Overlevering en kritiek - pagina 44

4°

• .• •:...,., 's;- ,

OVERLEVERING KN K R I T I E K .

logische kritiek, tegen het einde der 19e eeuw, geeft een boek, dat voor een paar maanden in Amsterdam het licht zag i). Laat ik U daaruit eene mythe, of wilt ge het een sprookje noemen, ook goed, mogen verhalen. Daar was er eens een Jood, een wereldsche Jood 2), die de besnijdenis niet noodig oordeelde, daar men ook buiten haar wel God kon vreezen 3). Hij leefde nog vóór onze jaartelling en was kuisch en vroom. Als andere Joden verwachtte hij den Messias, die volgens Daniel eenmaal op de wolken komen zoude 4), en schreef voor zijne leerlingen en de geloovigen een boek om hun geloof te versterken, hunne hoop vast te maken en hen tot lijdzaamheid aan te sporen 5). Eene eeuw, misschien wel twee eeuwen, later leefde er ook een Christen, een bisschop: Paulus was zijn naam ^). 't Was een goede bloed, maar wat onnoozel ^); wat hij schreef was niet zelden onzin^); zijn zedeleer bleef laag bij den grond ^ ) , en zijne daden waren niet beter; zich toe te eigenen wat eens anders was vond hij wel gemakkelijk/$). Nu gebeurde het eens, dat deze stakkerd in een kerkelijk conflict kwam. Daar was er namelijk een kerk, die haar plicht verzuimd had. Onze bisschop moest deze kerk hare ondankbaarheid verwijten en, hoewel tegen zijn zin en eenigszins gedwongen, zichzelven verdedigen ijf)- Dat ging echter moeilijk! Hoe zou hij een brief bij elkaar krijgen j!ï-r) ? Daar valt hem gelukkig het boekje van den Jood in de handen. Dat was eene uitkomst, dat kon hij gebrui1) Pierson en Naber. Verisimilia. Zie verder de bijlage. 2) p. 18: „Erat liber quem Jiulaeus mundanus de illo liominum genere quos; ex Josepho cognovimus, scripserat olim ad fideles ac certe ante initium huius aerae. 3) p . 1 1 ; „y.fu •/j<)Qfi; cijq -r^Qi^ro^iTJ.; rö &^Xor öfp'ctj'".

4) p. 18: „perseveranter exspeetare Messiam, qui secundum Danielem supra nubes aliquando proditurus erat et caste pieque vivere".... 5) p. 18: „sibi proposuerat, corroborare fidem, confirmare spem, adhortari ad patientiam." (>) „Hoc igitur opusculura Paulus Episcopus, qui numquam ipse tale quid elaborare potuerat, (h^Oa^vaa^y'' p. 19. 7) p. 20; „viri boni quidem ac venerabilis, sed qui minime norat meritis quaesitam superbiam", 8) p. 20: „sunt sensu carentia verba". 9) p. 2 0 : „ethica humi repens". 10) p. 19 : „percommodum ei erat in suos usus convertere verba auctoritatis plena". 11) p. 19: „quo tempore ipse coactus ac propemodum invitus se ipsum defendere debebat et ingratum animum exprobare Ecclesiae cuidam, quae ofScium neglexerat."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen