DOOR AMERIKA.

Vl.

New York I.

Wie begeeft zich als hij een stad wil bezichtigen rechtstreeks naar den hoogsten toren?

Stel je vQOï, dat een buiteiunan, die voor het eerste van zijn leven in Amsterdam komt, zich dadelijk zou aanmelden voor een beklimming van den Westertoren of dat hij' in Rotterdam vóór alles op den bt Laurenstoren zou afstevenen!

Dat doe je eenvoudig niet. De idee alleen lijkt al bespottelijk. Z, elfs in Parijs kom je daar niet toe. Je vergeet natuurlijk niet je boven op den iMffeltoren te laten brengen, maar je stelt dat toch een poosje uit. En andere steden keer je gewoonlijk den rug toe zonder aan dat hooge uitzicht te hebben gedacht. Dat soort van zelfverheffing laat je over aan een bepaalde categorie van menschen, die eens een uitgaansdaagje willen hebben en niet vindingrijk genoeg zijn om iets gezelligs te bedenken. Voor hen is de toren de groote attraktie.

Natuurlijk liet ik mij in New York aan een toren niets gelegen liggen. Totdat ik, ja, bij mijn tweede bezoek, een uitnoodiging om van zoo'n ding eens een kijkje te nemen, gaarne aannam, 't Was me, eerlijk, meer te doen om de Woolworthhuilding, het hoogste gebouw van New York, ook eens naar zijn inwendige konstruktie te bezien, dan daar boven over de ballustrade te hangen tot je kramp in je vingers krijgt van het vasthouden van je hoed. Ik behoefde niet te klimnien. Van gesjouw en stilstaan op' elke verdieping, om eens even w.it adem op te doen, is geen sprake. Men wordt door den elevator (lift) naar omhoog gezogen. Of liever door een der elevators. Want gij hebt ze in soorten. Daar zijn b.v. boemel-en snelelevators. Voor den top' neem je vanzelf den snel. Die brengt je in één trek naai-de 36ste verdieping. Daar moet je overstappen en dan laat de dame (want de elevators worden in dit gebouw door ladies bediend) Je uit op de 54ste.

Maar dan de verrassing!

Neen, New York van den began en grond af gezien is niet mooi.

Doch van boven af wel. Want mooi, schitterend mooi is de ligging der sta, d.

En sterk is de deining van die huizenzee.

De gebouwen springen op als witte heuvelen.

En de straten graven daartusschen diepe geulen.

Alleen een stad vol skyskrapers (wolkenkrabbers), die met elkander een wedstrijd in hoogspringen hebben aangegaan, kan zulk een beeld opleveren.

De luchtfoto kan vooral aa.n New York eer behalen.

Doch, gelijk ik zei, zóó zag ik New York eerst later.

Dan, ik zou de stad onrecht doen, wanneer ik niet erkende, dat zij zich bij de aankomst van de Berengaria van een schoonen kant liet zien.

Tegen het vallen van den avond stoomde het schip de Hudson op.

En waar men in New York met niets zuinig is, en. het allerminst wel met electrisch licht, was het één lichtspel, zoover men kon zierr.

Schijnwerpers richtten hun stralen op skyskra.pers om hun blank, slank silhonet scherpte te geven tegen den avondhemel van steeds donkerder blauw.

De sterren schenen jaloersch, kwamen bij drommen opdagen, begonnen te concurreeren tegen de lichten der metropool.

Toch wa, s het geen onedele concurrentie.

Veeleer een duet van natuur-en kunstlicht.

En het klonk melodieus.

New York straalde in feërieke schoonheid.

Ze lag in een to o ver tuin.

De overdag zoo poenerig lijkende skyskrapers werden dooT den verzoenenden avond getransformeerd in sprookjespaleizen.

Zelfs de menschen aan boord, die als hitjes stonden te trappelen, ongeduldig door het te late l)innenkomen, verlangend naar de omhelziiig van de in gindsche loodsen wachtenden, al maar scharrelend om hun handbagage, " werden onwillekeurig uit de omheining van hun verwachtingen en zorgjes uitgehaald, werden ziende in .het oogenbhk, kwamen onder den' indruk van zooveel schoons en borgen 'hun 'bewondering weg in banale uitroepen.

Ze konden het in hun bekentenis niet verder brengen, dan dat het „nice" (mooi) of „very nice" (erg mooi) was.

Hoe leefde dat licht!

Dansen deed het niet.

Daarvoor lag de Berengaria te vast.

Dansen deed het alleen voor dien man daar in het sloepje.

Maar voor ons trilde het.

Nog menig keer ben ik New York, na afloop van lezingen, en anderszins in den omtrek, genaderd.

Ook dan zag ik van verre het licht.

Doch dan was het als een illuminatie.

Dan leek New York of zijn burgemeester of diens vrouw jarig.

Doch dien eersten avond, van het midden der rivier af genoten, zou illuminatie een beleedigend woord zijn geweest.

Zoo iets, meen ik, kunt ge op heel de wereld alleen te New York zien.

Ook te Londen niet.

Slechts New^ York leent er zich toe, door haar uniek rivierprofiel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen