Buiteuland.

Duitschland. De Kerk onder voogdij van de Overheid. Het vrijwilligheidsbeginsel prijsgegeven.

In een Duitsch blad lazen we een artikel over het ook door ons besproken plan om de Duitsche Evangelische landskerken in één orgaan te concentreeren. Het schrijft: „Het is overbodig om zich er het hoofd over te breken, op welke manier de Duitsche Evangelische landskerken zich nauwer verbinden zullen. Alles komt in de kerkelijke aangelegenheden op de kerkregeeringen of veelmeer op de landsheeren als dragers van het regiment der kerk aan. Men weet van uit welk gezichtspunt deze de zaak beschouwen en wenschen geregeld te hebben.”

Is het wonder, dat mannen als Dr. Stöcker sedert jaren gestreden hebben voor meer vrijheid en meer zelfstandigheid voor de Evangelische kerk? Het verbaast ons, dat die strijd niet door meerderen aangebonden wordt.

Mededeelingen omtrent hetgeen er in de laatste maanden in de oude kerk der Hugenooten te Frankfort aan de Main geschied is, doen ons zien waartoe men komt, wanneer g eenmaal aan de overheid macht gegeven wordt om over de kerk te heerschen.

Wij vernamen het volgende.

De minister van eeredienst richtte eenige jaren gelede» tot de Gereformeerde kerk van Frankfort het verzoek om eene nieuwe constitutie aan te nemen, waardoor de Luthersche en de Gereformeerde kerken ineen konden smelten. De Gereformeerde kerk antwoordde door zijn kerkeraad, dat het haar onmogelijk was om aan die uitnoodiging te voldoen.

Maar de Luthersche kerk van Frankfort kon niet in haar onderhoud voorzien, tenzij zij de kerkelijke belasting invoerde welke door de overheid wordt opgelegd. Ook de Gereformeerde kerk moest daaraan mede doen. Het werd niet onduidelijk te kennen gegeven, dat, wanneer de Gereformeerde kerk weigerde, zij haar goederen, zoowel hare roerende als onroerende, kon verliezen. Het was hard, maar er was niets aan te veranderen. Ten slofte besloot de kerkeraad om zich de staatsbelasting te laten welgevallen.

Doch de opbrengst van de kerkelijke belas­ s ting viel tegen. De kerk van Frankfort a. d. w Main was niet in staat om uit de opbrengst w der belasting twee predikanten te onderhouden. o Toch had die kerk van dat zij gesticht was, d twee predikanten gehad. De tractementen van die twee predikanten werden door vrijwillige bijdragen gevonden. De kerkelijke belasting bracht evenwel veel minder op.

Wat nu te doen? Weer bij de leden der kerk aankloppen om vrijwillige bijdragen? De kerkeraad besloot dit niet te doen. Immers was de gemeente er toe gebracht om zich de kerkelijke belasting te laten welgevallen, en nu weer om geld te gaan vragen, dat ging niet aan! De kerkeraad had den moed althans niet, om het vrijwilligheids-stelsel naast het stelsel van een verplichte belasting in te voeren. Van daar, dat men besloot om den predikant Robert te laten gaan. Men moet dien leeraar de getuigenis geven, dat hij met veel ijver en be­ J kwaamheid het Woord van God gedurende teB meer dan twintig jaren te Frankfort bediend had; maar toch moest de getrouwe leeraar wijken, omdat de kerkeraad te kwader ure zich er toe had laten vinden om haren leeftocht te verkrijgen door middel van den sterken arm. U Nu moge men voor Dr. S. Robert de pil ver­ OHK gulden door hem allen mogelijken lof toe te zwaaien, maar ten slotte komt de zaak hierop t neer, dat men in de oude kerk der Hugenoten t te Frankfort een dienstknecht des Heeren ledig J aan de markt geplaatst heeft, omdat mén door ZJ aandrang van de overheid er toe overging, van de Gereformeerde lijn af te wijken, door het vrijwilligheids-beginsel prijs te geven.

Mochten de Gereformeerden te Frankfort van hun doen nog eenmaal terug komen!

WIKCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen