Buiteuland.

Rusland. Een Studentenproces. In Jelitsawetgrad heeft een groot proces tegen gewaande of echte „Stundisten" plaats gehad, waarbij een 250 personen betrokken waren. „Stuudisten" worden in Rusland allen genoemd, die in hunne huizen samenkomsten houden (Stünden) om met elkander over godsdienstige dingen te spreken. Men heeft die samenkomsten, omdat zij meest van Duitsche methodistische zijde georganiseerd werden, „stunden" genoemd, en zij die ze bijwoonden, „Stundisten". De aangeklaagde „Stundisten" waren door de landhoofdlieden tot geldboeten veroordeeld. De aanklacht, die tegen hen ingebracht werd, behelsde, dat de politie enkele groepen der aangeklaagden in hutten vergaderd gevonden had, waar zij tot het houden van godsdienstige samenspraken vereenigd waren; de aanklagers moesten echter toegeven, dat zij aan den eisch der politie, dat zij uit elkander zouden gaan, aanstonds, zonder een woord er tegen in te brengen, hadden voldaan. Toen de zaak voor een hoogeren rechter kwam, zocht de Russische Exarchial Missionair Kalnew, op grond van verscheidene Stundistische boeken aan te toonen, dat de aangeklaagden werkelijk „Stundisten" waren, en eischte daarom bevestiging van het vonnis der „landhoofdlieden." De verdedigers wezen op het oordeel van „experts, " volgens welke men de aangeklaagden niet als „Stundisten" vonnissen kon; ook betoogden zij, dat het niet bewezen was, dat zij leeringen verbreidden, die aan de regeering vijandig konden genoemd worden. Integendeel erkenden de aangeklaagden de Overheid, betaalden belasting en voldeden aan hun dienstplicht. Een advocaat wees er op, en in Rusland mag men dat wel eens hooren, dat men door middel van politiemaatregelen geen geloofsleer verbieden kan. De rechtbank sprak eenige aangeklaagden wegens gebrek aan bewijs vrij, maar de meesten zagen hun vonnis, door de landhoofdlieden uitgesproken, bevestigd. Nu beriepen zich de veroordeelden op de Gouvernementsrechtbank. Deze sprak uit, dat alle aanklachten nietig waren, omdat er geen delict kon worden aangewezen.

Het optreden van den „missionair" Kalnew doet ons zien, wat men in de Russische staatskerk onder „missie" verstaat! Gelukkig dat er nog rechters gevonden worden, die door hunne uitspraken nog eenigermate toonen te weten wat verdraagzaamheid is.

De Russische procureur der Heilige Synode, Pobedonoszew, heeft eenmaal uitgesproken, dat in geen land ter wereld zoozeer de gewetensvrijheid geëerbiedigd werd als in Rusland. Ieder mag vrij godsdienstoefeningen houden, gelijk zijn geweten hem dit voorschrijft; hij zal daarbij door de Russische Overheid niet bemoeilijkt worden, doch men heelt zich te onthouden, van het maken van propaganda ten koste van de Russische staatskerk. Het proces tegen de gewaande of werkelijke 250 Stundisten bewijst evenwel, dat niet allen in Rusland daarover aldus denken.

Zuid-Afrika. Uit de Synode der Ned. Gere f. Kerk.

Veel van hetgeen daar verhandeld werd, weten wij niet. Doch hetgeen daarvan ons bekend werd, zullen we mededeelen. Ds. Bosman drukte eene diepe teleurstelling uit over het feit dat op dé scholen niet zooveel tijd aan de HoUandschi taal besteed werd, als de koloniale secretaris Chamberlain scheen te hebben toegezegd, terwijl men ook schoolcommissies verlangde en verkiezing van onderwijzers door zulke schoolcommissies. Het stelsel, dat nu gevolgd, werd kon onmogelijk leiden tot verzoening. De Synode hesloot de zaak nog eens voor het gouvernement bloot te leggen, en daarbij voornamelijk op het punt den nadruk te leggen, dat de onder wij sbelangen aan vertegenwoordigende schoolcommissies onder toezicht van het gouvernement behoorden toevertrouwd te zijn. De Synode was van oordeel dat het stichten van private scholen aanstoot kon geven. Zij besloot niet uiteen te gaan, voordat een antwoord verkregen was. De algemeene overtvdging heerschte ip de Synode, dat wanneer men geen gunstig antwoord kreeg van de Engelsche regeering, men eenvoudig bijzondere scholen moet stichten.

Ds. Bosman klaagde in zijn verslag van zijn zending als afgev. naar het algemeen Presb5rteriaansche congres in Amerika vóór den oorlog gehouden, toen hij ook Michigan bezocht, over

I) Gaarne had ik iets uit de toespraken der broederen medegedeeld, maar 't verslag werd dan te lang.

de houding der Britsche Presbyterianen op he congres jegens de Boeren en andere afgevaardigden. Zij waren het, die het congres verhinderden een besluit te nemen ten gunste van scheidsrechterlijke bemiddeling tusschen Engeland en Transvaal. In het algemeen bleek de synode van oordeel te zijn, dat de tijd daar was om de Ned. Ger. Kerken zich te laten afscheiden van het Presbyteriaansche verbond en een verbond tusschen de Ned. Geref. kerken van dit en andere landen tot stand te brengen; en een comité werd aangesteld ter fine van rapport hierover.

De kwestie van een antwoord op den brief der Schotsche kerken, die de afgevaardigen der kerken inleidde, welke verleden jaar het land bezochten met boodschappen van sympathie voor de Nederlandsche gemeenten, werd uitvoe • rig besproken, waarbij tevens de beschuldiging werd ter sprake gebracht van noodelooze wreedheden door de Britsche troepen tijdens den oorlog, de verwoesting der kerken en de ver volging der predikanten.

Het denkbeeld om uit den Presbyteriaanschen bond te treden, juichen wij toe. Het is toch duidelijk dat kerken hun vereenigingspunt in eene gemeenschappelijke belijdenis en niet in den vorm der kerkregeering hebben te zoeken. Een „bond van Gereformeerde kerken" zal d Afrikaansche kerk kwalijk kunnen stichten. Of bedoelt men in Zuid-Afrika dat men in synode met kerken van andere landen wil samenkomen ?

Noord-Amerika. Een merkwaardig boek. Eene beweging tegen gemakkelijke echtscheiding,

Door professor Hilprecht, den Amerikaanschen assyrioloog, is een lijvig boek over de uitgravingen in de landen, waarover de Bijbel spreekt, in het licht gegeven, onder den titel van: Explcrratiotis in Bible lands during the iqth Century, " met medewerking van Lie. Dr Benzinger te Berlijn, professor Dr. Hommel te Müijchen, professor Dr. Jensen te Marburg, pro fessor Dr. Steindorf te Leipzig. (Philadelphia, Hcliiai and Cy. 808 bladzijden groot octavo). In dt boek worden de uitgravingen en onderzoekingen te Niniveh en Babyion, Assyrië en Babylon, Palestina, Egypte, Arabië beschreven. Al. is dit boek omvangrijk, toch kan men nist er van verwachten, dat het verschillende détails behandelt. Men krijgt alleen een overzicht over de verschillende ondernemingen en expedities, terwijl de uitkomsten in groote trekken, niet in bijzonderheden, medegedeeld^worden.

Graaf Russell trachtte dezer dagen in het Engelsche Hecienhuis een „Bill" te doen aannemen, waardoor echtscheiding gemakkelijker gemaakt wordt, dan tot hiertoe het geval was. Juist op denzelfden dag waarop de Engelsche graaf deze treurige poging waagde, werd in Engeland het bericht ontvangen, dat predikanten in Noord-Amerika, van alle kerken, van plan zijn om zich te vereenigen, ten einde gedaan te krijgen, in de Vereenigde Staten den echtscheidingsstroom te stuiten.

Het is bekend, dat het in Amerika zeer gemakkelijk is, een huwelijk ontbonden te krijgen. Men berekent, dat in de laatste twintig jaren een half miljoen menschen door de Overheid toegestaan is, hun huwelijk als ontbonden te beschouwen. Welke gevolgen dit op zedelijk gebied met zich brengt, is gemakkelijk te bevroeden.

Dat predikanten de handen ineenslaan om voortaan de echtscheiding in Amerika moeielijker te maken, is te verklaren uit het feit, dat in de nieuwe wereld de huwelijksbevestiging niet èn voor de Overheid èn daarna al dan niet voor de kerk geschiedt, maar uitsluitend voor de kerk. De predikanten kunnen dus 't best weten, hoevele menschen, die van hunne echtgenooten gescheiden zijn, opnieuw, en dat dikwijls terwijl Gods Woord het verbiedt, in he huwelijk bevestigd worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen