GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Bennekom.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Bennekom.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een zeer ergerlijk struk van Sj^nodale willekeur, - dat aan de dagen der doleantie herinnert, is te Bennekom, begaan.

De kerkeraad der Hervormde gemeente te Bennekom weigerde een tweetal jonge menschen, die modern waren en daarom naar den' modernen kerkeraad te Tiel waren gegaan om zoogenaamd belijdenis des geloofs' af te leggen en als lidmaat aangenomen te worden, bij hun terugkomst in de lidmatenboeken in te schrijven.

Natuurlijk stond de Kerkeraad hierbij naar Gods Woord in het volste recht. Iedere Kerkeraad heeft toch zelf te beoordeelen, of hij de leden zijner gemeente ten Avondmaal kan toelaten. En wanneer moderne leden, die wel weten, dat een orthodoxe Kerkeraad hun den toegang tot het Avondmaal niet ontsluiten zal, nu langs een achterdeur trachten binnen te sluipen, door even bij een anderen kerkeraad op een andere plaats geloofsbelijdenis af te leggen, en dan terugkomen om hun eigen kerkeraad te dwingen hen toch als lidmaten te erkennen, dan is de Kerkeraad, aan wien God de Heere de sleutelen van het hemelrijk toevertrouwd heeft, verplicht dezulken niet aan te nemen.

Niet de Kerkeraad van Tiel, maar de Kerkeraad van Bennekom is gesteld om voor de heiligheid van het Avondmaal in zijn gemeente te zorgen. En of de reglementen van de Hervormde Kerk al honderdmaal veroorloven, dat men in zulke gevallen elders belijdenis des geloofs aflegt, en den Kerkeraad verplichten dan deze belijdenis des geloofs te accepteeren, hooger dan deze reglementen staat de eisch van Gods Woord, dat het heilige niet ontheiligd mag worden. Het is de Kerkeraad te Bennekom, die belast is met het opzicht over de leden zijner eigen gemeente, en wanneer hij oordeelt, dat leden dezer gemeente niet kunnen of mogen toegelaten worden ten Avondmaal, omdat zij den Christus der Schriften niet belijden, maar verloochenen, dan mag de Kerkeraad hen ook niet als belijdende^ lidmaten inschrijven, omdat ze elders een zoogenaamde geloofsbelijdenis hebben afgelegd. Zulks toch te doen, zou ontrouw zijn aan den Koning der Kerk en verzaking van zijn roeping.

Toch hebben de Besturen der Hervormde Kerk, toen bij hen een klacht werd ingediend, natuurlijk anders geoordeeld. Deze besturen vragen niet naar wat Gods Woord eischt, maar naar wat het reglement voorschrijft. En waar het reglement de inschrijving dezer leden gebiedt, werd de Kerkeraad in het ongelijk gesteld; eerst door het Classicaal "Bestuur, daarna bij hooger beroep door het Provinciaal Bestuur en ten slotte door de Synodale Commissie.

En niet alleen dat de Kerkeraad ongelijk kreeg, maar de Synodale machthebbers zijn zelfs zeer streng tegen den Kerkeraad opgetreden; alsof deze Kerkeraad een zeer ergerlijke boevenstreek had uitgehaald, werd hij met den predikant incluis twee maanden gesc/iorst in sijn bediening. \^€i vsrel, niet de moderne Kerkeraad te Tiel, die deze moderne jongelieden tot het Avondmaal toelaat en daarmede »den schrikkelijken toorn Gods over de gemeente bracht«, maar de Kerkeraad van Bennekom, die voor de heiligheden des Heeren opkomt, werd door de Synodale besturen gestraft, en wel gestraft niet met een bloote berisping of vermaning, maar met een der scherpste tuchtmiddelen: de schorsing in hun ambt.

Dat de predikant en kerkeraad van Bennekom zich aan deze naar Gods Woord ongewettigde en ongeoorloofde schorsing onderworpen heeft, in plaats van kloek en beslist te antwoorden, dat men op zijn post bleef, valt natuurlijk te betreuren. Moed om tot het einde toe getrouw te zijn, ook tot het bittere einde van dan afgezet te worden, was er blijkbaar bij den predikant en den kerkeraad niet. Uit vrees voor een conflict, dat noodzakelijk tot een breuke met de synodale organisatie zou geleid hebben boog de Kerkeraad het hoofd en berustte in het synodale vonnis. En wat daarbij het droefste is, de modernen krijgen thans toch hun zin. Want het Classicaal Bestuur zal zich nu wel haasten om »doende wat des Kerkeraad is, " deze moderne leden op het lidmatenboek te Bennekom in te schrijven, en als straks de schorsing voorbij is, staat de Kerkeraad voor een fait accompli, waaraan niets meer te veranderen is.

Het is daarom dat we, hoezeer we de geloofstrouw waardeeren, waarmede de Kerkeraad aanvankelijk optrad, toch dezen afloop betreuren. Niet, omdat we uit een mogelijk conflict winste hoopten te behalen voor onze eigen Gereformeerde Kerken, maar omdat de kracht van hun protest daardoor verzwakt is geworden. Ook hier geldt: zoo wie zijn leven verliezen wil, zal het behouden, maar zoo wie het behouden wil, zal het verliezen. De bevrijdende daad, waardoor Luther de Kerk verlost heeft van onder het Pauselijk juk, is niet geweest, dat hij zijn stellingen aansloeg op de deur van Wittenberg's kapel, maar dat hij den moed had, toen de Paus hem afzette, dezen banbul en alle Pauselijke reglementen te verbranden, om daarmede openlijk te toonen, dat hij niet langer gehoorzamen wilde aan een macht, die tegen Gods Woord inging. Zoolang men daartoe in de Hervormde Kerk den moed mist, zal een verzet niet veel baten. De Synodale besturen zullen bij zich zelf denken: hoe krasser we tegen u optreden, hoe eer ge in uw schulp kruipt; doorzetten durft ge toch niet.

Toch zal ook dit geval er toe bijdragen om de oogen van velen te openen voor het onrecht, dat in de Hervormde Kerk geschiedt. Het goddelooze van een organisatie, welke zoo degenen, die voor de handhaving der belijdenis opkomen, vertrapt, en degenen, die lijnrecht tegen die belijdenis ingaan, in volle rechten handhaaft, is weer zoo klaar en duidelijk gebleken, dat de drang om tot verandering te komen, wel sterker worden moet. In zooverre zijn we den Kerkeraad van Bennekom dankbaar. Zijn optreden heeft de onhoudbaarheid van den toestand in de Hervormde Kerk opnieuw in helder licht gesteld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 14 juni 1914

De Heraut | 4 Pagina's

Bennekom.

Bekijk de hele uitgave van zondag 14 juni 1914

De Heraut | 4 Pagina's