Ingezonden Stukken.

(Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie),

Amsterdam, 14 April 1919.

Geachte Redactie,

In de jongstversohenen aflevering van Stud, en Sch. enz. wees ik op den jubel van Uw blaü 2 Maan l.I. over , de machtige demokratische strooming, die thans onder leiding van Amerika door de wereld gaat" enz. Wat herhaald werd 9 en 23 Maart. Zelfs las men in laatstbedoeld no., dat #geen het minste bezwaar kan bestaan, om de democratische stiooming, die thans zoo machtig zieh in het leven der volkeren gelden doet, ook in de Kerk te laten doorwerken*. Ik voegde aan het uit die no.'s aangehaalde toe, dat de toon daarvan m.i. wel eenigsïins verschilde van uitspiaken, ontleend aan Guizot, Grotn van Piinsterer, Keuchenius en Dr. Rutgers, door U 13 dezer als ^Guizot ca.-" aangeduid.

Nu heeft die , demokratische strooming onder leiding van Amerika* zich verheugd over het uitbreken der revolutie in Rusland; de revolutie in Duitschland gestookt; het uiteenvallen van het Oosteniijksch-Hongaarsche Rijk bevorderd; en onder de leus van het zeltbesiemmingsrecht der volken de lont in het kruit gestoken voor de revolutionaire verbrokkeling van ons werelddeel in een chaos.

Ik verheug mij in die strooming niet; ja, tracht haar bloot te leggen en te bestrijden in haar eigen-Iqke wezen en hare ver reikende beteekenis als een uiteenhalen van Staten en volken, van maatschappij, huwelijk en gezin; als een scheiden van wat God in scheppingsordening heeft samengevoegd, en een minachten van alle onder Goddelijke leiding historisch/geworden rechtsverband.

Dat Gij U met die bestrijding niet kunt vereenigen, laat zich bij uwe ingenomenheid met de , /demokratibche strooming onder leiding van Amerika" wel begrijpen. Tooh zal vermoedelijk niet door ieder grit worden toegestemd, dat die bestrijding, zooals Gij schrijft, «niet geheel in overeenstemming is met wat de historie van het Calvinisme leert”.

De Amsterdamsche Kerkbode bedoelde dan ook, naar ik meen, al was de punt zwaar omwoeld en daardoor wellicht voor weinigen voelbaar, zich te richten tegen wat Gij 23 Maart 1.1. schreeft, door 6 April 1.1. een stukje te geven, dat aldus aanvangt:

„Niet zonder reden is onlangs gewaarschuwd tegen het gebruiken ten opzichte van de kerk van uitdrukkingen aan het staatkundige ontleend.

„De kerk is een geheel apart verschijnsel in het liiidden der wereld, zoowel wat haren oorsprong aangaat als wat betreft hare openbaiing.

„Zij is niet afhankelijk, behoort dat althans niet te zijn, van de stroomingen in het midden van de volkeren in welker midden zij verkeert.” ¹)

In verband met uwe blijdschap over de #demokratische strooming onder lelaing van Amerika' zij ook herinnerd aan wat De Standaard 25 Febr. 1.1. in een hoofdaitikel aldus schreef:

Jcherson, de stichter der Democratische partij in Amerika, was op en top volgeling van Rousseau, terwijl omgekeerd, en hiermede in lijnnchie tegenstelling, Hamilton en Washington principieel de beginselen der Fransche revolutie bestreden. Er kan alzoo geen twijfel over rijzen, of de Antirevolutionairen, ook in Nederland, staan rechtdraads tegen Jtffe'son en zijn volgelingen, de huidige //Democratie* over, en wie met ons op den eerenaam van Antirevolutionair prijs stelt, sluit zich bij Hamilton in het verleden, en thans bij de Republicans te Washington aan Ziet men nu desniettemin, dat zelfs een Antirevolutionair orgaan, zonder van de principieele tegenstelling ook maar melding te maken, zich verleiden laat om op de lijn der Democraten over te gaan, en voor hun leiders het wierook te ontsteken, dan schuilt hierin een niet te miskennen gevaar, waartegen waarschuwing eisch is.”

Met dank voor de plaatsing.

Uw dw. D. P. D. FABIUS.

¹) Dr. G. J, Vos Az. wilde destijds alles wat in den tijd gist, laten doorwerken in de „volkskerk”.

Indien Prof Fabius geen andere bedoeling heeft, dan te waarschuwen tegen de excessen, waartoe de democratie vervallen kan en de vei keerde beginselen, die thans in Rusland en Duitschland den toon aangeven, dan is er tusschen hem en ons geen wezenlijk verschil. Maar de citaten door Prof. Fabius aangehaald om ons te bestrijden, hadden noch met de Ainerikaansche democratie noch met de excessen in Rusland en Duitschland iets te maken en richtten zich tegen de democratie als zoodanig. Trouwens, nog onlangs schreef Prof Fabius in zijn Studiën en Schetsen, dat de woorden Christelijk en democratie nooit met elkaar te vereenigen waren, omdat Ie substantif dévore l'adjec if In dat opzicht nu zijn we het met Prof. Fabius niet eens. We zouden aan de historie van het Calvinisme ontrouw zijn, wanneer we de democratie als zoodanig veroordeelden. Trouwens, de Standaard, op wie Prof. Fabius zich thans beioept, heeft in dit opzicht ons steeds met geen onzeker geluid den weg aargewezen. Met haar veroordeeling van de «Democratische partij» in Amerika heeft wat wij schreven dan ook niets te maken. We meenen hiermede dit debat voor gesloten te mogen verk aren. Onze redactie was de aangevallene en heeft zich verdedigd. Indien Prof, Fabius deze polemiek toch wil voortzetten, schijnt het ons, dat zijn Studiën en Schetsen daarvoor de meer aange­ wezen plaats zijn.

RED.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen