Volkenrecht - pagina 93

83 speeld wordt. Napoleon en Bismarck. Napoleon moet retianche hebben, dit spreekt van zelf, omdat Bismarck hem, in 1866 (naar hij welligt niet ten onregte meent) gedupeerd heeft." ^°^) Wat voor de positie van eenen fortuinzoeker bedenkelijk is. Dubbel misschien als hij Bonaparte heet. Voor den zoodanige is de positie alles. Hij doet ook niet aan scrupules, als het Pruisen's Koning nog lastig maakten vóór den door Bismarck gewilden broederkrijg. Maar ook deze had na 1866 behoefte aan oorlog. Er ,,was geen schijn of schaduw van Duitsche eensgezindheid. Trouwens het bloed van stamgenooten is, voor de grondslagen van verbroedering, een bedriegelijk cement. De voltooijing" — van de Duitsche eenheid — ,,eischte nog een tweede bedrijf. Aaneensluiting van de meer dan ooit elkander vijandig geworden Duitschers door gemeenschappelijken strijd." ^^"j Daarom oorlog; oorlog tegen Frankrijk. Het kon dan heeten voor de eenheid van het Duitsche Vaderland. Ja, een strijd van het Germaausche tegen het Gallische ras. Tegen den erfvijand van het Duitsche volk. Bismarck's ,,hoofdgedachte, sedert SADOWA, was het smooren der antipruissische verbolgenheid, in een krijg tegen Frankrijk, met schif terende grensrectificatie (Elzas en welligt een deel van Lotharingen) bekroond." ^^i) En hij heeft verkregen wat hij wenschte; door Napoleon's onzinnig bedrijf der oorlogsverklaring. Het succes was volkomen. In ieder opzicht. Tegenover Frankrijk zoowel als tegenover Duitschland. Thans gaat de Noordduitsche Bond in het Duitsche Rijk over. Reeds te Versailles, waar Pruisen's Koning tot Keizer uitgeroepen wordt. Wel niet, zooals hij gewenscht had, tot Keizer van Duitschland. Maar toch tot Duitschen Keizer, waarin te bewilligen hem», naar het schijnt, ook de Groothertog van Baden ried. Zuid-Duitschland doet meê. De oorlog tegen Frankrijk heeft beide deelen aaneengesmeed; beter cement dan broederbloed. En — de overheersching van Duitschland, van het grootste deel althans, door Pruisen, door den nieuwmodischeu militairen Staat, is gelukt. Inmiddels jubelt het Duitsche volk, neen, de bevolking van het „Duitsche Rijk", althans een deel er van, telkens over Duitschlands eenheid; worden standbeelden opgericht ter eere van haren vermeenden grondvester, die inderdaad het tegendeel deed; een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen