Barthianisme en katholicisme - pagina 18

tegenstelling tusschen God en het schepsel en van het volstrekte "neen". In plaats van de analogie tusschen God en Zijn schepsel treedt de negatie. God is de gansch Andere. De objectivistische kleur is slechts schijn en onthult zich tenslotte als subjectivisme. Door de dialectische theologie gaat "der alte Gluthauch alter Reformationsleidenschaft" in de hoon voor alle immanentie-droomen 42), maar slechts onvoldoende analyse kan de verbanden met de immanente "Theologie des Luthertums" voorbijzien. De subjectieve spanningen en de "terrores" van Luther hangen ten nauwste samen met den blinden sprong, het waagstuk en met de onderwerping aan wat voor den natuurlijken mensch een volstrekte paradox is. Het is alles de openbaring van één en dezelfde tragiek: trancendentie, grens, spanning, paradox, het conflict van den Rechter met den door de erfzonde volkomen verduisterden mensch. Het is een theologie zonder rust, een theologie der daemonieën: erfzonde, de rechterlijke "Leidenschaft" Gods en de "Abgrund in Gott". Barth - Kierkegaard. Hier is niets meer overgebleven van de objectieve gehoorzaamheid tegenover objectieve autoriteit 43). Hier ziet men niet meer de objectief-ambtelijke autoriteit, die onafhankelijk is van den menschelijken ambtsdrager en dus niet meer de autoriteit van de apostolische successie en den zegen van het opus operaturn. Wel is er ook bij Barth in schijn plaats voor objectieve gehoorzaamheid, maar direct wordt de grens zichtbaar daar "wo die objektive Autorität das eigentliche Gesicht des opus operatum anzunehmen beginnt" . Hier ligt de kloof tusschen Barth en het Roomsch-Katholicisme. De kerk blijft bij Barth "hoorende kerk". Ze blijft bevangen in de correlatie, die altijd weer drijft in het subjectivistische spoor. Daartegenover wordt deze correlatie doorbroken in de Roomsche autoriteitsleer en de ware Goddelijke autoriteit gered in het ambt.

* * * Er ligt in Przywara's analyse van het modern Protestantisme iets buitengewoon suggestiefs. De gebreken van alle protestantsche theologen: Schleiermacher, Herrmann, OUo, Heim, Troeltsch, Rade, Barth e. a. schijnen met àl de spanningen van hun theologie te kunnen worden teruggeleid tot en verklaard uit de ééne grondfout der Reformatie. Alle objectivisme, elke "Wende zum Objekt" , 16

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen