Verdienste of genade? - pagina 17

En ook al leidde dit niet — men denke aan het Calvinisme — tot quiëtisme, het werd niet duidelijk, waarom dat niet het geval was, met name wanneer iedere schakel van het Christelijk handelen uit de sfeer van de verdienstelijkheid werd weggerukt. Daarmee meende men het eigenlijke motief van het reformatorisch protest op het spoor te zijn, het karakteristikum der Reformatie, nl. een eenzijdige en overspannen visie op de transcendentie Gods, waarin men in het ganse • heilsproces nauwelijks of geen ruimte had voor enige wezenlijke, iets bijdragende en dan beslissende activiteit van de gelovige. Die menselijke activiteit kwam geheel in de schaduw te staan. Ze werd vanuit de almachtige dynamiek van het Goddelijk handelen in volstrekte transcendentie als het ware geabsorbeerd, weggedrukt, zodat ze niet meer voluit kon functioneren. En eenmaal op deze weg der „Motiv-forsohung" beland, herkende men plotsehng dit defectieve kenmerk overal en over de gehele liaie: in de genade-leer: geen verdienstelijkheid; in de Mariologie: geen • inzicht in haar besHssend fiat; in de loochening van de participatie sacrificii: de mede-offerende priester; in de bestrijding van het vicariaat van de paus als stedehouder van Christus; in de ontlediging van ambt en hiërarchie en in de reformatorische kritiek op het boete-sacrament. In onze tijd is deze visie vooral voorgedragen en uitgewerkt door Erich Przywara'"') en velen zijn hem gevolgd in het hanteren van deze sleutel. Met name zag hij het reformatorisch motief reeds volop in werking bij Luther ui' de „Ubersteigerung des Gott über uns" en in de exclusieve transcendentie van zijn Godsbegrip, het „Gott ohne Mittel", „Gott ohne Geschöpfe". „Ursprünghches Luthertum ist Steigerung der All-. wirksamkeit zur AUeinwirksamkeit" ^''), ja zelfs tot „Alleinwirklichkeit" ®^), tot „steigemde Entwertung des Geschöpfiohen"^^). Niet God in maar zonder schepselen, geen „analogia entis", géén „Stellvertretung", géén wezenlijke Mariafunctie en „es ist klar, warum keine „Werke" irgendwelohe ^) ^"l ^1) 32)

E. Przywara, Ringen der Gegenwart, II, pag. 548. E. Przywara, Das Geheimnis Kierkegaards, 1929, pag. 61. Pr2ywara, Ringen, II, pag. 555. Idem, 549.

15

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen