Buitenland.

DaitseLIand. Pastor Lenk's afscheid van de Saksische landskerk.

De heer Heinze Lenk, predikant te Böhlen bij Leipzig, heeft den band met de Saksische landskerk losgemaakt, om over te gaan tot de Luthersche Vrije kerk. Hij schrijft: «Nadat ik reeds sedert vele maanden in den »Pelgrim uit Saksen" onder de rubriek: »Uit werelden kerk" meermalen er op gewezen heb, dat den Lutherschen in Saksen, die aan hunne belijdenis trouw willen zijn, niets anders overblijft, als om de landskerk vaarwel te seggen, omdat de valsche leer in haar de overhand hef? ft ge kregen, en om zich bij de Evangelisch Luthersche Vrije kerk, als de ware rechtgeloovige kerk, te voegen, heb ik nu zelf dezen in Gods Woord bevolen stap gedaan " Opmerkelgk is het dat de «Pelgrim uit Saksen" met geen enkel woord melding maakt van hetgeen een der medearbeiders gedaan heeft. Zoa de redactie het in dezen met êsn heer Lenk eens zgn, maar het nog niet aandurven om daarvoor uit te komen ? Wij zouden het denken. Velen in de landskerk hebben geen vrede met den bestaanden toestand. Een predikant schreef: »Wij weten zelve niet, of wij er zoozeer om zouden treuren, wanneer onze landskerk den weg van alle vleesch gaat, " al ging hij er nog niet toe over om aan die kerk een afscheidsbrief te zenden.

Pastor Lenk heeft eene schriftelijke oproeping tot alle !> rechtschapeh" Lutheranen gericht om hen uit te noodigen het door hem gegeven voorbeeld te volgen. In dit geschrift gaat hij uit van de klacht van Jcremia, hoe het oude en het nieuwe volk van God door zijne verstoktheid voor het eindgericht rijp geworden is; dat de Heere Christus aan zijne gemeente het zuivere Evangelie heeft toebeirouwd; dat er slechts eene goddelijke waarheid' is en er ook slechts een waar geloof en een ware geloofsleer zijn kan; dat de zuivere geloofsleer in de belijdenisschriften der Luthersche kerk is uitgedrukt; dat de Luthersche kerk zorgvuldig daarvoor heeft te waken, dat niet een leeraar en prediker tegen Gods Woord en de belijdenisschriften der Luthersche kerk leze of predike, wijl de valsche leer van een leeraar of predikker aan de geheele kerk schade doet; dat op de geheele gemeente Christi de liefdeplicht rust over de reine leer van het Evangelium te waken.

Het bestuur door den vorst des lands over de kerk uitgeoefend, heeft, tegen Gods Woord, ~ de uitoefening van de plicht om voor de reinheid der leer te waken, op zich genomen, terwijl door pastor Lenk verklaard wordt, dat het siandsheerlgke regiment" dit gedurende drie eeuwen getrouw gedaan heeft. Het is volgens ons te betreuren, dat deze uitdrukking in het stuk van genoemden predikant te lezen staat, want nu zeggen de tegenstanders der vrije kerk: hoe onkundig is de man die voor anderen als leidsman wil optreden!

Het is niet te ontkennen, dat juist in de Saksische landskerk het vulgaire rationalisme zijn triumfen gevierd heeft, nu een eeuw geleden. Het was de tijd waarin de z. g. leeraars op Kerstmis spraken over stalvoedering en bij het Paaschfeest over het nut van een flinke wandeling, terwijl niet bekend is, dat het kerkbestuur ooit daartegen is opgetreden.

Maar al is het geschrift van Lenke uit een historisch oogpunt zwak te noemen, als hg spreekt over den toestand gelijk die op den huldigen oogenblik bestaat, is het anders en moet ieder onpartijdige toestemmen, dat de landskerk in dezen tijd dienaren heeft die op de meest schaamtelooze wijze de belijdenis hunner kerk bestrijden, zonder dat zij door het landsheerlij k bestuur ook maar deswege worden vermaand.

Wij verheugen ons over het in het licht verschijnen van het getuigenis van pastor Lenk, omdat het een protest is tegen de heerschappij, die de vorst des lands als zoodanig over de kerk uitoefent, hetgeen in strijd is met Gods Woord en omdat de schrijver den nadruk legt op het ambt der geloövigen, ook al noemt hij de zaak niet met dezelfde woorden Dit neemt echter niet weg, dat ons niet gebleken is, dat pastor Lenk, vóór dat hij aan de landskerk zijn scheldbrief zond, alles wat mogelijk was in het werk gesteld heefi om tot een beteren staat van zaken te geraken Separatie is toch eerst dan geoorloofd, als alle wegen om zonder scheiding tot reformatie te komen, zijn afgeloopcn, zonder het gewenschte doel te bereiken. Ook hebben wij noode in het geschrift van pastor Lenk gemist de aanduiding, dat de schuld van den jammerlijken toestand der kerk in de eerste plaats bij de belijders des Heeren in Saksen te zoeken is. Maar als pleidooi voor de Vrije kerk en als protest tegen de overheersching der kerk van de zijde der overheid, heeft de «oproeping'' van den Lutherschen leeraar ongetwijfeld beteekenis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen