Buitenland.

Engelanil. De aanstaande Algemeene Vergadering derVrijeSchotsche kerk.

Den 23Sten Mei zal de General Assembly (algemeene vergadering) van de Vrije Schotsche kerk de rij harer vergaderingen te Edinburg openen. Deze vergadering is met een groote classicale samenkomst te vergelijken, waarbij geheel Schotland als classis te beschouwen is. Althans alle kerken zenden een dienaar en een ouderling naar deze vergadering, die over alle zaken te beslissen heeft. De Assembly zal geopend worden door eene prediking van Dr. Aird, die zijn opvolger Dr. Laird als Moderator het presidium zal overdragen.

Beide mannen hebben in den jare 1843 tegenover de Schotsche overheid het beginsel van de souvereiniteit van Christus over zijne Kerk hoog gehouden; zij behooren tot de mannen, die de Vrije Schotsche kerk stichtten, toen de overheid het z.g. patronaatrecht handhaafde, waardoor enkele rijke lieden een leeraar in eene gemeente konden benoemen.

Het is opmerkelijk, dat men in Schotland nog steeds op de mannen blijft zien, die in 1843 den beslissenden stap gedaan hebbenen met prijsgeving van staatsfcraktementen enz. enz., Het volk voorgingen, om te buigen onder het zachte juk van Christus. Deze mannen zijn niet beschaamd uitgekomen; het heeft hun aan niets ontbroken, en de Vrije Schotsche kerk heeft zeer gebloeid.

Evenwel is daarin in den laatsten tijd verandering gekomen. Eenige jaren geleden heeft de General Assembly wel Robertson Smith als hoogleeraar aan het Seminarium ter opleiding van jongelieden voor het predikambt, afgezet, doch de geest van een Smith, die, zij het ook met meer vrome woorden, critiek op het Oude Testament oefende als een Kuenen en Wellhausen, is in de kerk blijven rondwaren. Daarom verheugde het ons, dat er in het Meinummer van het orgaan der Vrije Schotsche kerk een stuk staat van den predikant R. G Balfour, om aan te toonen, Tdat gehiel de Schrift waar is en geloofwaardig, tot de woorden waarin zij is geschreven'' Zouden we uit de woorden dezer stelling afleiden, dat Ds. Balfour de feilloosheid van den Bijbel verdedigde, uit het artikel blijkt, dat hij de onfeilbaarheid der Schrift wil bewijzen. Maar ons dunkt, men behoorde het over dit punt in de Vrije Schotsche kerk wel eens te zijn. Dat daarover zoo breedvoerig moet gehandeld, bewijst wel, dat op dit punt verschil van gevoelen bestaat.

In het Meinummer van het orgaan der Vrije Schotsche kerk wordt de verwachting uitgesproken, dat de Algemeene Vergadering zich schier zonder onderbreking zal kunnen bezighouden met practischen arbeid. Toch hangt er een donkere wolk boven de vergadering, die hevige debatten voorspelt. De quaestie van de herziening der belijdenis is aan de orde gesteld. En al wordt die zaak niet beslist, maar verschoven door de benoeming van eene commissie om haar te onderzoeken, toch kunnen over de vraag, of men eene commissie benoemen zal of niet, heel wat woorden gewisseld worden. Wij kunnen ons schier niet voorstellen, dat er iemand onder de Schotsche leeraren zal zijn, die op grond van het Gereformeerd kerkrecht, niet zal opkomen tegen het herzien van de belijdenis, met het doel daarin verandering te brengen, wanneer slechts een betrekkelijk klein deel van het lichaam van Christus vertegenwoordigd is.

Van lieverlede ontvallen den Vrijen Schotschen kerken de mannen, die hen uilleidden van onder het staatsjuk. Nog maar weinige leeraren en ouderlingen zijn er over, die de eerste strijd voor de vrijmaking der kerk mede hebben doorleefd. Daarom mogen wij er wel om bidden, dat mannen mogen verwekt worden met gaven en genade, die de teekenen der tijden kunnen onderscheiden, en met wijsheid en behoedzaamheid de kerkeraden kunnen leiden in deze dagen, waarin de critiek den schepter zwaait en veel op losse schroeven gezet wordt (in these days of sifting and unsettlement). Deze woorden worden gevonden in den brief, waarbij de kerken worden genoodigd om te bidden voor het welslagen van de Algemeene Vergadering. Ook deze woorden duiden aan, dat de neologische critiek ook in de Vrije Schotsche kerk zijn werk van verwoesting gedaan heeft.

Verleden jaar bleken de inkomsten der kerk . minder te zijn geweest dan die van vorige jaren. Tot 1887 zijn de inkomsten der Vrije Schotsche kerk bijna gestadig gestegen; doch nu moet achteruitgang geconstateerd. Wij gelooven, dat de malaise op maatschappelijk gebied daartoe het hare heeft gedaan; doch wanneer er verslapping of afwijking van de leer in de keiken komt, dan is vermindering van collecten aanstonds het gevolg. Mocht de General Assembly daarom eens onderzoeken, welke oorzaken er toe hebben medegewerkt om de inkomsten der kerken te doen verminderen. In elk geval meenen wij, dat zijne vergaderingen niet zoo kalm zullen zijn, als men in Schotland schijnt te verwachten.

Frankrijb. Werking der Synodale Organisatie. officieuse

Gelijk wij meermalen hebben medegedeeld, hebben de Fransche Gereformeerde kerken, die zich nog «Evangelisch'* noemden, zich vereenigd in een officieuse synodale organisatie, toen de regeering weigerde een officieele (d. i. door den staat erkende) Synode bijeen te roepen, uit vrees dat deze dan leertucht zou gaan uitoefenen. Deze officieuse synodale organisatie, hoe goed ook bedoeld door mannen als de hoogleeraar Pédézert enz. met groote inspanning tot stand gebracht, is gebleken van den beginne af op verkeerde grondslagen te zijn gebouwd. In plaats van de geloofsbelijdenis der Gereformeerde kerken in Frankrijk als formulier van eenigheid te handhaven; is men een korte «verklaring" gaan opstellen, die niets specifiek Gereformeerds bevat. In plaats van de aloude kerkenordening weder op te vatten, is men nieuwe reglementen gaan maken, die van hiërarchische trekken niet is vrij te pleiten. Steeds verder glijdt men op het eenmaal betreden hellend spoor af.

Zoo heeft o. a. de Synode van de XVIde circonscriptie aangenomen, dat er eene liturgie moet zijn voor het opnemen van nieuwe leden.

Die liturgie moet niet enkel zien op de toelating tot het Heilig Avondmaal, maar op de opname der catechisanten als leden der kerk, waarvan de toelating tot het Heilig Avondmaal slechts het gevolg is 1 Niet alleen is dit besluit te betreuren, omdat de Synode getoond heeft de eerste beginselen der Gereformeerde leer niet te verstaan, maar ook omdat een particuliere Synode zich het recht toeschrijft, om op eigen hand in zulk een gewichtig stuk eene beslissing te nemen. Ach, wat is men in Frankrijk het spoor jammerlijk bijster!

Japan. Niet vele jaren geleden werd Japan geregeerd door bewindvoerders, die, evenals eertgds in Frankrijk de »Major domus", die waardigheid van vader op zoon bekleedden.

Van deze Tycoons was de keizer van Japan of Mikado eigenlijk geheel afhankelijk; soms was hij hun gevangene. De Mikado leefde in afzondering en werd meer door het volk vereerd, dan dat hij de natie regeerde. De edelen des lands hielden daarbij de groote massa van het volk in een toestand van lijfeigenschap.

In 1868 werd het Tyconaat afgeschaft; de edelen verloren hunne privilegiën en de Mikado besteeg zijn troon en ging de natie regeeren met een kabinet en een Raad van State.

Er werd ook nog aan het volk eene constitutie beloofd, gelijk de Europeesche volken hebben.

Deze is den i4den Februari van dit jaar afgekondigd Japan heeft nu zijn Hooger-en zijn Lagerhuis. Zal dit tot zegen van de natie zijn? Het zal er van afhangen, of het Japansche volk al dan niet erkent, dat het van den Heere God deze vrijheden ontvangen heeft.

Bouwt men voort op de souvereiniteit van den mensch, dan is te vreezen, dat dezelfde wrange vruchten in Japan door de revolutie zullen worden gebaard als in Europa,

WINCKEL,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen