Buitenland.

Noord-Amerika. tot den dienst ornd. Een der ongeloovige Zending ge

In De Hope vonden wij een artikel over de beweging die in deze dagen op touw gezet wordt om de wereld voor Christus te winnen. Wij hebben ons steeds daarin verheugd — doch met beving. Oaze vrees was, dat velen die zoo krachtig ijverden om de geheele wereld voor Christus te winnen, in den^ grond der zaak de ware kennis van de zaligmakende genade Gods vooralsnog ontbeerden. Wij zijn er van overtuigd, dat wanneer de Kerk des Heeren geen Zendingsijver ontwikkelt, zij tot haar eigen geestelijke schade, ongehoorzaam is aan het bevel des Heeren, dat gebiedt, het Evangelie allen creaturen te prediken. Maar dan moeten het discipelen d: s Heeren zijn, die deze prediking brengen, die het arme Heidenvolk alles leeren onderhouden wat de Christus geboden heeft. Men mag dus geen mannen uitzenden die den Christus in Zijn Koningschap aantasten of verloochenen; dat zijn geen discipelen des Heeren; het mogen ook geen loochenaars zijn van de heilige Dtieëenheid, want zij moeten doopen in den naam van den driemaal heiligen God, en hoe zullen zij dit sacrament bedienen, als zij niet buigen voor de Godheid van Christus en niet belijden dat de Heilige Geest met den Vader en den Zoon waarachtig en eeuwig God is ? Daarom verheugt het ons, dat we in De Hope het volgende lazen:

„Kan de tegenwoordige generatie de wereld evangeliseereu ? Men beantwoordt deze vraag met het too verwoordje: Wij kunnen het doen, indien wij slechts willen. Kan het geschieden zonder het bijzonder ingrijpen Gods? Na ja, zegt men misschien, zonder God kunnen wij niets doen. Waarom het dan niet ook vol mondig erkead en op den voorgrond geplaatst ? Onze werkzaamheid is zeker niet buiten gesloten. Maar op elk gebied is het waar: „Werkt uws zelfs zaligheid met vreeze en beven, want, het is God, die in uw werkt, beide het willen en het werken, naar zijn welbehagen." Waar is ook het woord van Luther: „Met onze macht is niets gedaan." Uit dit alles zien wij reeds dat het gevleugeld woord: Wij kunnen het doen, indien wij slechts willen, met den geest des onderschsids gebezigd moet worden.

Wij zijn er echter van overtuigd, dat wij niet op Gods zegïn staat kunnen maken, indien wij als kerken ontrouw worden aan den Heere en zijnen Gezalfde. Kunnen wij de heidenen be kend maken met de zaligmakende leer der waarheid, indien de kerken zendelingen uitzenden, die de fundamenteele waarheden van het Christendom loochenen? Wij kunnen het niet doen, indien wij het ook al willen. Niet lang geleden deelden wij met instemming mede, dat Dr. S. M. Z'vemer dit standpunt aan sommige joE gelui, die zich aanboden voor het zendingswerk, duidelijk gemaakt heeft. Wij verblijden ons, dat hij op krachtige wijze de wolven van de schaapskooi Christi verwijderde. Dit is goed.

Maar wat baat het, indien de kerken verraders aan de ? ; aak des Heeren uitzenden? Men spreekt veel van een Forward Movement. Zulk eene beweging is goed, indien zij voortgaat langs de rechte lijn. Maar zij deugt niet, indien zij de oude paden verlaat. Er is zulk een noodlottige vooruitgang in de zendingsmethode. Het spijt ons, dat wij er op moeten wijzen. De verplichiing rust op ons. Wee ons, indien ook wij ontrouw werden aan den Heere en zijnen Gezalfde. Die vooruitgang begon reeds jaren geleden, toen men eenen man als zendeling uitzond, die aan de mogelijkheid van een zalig worden na den dood geloofde. Andover was toen het middenpunt van den storm. En de verontwaardiging over deze afwijking van de leer der waarheid op de lijn van het Universalisme was £00 groot, dat Andover er door te gronde ging. Sedert dien tijd heeft het Modernisme zijne triomfen gevierd. Er was een tijd, toen de Briggs, de McGififerts en anderen uit de Presb. Kerk verwijderd werden. Het Union Seminary kwam in verzet en rebelleerde tegen de Kerk, die het gewaagd had, groote mannen te ontzetten van hunne bediening. Het bestuur van het Seminarie bleef die uit hun dienst ontzette mannen handhaven als professoren. De atwijking van het Seminarie, dat den band, waardoor het aan de Presbyteiische Keik gebonden was, had losgemaakt, werd grooter en grooter. En na gaat een der Presbyteriën dier Kerk den weg op, eenen man, die de fundamenteele stukken van 't Christendom loochent, tot de heidenen te zenden om ze tot discipelen van Jezus te maken, hen doopende in den naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes, leerende hen onderhouden al wat Jezus hun bevolen had. Luther zou er van zeggen, indien hij zoo iets hoorde, men maakt den bok tot hovenier. Reeds verscheidene wolven zijn de schaapskooi Christi binnengedrongen. Zij zijn wolven, al beeft de Kerk hen ook van een schaapevacht voorzien. Het wordt tijd, dat de Kerk, die als eene Christelijke in den drieëenigen God gelooft en vasthoudt aan de feiten des heils, ontwaakt en het niet langer toelaat, dat vijanden van Christus uitgezonden worden als zijne herauten. Evangeliseering der wereld in dexe generatie? Wij kunnen het niet doen, indien wij ook willen, indien kerken voortgaan met zulk goddeloos werk”.

Gelukkig dat we hieiraan kunnen toevoegen, dat vijf leden van het Presbyterium van New-York tegen het ordenen van een ongeloovige tot den dienst der zending hebben geprotesteerd. De Synode die over dit protest moet handelen, vergadert ie October.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen