Beschouwingen over het Huwelijk, inzonderheid met betrekking tot de persoonlijke verhouding der echtgenooten onderling - pagina 43

41 gansch onberispelijk keurt, maar aan den andere» kant de uiting van de teerste liefde, omdat de formeele band des huwelijks nog ontbreekt, als grove zonde brandmerkt ? Alexis de Tocqueville sprak eens het moedbenemend, maar tegelijk bemoedigende woord: „11 n'y a, en general, que les conceptions simples, qui s'emparent de l'esprit du peuple. Une idee fausse, raais claire et precise, aura toujours plus de puissance dans Ie monde qu'une idéé vraie mais complexe" ^). Zou dit niet ook hier van toepassing wezen? ^^ Niet door liefde wordt men eikaars echtgenooten maar door het I huwelijk, dat, evenzeer als het onafhankelijk van de Hefde wordt \ gesloten, ook in zijn voortbestaan niet van de liefde afhangt. Het huwelijk stelt eischen, legt verplichtingen aan beide zijden op, saam te vatten als den plicht: elkaar hef te hebben als zijn eigen vleesch. Het bestaan van dien plicht ontgaat nochtans aan der meesten oog. En geen wonder. Niet echter omdat die verplichting zoo gemakkelijk te vervullen is, maar veeleer, omdat zij zoo buitengemeen moeielijk is; dermate moeielijk, dat men gewoonlijk den moed zou missen een huwelijk te sluiten, indien men zich niet reeds door liefde gedragen, opgeheven voelde tot dat hoogtepunt, waartoe het huwelijk verplicht. Op welke wijze, door welk motief men tot het huwelijk komt, is voor het huwelijk zelf volkomen onverschiUig. De man, die de rijke erfdochter trouwt, inzonderheid met het oog op f hare schatten, is, wat het huwelijk zelf aangaat, niet één enkele \ streep minder hecht aan zijne vrouw verbonden, dan waar de teerste min de harten samensmolt. En zoo is het ook volkomen onverschillig langs welken weg men aan den eisch, door het huwelijk ^ gesteld, voldoet. Men moet elkaar beminnen als zijn eigen vleesch. 1 Kan men dit zonder Hefde, — wilt mij deze pai'adox vergunnen, — ^ zoo heeft men even goed de wet vervuld, als wanneer men dit doet • zonder nauwlijks iets van dien plicht te voelen, omdat plicht en neiging schier gansch samenvallen. De genegenheid van de echtge/ )

') De la democratie en Aniérique, I, p. 289.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen