In het gareel loopen.

Er zijn paarden, die er moeilijk aan kui)}-ien wennen in het gareel te loopen. Er zit te veel temperament in. Het levens-

bloed bruist ze te snel door de aderen. Slecht zijn deze paarden daarom niet. Vergeleken bij een sleepersknol, die, zonder ooit een capriool te maken, altoos maar voortsjokt in hetzelfde spoor, hebt ge zulk een vurig, schoon eigenzinnig paard toch nog liever. Zoolang ge ze onder den man rijdt, verbalzen ze u door hun durf, snelheid van loop en sierlijkheid van beweging. Maar zoodra ge ze in het halsjuk spant met een ander paard, en ze dwingen wilt met dezen' gelijken tred te houden, dan schijnt het alsof er een booze geest in hea is gevaren. Ze luisteren naar geen zweep. Ze trappen, slaan en bijten om zich heen. Nu eens staan ze plotseling stil en zijn met geen zweepslag voort te krijgen. Dan weer vliegen ze in razenden vaart vooruit. En er is heel wat stuurkunst - toe noodig, om hen toch te leeren in het gareel te loopeij.

Ook onder de menschen ziet ge hetzelfde. Er zijn lijdzame naturen, wien 't volgen van nature schijnt aangeboren ; voor wie orde en regel geen dwang maar een vanzelfsheid is; met wie ge nooit moeite hebt om saam te werken. Maar ge hebt ook karakters, die liefst hun eigen weg gaan ; voor wie elke band en teugel een schrikbeeld is; die aan geen vaste orde zich kunnen wennen. De Duitscher noemt dezulken Einspanner; ons HoUandsche volk zegt, dat ze niet in het gareel willen loopen. Beide beelden, die aan het paard ontleend zijn.

Ook in het kerkelijk leven kunnen zulke Einspanner dikwijls last genoeg veroorzaken. Niet dat ge geen eerbied hebt voor hun goede qualiteiten. Doetjes zijn deze Einspanner zeker niet. Indien ze zelf hun gang kunnen gaan, toonen ze dikwijls een vastberadenheid, energie en moed, waarvoor ge eerbied hebt. Voor franctireursdienst zijn ze als geschapen. Maar ze deugen nu eenmaal niet om in het vaste gareel te loopen, en saamwerken met anderen kunnen ze niet. Ze weten het altoos beter dan ieder ander. Aan geen besluit van een Kerkeraad of Classis willen ze zich goedschiks onderwerpen. Er loopt een tikje independentisme onder door; alleen maar, het is meer de aard van hun natuur, dan dat het een welbewust stelsel bij hen zou wezen.

Natuurlijk keuren we deze Ëinspannerei op kerkelijk gebied beslist af. Indien ieder in de Kerk zoo zijn eigen weg wilde volgen, zou alle kerkelijk saamleven onmogelijk wezen. Het individualisme lost de Kerk op. Wie in Kerkeraad of Classis zit, heeft aan de besluiten der meerderheid zicli te onderwerpen. Alleen wanneer zulk een besluit zou ingaan tegen Gods Woord, zou verzet geoorloofd wezen. En voorzoover men meent, dat zulk een besluit van den Kerkeraad of de Classis niet juist of niet billijk is, wijst onze Kerkenorde den weg aan ; de bezwaarde kan zich dan op de meerdere vergadering beroepen. Maar het r^echt om te weigeren die besluiten uit te voeren, altoos behalve het geval, dat ze in strijd zijn met God.s Woord, heeft men niet.

Toch zouden we, wanneer zulke gevallen zich voordoen (en ze komen ook in ons kerkelijk leven voor) niet aanraden tegen zulke Einspanner met al te straffe middelen van tucht op te treden. Tucht komt alleen te pas, wanneer een ambtsdrager zou weigeren een taak of dienst, door Gods Woord hem voorgeschreven, niet te vervullen. Maar wanneer het een besluit van een Kerkeraad of Classis geldt, dat niet recht-_ .streeks op Gods Woord gegrond is, maar alleen dient om de orde in de Kerk te bewaren, zij men uiterst voorzichtig met tucht te oefenen. De Hervormde Kerk heeft wel getoond, tot wat schromelijk misbruik deze tuchtoefening leiden kan. Liever bevvaadele men daarom den weg van ernstig vermjian.. En indien dat niet baat, brenge men de zaak voor een meerdere kerkelijke vergadering met verzoek om advies en hulp. Gewoonlijli zal men zien, dat dit middel beter helpt dan dwangmaatregelen, waartóe de Kerk nooit anders dan in het uiterste geval haar toevlucht nemen mag. Wie naar. een Kerkeraad niet luisteren wil, zal voor een beslissing der Classis nog wel het hoofd willen buigen; en wie als medelid der Classis aan haar besluiten zich niet stoort, zal, wanneer de particuliere of generale .S\-node de uitspraak der Classis bekrachtigd heeft, wel niet tegen het gevoelen van de gemeenschappelijke Kerken zich verzetten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen