.

In een kort openingswoord wees spr er op, dat wij j hier niet zijn samengekomen om aan persoonsverheerlijking te doen. De Jarige zelve zou de eerste zijn zich 1 daartegen te verzetten. Wat. wij hier willen doen is 3 alleen den HEERE danken voor zooveel goeds dat t Hij ons gereformeerde volk in den persoon van Prof. Dr Schilder heeft willen schenken. Daarom is de ï grondtoon van deze samenkomst een lof-en dankpsalm, want alle gaven, ook die de Kerk des Heeren X geworden via Zijn dienstknechten, zijn genadegaven, , waarvoor wij slechts den HEERE dank te brengen \ hebben. Het gaat om den schat, niet om het aarden T. vat dat den schat draagt. Maar daarom mogen we 3 ook het vat wol in eere houden. Spr. fe'ieiteert Prof. ': . Sehüder met zijn zestigsten verjaardag en spreekt de s bede uit, dat, de HEERE hem nog lang moge sparen 1 voor onze kerken, en voor het vele werk dat hij nog % op zijn programma heeft staan.

Hierop ij aan te bieden met een rol; waardoor het mogelijk wordt t te typen zonder telkens te worden afgeleid door de e noodzaak nieuw papier in te steken. Mevrouw Schil-Hierop verkrijgt de voorzitter van het comité-Wormerveer het woord, om namens het gereformeerde s volk den jubilaris een huldeblijk a-an te bieden in den 1 vorm van een Wire-Recorder met twee toestellen ten 1 dienste van het vele en gewichtige werk, dat de jubi-' - ' laris verricht voor de pers. Een toestel is voorzien 1 van een voetpedaal, waardoor het mogelijk is bij het t teruggeven van de woorden, het tempo te regelen of f eventueel een stiik te laten herhalen. Het geld voor r dit vernuftig instrument is bijeengebracht op initiatief van het bestuur van de vrouwenvereeniging te e Wormerveer en omstreken en het geld is bijeengebracht t door kleine giften uit a'le plaatsen waar vrijgemaakte e kerken in ons land zijn. Practisch heeft geheel het t gereformeerde volk er een bijdrage in geleverd en n moge de Jubilaris er in zien een blijk van de groote e liefde waarmee dit volk hem bemint, bemint vooral il om zijns werks wil. Want het heeft gezocht naar een n middel om dat werk, zoo mogelijk te verlichten en te e •vergemakkelijken en meteen ook, zoo moge'ijk, de e productie nog op te voeren. Omdat er zelfs nog geld d over was, heeft het comité een schrijfmachine er bij 1der werd bovendien een groot bord in Delftsch blauw aangeboden.

Hierop hernam Ds D. van Dijk van Groningen het woord en sprak namens een ander comité, dat zich gevormd had om dezen dag te gedenken met den Jubilaris en diens gezin. Spr. overhandigde Prof. Schilder namens het comité, dat op zeer spontane wijze geld had ontvangen uit alle deelen van ons land, een enveloppe, waarvan de inhoud bestemd is voor het honorarium voor een hulp, die de wiré-recorder zal kunnen bedienen.

Vervolgens sprak Prof. P. Deddens namens het college van Professoren, die in een zeer humoristisch betoog den Jarige een potlood aanbood, met een heft voorzien van vier verschillende kleuren potlooden. Wanneer de wire-recorder mocht weigeren kan de ijverige auteur altijd weer zijn toevlucht tot dit potlood nemen en behoeft hij zelfs niet meer te virerken met afzonderlijke teekens voor cursieven, kapita'en, spatieeringen, vet, enz., want hij stelt voor elk dezer teekens slechts een kleur vast en een kind (!) kan verder de wasch doen! Dat de houder goud op zilver is, wil. natuurlijk zeggen, dat de Jubilaris 50 en 25 jaar, dat is tot zijn vijf en zeventigste jaar met dit potlood moet doen, dan krijgt hij een nieuw!

Namens het Studentencorps sprak de Heer D. J. F. Schoep, die in herinnering bracht een woord, dat hij eens had opgevangen van Prof. Schilder, waarin deze afwijst a'le niet-concretiseering in toespraken en aanspraken in eenige christelijke gemeenschap. Spr. ziet zich derhalve voor een moeilijke taak ges'eld, maar waar het hart tot spreken dringt wil hij toch gaarne wijzen op de zuiver christelijke gemeenschap welke er steeds bestaan heeft tusschen Professor Sch'lder en zijn studenten, een verhouding, die zich het best concretiseeren laat in die van pater et filii. Prof. Schilder heeft zich steeds betoond een uitstekend organisator te zijn van fami'iefeestjes. Want uit de groote, zware koffer, die hij vaak placht mede te brengen naar de collegezaal, kwamen de prachtigste cadeautjes in den vorm van dikke folianten en magistrale betoogen, waarvan de leerlingen steeds met graagte g: ngen smullen. De Col'eges waren nooit droog, nooit alleen maar rationeel, maar zij verbonden het hart van den docent met die van de studenten innig te samen, omdat een diep wortelend geloof er aan ten gronds'ag lag. Nooit za! spr. 't ontroerend moment vergeten, dat, toen Prof. Schilder de klassieke philosophen eens in hun innerlijke armoede en leugend'enst had uiteengerafeld, een student, diep onder den indruk, de vraag stelde: maar wat is dan waarheid? na een korte pauze van intense spanning Prof. Schildsr antwoordde: „Eén blijft altijd over: het Woord Gods en het geloof daaraan ". Spr. weet, dat niet al'een de collegezaal, maar ook de studeerkamer aan den Vloeddijk 14 meer is dan een werkkamer van den geest, zij is een slagveld, een worsteling tegen satan, wereld en eigen vleesch. Wat Prof. Schider steeds bezield heeft is het Woord van God en het geloof aan het Woord. Namens de studenten wil spr. op dezen dag den Zestig-jarige dank brengen en ook uitdrukkmg geven aan de warme toegenegenheid welke er tusschen den Jubilaris en zijn studenten bestaat. Wanneer iemand op het hoogtepunt van zijn leven gekomen is, brengt hij soms zijn diepste gevoelens tot uitdrukking in een lied. Prof. Schilder heeft dit gedaan in het nieuwe Corpslied en daarom dacht het het Corps goed, dit lied te doen ca'ligrafeeren en den Jarjge aan te bieden, als een aandenken aan dezen dag.

Prof. Dr K. SCHILDER daarna het woord nemend, zegt verblijd te zijn het gebeuren van dezen middag te mogen zien als iets van broeders onder de broeders. Spr. mist de gaven van Prof. Deddens om de dingen op humoristische wijze te zeggen, maar hij kan waardeering hebben voor dezen humor, te meer, daar er mede bewezen is, dat er weer de sfeer gekomen is, waarin deze humor bestaan kan. Spr. denkt hierbij aan wat Prof. Holwerda gezegd heeft over de reformatie van onzen omgang. Zij getuigt van de verhouding welke er tusschen de docenten onderling weer gekomen is en dat is een der mooiste dingen uit de laatste jaren van spr.s leven.

En wat het fijne cadeau betreft, waarvoor de broeders en zusters uit Krommenie (Ds D. van Dijk sprak van Krommenie en onderhoorige plaatsen, maar dat klinkt weer een tikje hiërarchisch, waarom spr. üever op zijn Groningsch van „Stad en Omme'anden" spreken wil), merkt spr. op, dat h-erbij dit het fijne is, dat hieruit het hart van ons gereformeerde volk spreekt. En wat hem vooral weldad'g aandoet is dit, dat hij er de toon in beluistert: je kunt nog wel meer doen, dan ge doet! Voor die vriendelijkheid is spr. het meeste dankbaar.

Ook dankbaar is spr. voor de goede woorden van den heer Schoep, waarin de liefde van de studenten spr. tegenklinkt. In gevoe'volle woorden verto'kte de Jubilaris wat een blijdschap en kracht hem de diepe verbondenheid met de studenten schonk.

In de vreeze Gods te leven naar Zijn wet blijft het eind van alle dingen en het is zijn hartewensch dat hierin allen verbonden mogen blijven.

Met spanning werd tenslotte nog aangehoord de zeldzaam accurate wijze waarop de galmende bazuinstem van Ds Van Dijk op het lint was vastgelegd. Ook de scherpste criticaster zou geen enkele vibratie uit de klankrijke preek-stem van den Groningschen pastor hebben gemist.

Het officieele gedeelte werd hierop door den praeses met gebed gesloten.

Tenslotte was er nog ge'egenheid voor een receptie, waarvan druk gebruik werd gemaakt.

Een aardig moment was de binnenkomst van twee Rouveensche meisjes in kleederdracht, die op een groote plank een krentenbrood, in Rouveen gebakken, van anderhalve meter lengte voor den Jubilaris droegen. Ds Van Tongeren overhandigde in een geestige speech dit geschenk namens zijn gemeente.

Prof. Veenhof overhandigde namens het Centraal Comité van de Diaconale Confei-entie een luxe album, waarin, door den kunstenaar Meischke gecal'igrafeerd en van kleurplaten voorzien, het Volkslied, het Wilhelmus, was geteekend.

Namens den Bond van Jongelingsvereeni gingen, overhandigde de heer Jac. van Oord met woorden van warme waardeering, voor alles wat de Jubilaris ook voor de jeugd gedaan heeft, een kist sigaren.

De receptie, die een gezellig en ongedwongen karakter droeg, werd telkens afgewisseld met leuke verrassingen.

Een mooie middag, gehouden in een zuivere sfeer. Broeders onder broederen. Inderdaad!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen