„In een eerbaar gewaad”.

Desgelijks ook, dat de vrouwen, in een eerbaar gewaad, met schaamte en matigheid zich zelve versieren, niet in vlechtingen des haars, of goud, of paarlen, of kostelijke kleeding. 1 Tim. 11 : 9.

We hadden niet licht kunnen denken, dat we weder zoo snel ia het gevaar van bedenkelijke vrouwenkleeding hadden kunnen geraken, ais DU toch metterdaad het geval blijkt te zijn. Misschiea , dat het met den oorlog samenhangt, maar er is geen twijfel aan, of deze vijf oorlogsjaren hebben de vrouwelijke kleeding, niet enkel in heel Europa, maar zelfs tot in Amerika en in een deel van Azië, op sterk in 't oog loopende wijze opgezet. Uit het Oosten van Europa is deze nieuwe methode van zich in opzienbarend gewaad te vertoonen, eerst heel Europa, en kort daarop heel Amerika en'een deel van Azië en Afrika ingegaan. Als met een tooverslag heeft de Oostersche mode van vrouwenkleeding schier allerwegen ingang weten te vinden, den vroegeren smaak geheel omgezet, en een wijze van kleederdracht ingang doen vinden, waaraan nog geen dozijn jaren geleden zoo goed als niemand zou hebben gedacht.

Vanaf den eersten inzet van deze geheel omgezette mode, gevoelde men terstond allerwegen, dat het hier niet doelde op een kleine wijziging ia tint en kleur en stofiFen, in gewijzigde keus van vorm, of in 't afgaan op wisseling van de kleuren, maar dat 't gewaad er ijlings op uitging om de aloude kleederdracht te laten vareu, ea een nieuw soort kleeding in den smaak te brengen. Het viel aanstonds op, hoe er een Oostersche smaak ia den vorm insloop, en van twee kanten tegelijk sprak er een toeleg, om met name het vrouwengewaad met meer vertoon te laten uitkomen, en de zedelijke bescheidenheid, die lange jaren in vorm en kleur voor 'tvrouwengewaad den smaak had aangegeven, geheel terzijde te doen gaan voor meer opzienbarende vertooning, deels van het vrouwelijke costuum, en niet minder in 't laten uitkomen van de vrouwelijke gestalte. Had er voorheen vaak overdrijving geheerscht in de keuze van 't gewone toilet, thans kwam er een drijven op, dat letterlijk spelen ging met het vrouwelijk gewaad, en eenmaal dien weg opgelokt, zich al spoedig hoe langer hoe verder liet verleiden. Niet, dat niet ook in de voorafgaande periode door de vrouwen uit hoogere kringen misbruik werd gemaakt van de kans op ontblooting, die hooge partijen aanboden, maar datbleef dan toch veelal geheel beperkt tot de balzaal, ea in de gewone saamleving bespeurde men er niets van.

Thans echter ging dit alles vrij plotseling geheel om. Wat voorheen eeniglijlc bij danselubs onder de hooge partijen was gezien, drong zich nu, en zulks schier op eens, tot in het gewone publieke damesleven door. Wat vroeger «uitsluitend op een bal viel waar te nemen, zag men nu rrij plotseling als in usantie komen bij geheel gewoon verkeer, en zulks niet in een particulier salon, maar ia 't gansch gewone verkeer op straat. Men begon zich te vertoonea, men ging zich laten zien en bezien. De een ging hierin voor en de ander volgde. En niet lang meer, of 't sloop als geijkte usantie in, dat een niet zoo onbeduidend stuk van de vrouwelijke onderdanen onder het bereik van aller blik moest geraken. En zulks niet op kleine schaal, maar welhaast in steeds grooter afmetingen. De jongeren gingen hierin voor, de dames van middelbaren leeftijd volgden, en tot zelfs de vrouwen van meer gerijplen leeftijd begonnen steeds meer vertoon van hun persoon te maken. Van de ééoe zijde werd die ontkleediog van toepassing gemaakt op de voeten en teenen, en anderzijds op wat de borst en de rug te aanschouwen konden geven. De eene ging hierin voor en de andere volgde niet alleen, maar ging tevens weder twee, drie afmetingen verder. Naaisters en schoonmaaksters zochten 't telkens van elkaar af te winnen. Van maand tot maand ging de ontblooting steeds verder. Eerst nog veelal als men bij Salet de kleediag aflegde, maar straks al verder, om midden op straat te laten zien, wat vroeger nimmer vertoond mocht worden. De vrouwelijke kleeding en gewaad namen steeds meer in 't oog springende vormen aan. De kous waarin de voet en het been werden gehuld, werd steeds doorzichtiger, zoo dat men van een bedekking ternauwernood meer gewagen kon, en er veeleer op uit scheen te gaan, om 't schijnbaar gedekte door alles te laten heenschijnen en kras liefst te doen uitkomen, hoe men er op uit was, om de ééaede andere in vertooazucht te laten overtreffen. Van zelf viel dit bij de eene minder in't oogloopend waar te nemen, dan bij de andere, maar wie de modeplaten van de groote Modemagazijnen uit Parijs, Londen, en New-York van naderbij placht te bezien, kwam toch gestadig meer onder den indruk, dat men van dameszijde met zijn ontblooting en doorschemering allengs driemaal zoover ging als men het vroeger aandorst. Iets waarbij 't dan vaak evenzoo sterk in het oog sprong, hoe zelfs in bescheidener kringen de vrouwen van 50 a 60 jaar steeds meer haar schoon in 't licht deden treden, en zulks niet enkel bij grootsche partijen, maar liefst ook midden op straat, en bij in 't oog springende ontmoetingen.

Aanvankelijk scheen bij dat alles nog zekere zelfbeheersching meê te spreken. De dames van wertldsche gemoedelijkheid speelden liever op in 't oog loopende wijze met wat er schoons aau hun - been of arm kon aanpassen, doch hoe verder de neiging ging, hoe i nbeschaamder men almeer ook in meer ernstige kringen het aandorst, steeds mser te laten uitkomen en te laten bloot komen, wat men, nog geen vier vijfjaren geleden, nimmer aan gewone blootheid zou hebben durven wagen. Deed men nu nog zoo bij een hooge feestelijke gelegenheid, zoo vond het nog zekere verklaring, maar hier bleef het niet bij. Het werd al meer gewoonte om bij gewone visites, bij normale bezoeken zich met half ontbloote borst in een niet zoo klein gezelschap te vertoonen. Het werd usantie. Het scheen of 't niet anders meer kon. De modemaaksters en naaisters maakten het aan onze Dames diets, dat 't zoo mode was, dat 't niet anders meer mocht, en dat ze geheel achterlijk in Weeding zouden blijven, zoo ook zij niet met den nieuwen smaak mee gingen. Het schoone van de borst vooral moest in 't licht treden Te verbergen wat er juist voor gegeven was, opdat 't schitteren zou, ware een te kort doen aan den edeler smaak. Men moest met zijn tijd kunnen meegaan, en met de nobeler gewoonte van zijn tijd kunnen meedoen. Ten slotte zag men zelfs winkelmeisjes, naaisters, ji, soms zelfs dienstboden een deel van de borst onthullen. Het hoorde er zoo bij. Wat vroeger enkel voor de dames van hooger fatsoen had gediend, moest thans in alle breede kringen usantie worden. Waar zelfs de deftige dames er mee voor den dag kwamen, kon het niet anders, dan dat ook oaze kindermeisjes en dienstmeisjes zich in deze weelderige kleeding op straat vertoonden. Wie gewoon gekleed bleef, had dan vermoedelijk ook geen vorm aan 't lichaam, die 't vrouwelijk gevoel prikkelen kon. En zoo sloop dan in minder dan geen tijd de zoo verkeerde usantie in, om door de aantrekkelijkheid van de vrouwenborst vooral dea jongen man te boeien. Een vrouw die gewoonweg al baar vrouwelijk schoon verbergen bleef, deed tekort aan wat haar van natuurswege geschonken was. Zoo duurde het niet lang, of verreweg de meeste vrouwen stelden er prijs op, om omlaag tot in den voet en omhoog tot aan de borst de aantrekkelijkheid van haar ontblooten vorm te doen uitkomen.

Men weet niet wat booze prikkel van dit alles op den jongen man is uitgegaan. Vrij kan men zeggen, dat dit over en weer zoo toegaat. De vrouw door haar ontblootingen prikkelt den jongen man, en omgekeerd de man die zich op 't minst gedekte in 't vrouwelijk gezelschap aandient, betaalt met gelijk munt de jonge vrouw. Het is, kort gezegd, een kiem van zedebederf, die men, zonder kwaad te vermoeden, laat insluipen. De een gaat hierin voor, en de ander volgt. .De een waagt iets meer, de ander is met iets minder tevreden. Maar, als men op een prachtdag in schoon weder, zich langs een der hoofdstraten van oaze residentie beweegt, neemt men van links en van rechts , pver en weder gelijke verschijnselen waar. Van maand tot maand werden deze damesvertooningen driester en steeds minder ontziend. En is 't soms een schoone dag, die veel gedoogt en toelaat, dan ziet men geheele groepen, niet alleen van jonge, maar evenzoo van oude dames zich om u heen bewegen, die de half ontbloote borst schier schaamteloos geven aan wie om hen heen zich schaart. En wat het pijnlijkst hierbij is, bestaat dan in de gestadige uitbreiding van het kwaad. In den eersten aanvang van dit alles aandurven, waren het dan bij Ga uitsluitend jonge dames die niets ontzagen. Een maand later was haar aantal reeds verdubbeld. Weer een maand later ontmoette men in gelijk costuurn jonge en oude dames, van wie men dit een halfjaar geleden nog voor volstrekt onmogelijk zou hebben gehouden. Ten slotte ziet niemand er meer kwaad in, en gaat de één al sterker de ander in een alles aandurven overtreffen. Dat heet clan de mode, maar een mode die zedebedervend werkt en hoe langer hoe verder met haar boozen invloed doordringt.

Laat ons hopen, dat althans in onze Christelijke kringen het booze euvel nog bezworen zal worden.

Misschien sloop 't reeds te ver ook bij ons door.

Voor wie Jezus belijdt voegt een eerbaar gewaad, en met het ontblooten van wat aan de d V vrouwelijke schaamte herinnert, is de eere van de Christenvrouw weg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen