Een reformatorisch rapport.

In aansluiting met ons vorig artikel over Hoofddienst en Hulpdienst, vestigen wij nu de aandacht op een rapport, waarin gehandeld wordt over de mogelijkheid en wenschelijlcheid, om den medischen dienst over te dragen aan een vereeniging.

Tot dusver gingen hoofddienst en hulpdiensten bleide uit van de kerken. Echter werden sinds langen tijd daartegen verschillende biezwaren geopperd. Zoolang de arbeid nog aan het begin staat, en getracht moet worden eenige aansluiting aan het volik te krijgen, vallen de diensten samen; meermalen wordt dan gezien, dat de zendeling het Evangelie brengt, aan zieken medicijnen uitreikt, en bovendien nog school houdt. Zelfs bleef het dan ook hierbij nog niet; de zendeling m'oest ook den hamer en andere werktuigen weten te hanteeren; hij was timinerman, tuinman en nog eenige andere „mannen" meer.

Dat dit een ideaal-toestand is, zal niemand beweren; doch het was dikwijls noodziakelijk, om vasten voet aan wal te Krijgen. Toioh werd dan Mo spoedig mogelijk naar verandering uitgezien.

Bij het groeien van den ^arbieid kwamen voor de onderscheidene tafcken van het missionaire handelen ooK verschillende arbeiders; dat gaf dit voordeel, dat elk onderdeel tot zijn recht kon komen, en de hoofddienst van de hulpdiensten zooveel taogelijlk: werd 'losgemaakt; tijdelijk moge zulk een vermenging geduld worden, en zelfs noodzakelijk zijn, op den duur 'kan het niet gehandhaafd blijven.

Zoo kwalmen er naast de missionaire dienaren des Woords • missionaire artsen en dito 'onderwijziers. De hospitaaldienst bloeide voorspOiedig op, en nam zelfs zulke afmetingen aan, dat sommigen hoofdschuddend gingen vragen, of de bosten wel zouden kunnen worden gedragen; de regeering - tastte flihk in den subsidiebuidel, maar toch moest en moet in soimlmige kerken 'meer voor dezen hulpdienst worden opgebracht, dan voor den hoofddienst. En dat is natuurlijk niet in orde; de hoofd-dienst mag niet in het gedrang komen, maar moet hoofddienst blijven.

Met de scholen ging het ook' den goieden kant uit, mjaar dezie - dienst toont to-ch' een ajanmerkelijk verschil met den medischen dienst. Im|mers, wij mlaken onderscheid tussdhen de gewone Inlandsche scholen, en de scholen, waarop het Hollandsch de vloertaai is; de eerste soort scholen vragen van de zendende kerken niet zooveel geld, omda, t de leerkrachten (Inlanders) niet z; oo duur zijn, en de regeering 'groote bijdragen verleent. En de andere scholen: de Hollandsöh-Chineesche en de Hollandsch-Inlandsche, gaan voor het meerendeel van afzonderlijk daarvoor opgerichte vereenigingen uit; de kerken subsidiëeren wel, - doch hebben er geen rechtstrèeksche zorg voor.

Het ligt dus voor de hand, dat reeds lang de vraag bij sommigen opk'wam, , of met nanie in den medischen dienst geen verandering ware aan te brengen. Ook 'wij hebben in deze rubriek reeds meerdere malen er op aangedrongen.. Behalve het bez'waar, dat de hoofddienst in de knel zlou rak'en, noemden wij ook als bezwaar, dat het aanvaarden van de subsidie moeilijk overeen, gebra, cht kon worden ttniet het standpunt, dat onzie kerken steeds heb^ • ben ingenomen, n.l., dat zij als kerken geen rijkssteun begeerden. En nu is het wel waar, dat de kerken dien steun ; hier niet voor zichzelf vroegen, miaar voor de-hulp, aan iiieken te verleenen, doch dit verandert niets aan het feit, ; dat de kerken als zoodanig dien geldelijken steun kregen.

Deze en andere bezwlaren hebben den k'erkeraad der Creref. Kerk v.an Aimsterdam er toe gebracht aan zijn com'missie van advies voor de zaken der ziending op te draigen, een rapport op te maken over de vraag, of het ook Igewenscht en mogelijk zou zijn den medischen dienst der zending over te dragen aan een vereeniging.

Deze comimissie heeft vanwege het algemeen belang dezer zaak contact gezocht öiiet eenige broedeirs uit verschillende deelen des lands. Resultaat van samensprekingen was ten slotte een rapport, dat wij in óns opschrift „reformiatorisch" noemden.

Bij het doorlezen van dit rapport, waarin men dadelijk de (meesterhand v, an Ds Breukelaar opmerkt, treft ons allereerst, dat er geen enkel principieel bezwaar tegen zulk een scheiding wordt ingebratóht. Dit doet ons te meer genoegen, omdat daarmede, zij het ook zijdelings, den gedachtengang van ons vorig iartikel over Hoofddienst en Hulpdienst als juist wordt erkend. Als men zich op het standpunt stelt, dat de h^ilpdienst eigenlijk zendingswerk is, gelijkstaande in 'beginsel met de prediking des Woords, dan zou natuurlijk voverdracht van dien dienst aan een vereeniging ongeoorloofd zijn. Het verheugt ons, dat de comimissie blij'tóens het niet noemen van een beginsel-bezwaar, er juist zoo lover denkt als wij.

Over de wenschelijkheid, om den hospitaaldienst over te dragen, zal wel iniet veel verschil onder ons 'bestaan. Een .andere vraag is, of het m'Ogelijk z'al zijn. Deze dienst is zoo nauw aan den hoofddienst verbonden, en is van ziulk een verreikende beteekenis voor den eigenlijken zendingsarbeid, dat het niet gemakkelijk zal vallen, bij een mogelijke scheiding, toch het verband te handhaven. Yast moet staan, dat zulk een vereeniging den medischen dienst zal uitoefenen enkel en alleen in het belang der Pending. Het zal Imöeilijk zijn te bewijzen, dat een vereeniging zich het lot der kranke Javanen heeft aan te trekken alleen uit overweging van biarmhartigheid; maar zou dit nog khnnen, de kerken mogen niet haar hospitalen overdoen aan een ver-133 eeniging, die zelfstandig haar weg gaande, zich om' de zending niet bekreunen zou.

Die medische vereeniging zal dus een soort zendingsvereeniging. m'oeten zijn, d.w.z., dat zij haa^^ medischen dienst aou verrichten alleen, of tenminste hoofdziakelijk, met het oog op het zendingswerk. En al zial hier bijna alles afhangen van den goeden wil wederzijdsdh, toch is het gewenschty deze dingen nauwkeurig te stipuleeren. Het rapport spreekt dit dan ook nadrukkelijk uit.

Om de continuïteit met het verleden te handhaven, is het rapport zelfs van gedachte, dat het noodig zal zijn, dat op elk terrein een vereeniging! of comité in het leven worde geroepen, om den miedischen dienst op dat terrein over te nemen; b.v. Friesland zal voor Keboemen hebben te zorgen enz. Voorzeker ligt hierin een goede gedacihte; de historische hand blijft alzoo trekken; Friesland voelt natuurlijk 'het hospitaal te Keboemen als z ij n hospitaal, en z, al gemakkelijk daarvoor blijven zorgen. Of dit echter op den duur bevallen z'al, is voor ons nog de vraag; want goed bezien is het toich maar schijn, om dat hospitaal te Keboemen dan nog als Friesland's bezit te beschouwen; want niet Friesland's vereeniging heeft de beslissing over dien hospitaaldienst in handen, tenminste niet alleen;

„de Algemeene Commissie" zal er toch 'ook een woordje in hebben mee te spreken. Zo-o bezieü wij tenminste de zaak. En .al zou voodoopig elke provincie • haar eigen terrein medisch bearbeiden moeten, dan is het toch nog de vraajg, ol niet op; den duur de krachten moeten saEongetrokken, waar dit noodig .blijkt.

Tevens missen wij in het rapport een oordeel, hoe het nu met Zeeland moet, dat zijn krachten niet aan den medischen dienst kon geven, doch op; den hoofddienst geconoentreerd heeft. Daar zou, naar het rapport, een vereeniging op het oogenblik al zeer weinig zin hebben, tenzij dan, om' tot medischen dienst te komen.

Dit rapport is 'niet het laatste woord over deze zaak'; want eerst moeten de zendende kerken elk afzonderlijk de voorstellen, er in vervat, aanvaarden.. En dan ligt het in de bedoeling, om het advies in te winnen van de algemeene vergadering van' missionaire dienaars op Midden-Java (naar Soemba's oordeel wordt niet gevraa: gd); en daarmee is de ziaak nog niet klaar; want dan zal ook nog aan de 'Grenerale Synode in overweging gegeven worden, om' eenige, hierop betre'kking hebbende, artikelen in de Zendingsorde te. veranderen.

Dus er behoeft geen vrees te bestaan, dat overhaast gehandeld zial worden.

De kerken zullen ongetwijfeld m'et belangstelling van het rapport kennis nemen.

Om het belang van de zaa, k geven wij de overwegingen, inzaik-e het verband tussohen de kerken en tusschen de ver6eniging(en).. '

lo Elke regeling te dezer zake tntot zich' zoo nauw taogelijb aansluiten aan de historie. De continuïteit moet zoo min mogelijk worden verbroken, opdat er bij de overdracht in den gang van het werk, zoowel in Holland als in Indië, bijna geen verandering gevoeld worde en alle schokken worden vermeden.

2o Er moet een innig oontact blijven tusschen den Medischen dienst op elk terrein en de kring, die in Nederland voor de zending op dat terrein zorgt. Het is mede de k'racht van de Geref. Zendingi, dat elk terrein een groep kerken heeft, die zicW voor de bearbeidihg van dat terrein verantwoordelijk gevoelen. Dat contact moet, ook wat den Medi-

schen dienst betreft, zooveel mogelijk' worden be-W(aard.

Zoo b.v. hebben Friesland's Kerk'en met groote toewijding het zendingswerk te Keboemen verzorgd. Komt het nu daar tot overdracht van den Medischen dienst aan een Vereeniging, dan zal dat zoo moeten geregeld, dat toch Friesland voor dien Medischen dienst blijft zorgen.

3o Er behoort goed verband gelegd tusschen de Kerken, die haar Medischen dienst overdragen en de Vereeniging, die den Medischen dienst van de Kerken overneemt. Diat verband behoort in een welomschreven contract te worden vastgelegd.

4o De verhouding tussöhen de zending en het Medische werk op het terrein moet in een goed om'schreven accoord worden geregeld, waarbij o.a. tóoet vast staan, dat alle hospitalen en hulphospitalen steeds open moeten staan voor den zendingsarbeid.

5o Er moet in het leven geroepen worden een Generaal Comité of Algemeene Commissie, die de gem.eenschappelijke belangen van den Medischen dienst op de verschillende terreinen behartigt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen