De nieuwe Leidsche Vertaiing.

III. (Slot.)

Zijn derhalve de gevoelens van de bewc'rkers der Leidsche Vertaling van dien 'aard, dat men zich a, fvraagt, of het van hun standpunt niet immo'reel moet worden geacht om een boek, dat „somwijlen groote schade aanbrengt", dat in sommige deelen ..laag", „verderfelijk", „kwaiad", „onwaar" is, het spreekt vanzelf, dat ook de vertaling zelf daarvan het stempel moet dragen.

Ver behoeft men daarvoor niet eens te zoeken.

Men heeft het begin van Genesis 1 slechts op te slaan.

Dat luidt in deze vertaling: „Toen Goid een flianvang maakte met de schepping V, an hemel en aarde — de aarde was woest en vormeloos, duisternis heerschte op den oceaan, en Gods geest dekte'het water — sprak God: Er zij licht! en er was licht!"

De majestueuse aa'nvang: „In den beginne schiep God den hemel en de aarde", is hier vervallen.

En dat niet, omdat die door diepere bestudeering van het Hebreeuwsch onho'udbaap was geworden.

Volstrekt niet.

Iedere Hebraicus zal het u toestemmen, dat die vertaling op zichzelf heel goed mogelijk is.

Maar nu komt 'er iets anders bijl.

En dat kan goed illustreeren, hoe het allerminst hetzelfde is, wie vertaalt, als het maar een grondig kenner van het Hebreeuwsch is.

Gun kei e.a. willen van dat heerlijke beginvers niet weten, omdat dit niet stroO'kt met wat zijl uit babylonische en andere ko'smogonieën opdiepten.

Daarin is geen sprake van een wereldschepp e r, maar alleen van een wereld formeerder.

Daarmee nu wil men Gen, 1 in overeenstemming brengen.

Men vertaalt dah zóó, dat het woord „schepping" op hetzelfde neerkomt als „formeering".

Dat God hemel en aarde, die er teivoren niet waren, door Zij'n machtwoord in het aianzijn riep, is zoo uit de vertaling weggewerkt.

God vond — zoo stelt de nieuwe vertaling het voor — de aarde woest en vormeloos — en nu had zij'n schepping geen ander doel dan aan het bestaande een vorm te geven.

Het eerste scheppingswerk Gods wo'rdt hier alzoo uitgebannen.

Uit deze vertaling van deze enkele verzen is oo'k reeds de houding van 'deze overzetters tegenover de leer der Heilige Drieëenheid merkbaar.

In , , Gods geest" wordt het woord Geest met een kleine letter begonnen.

In Ps. 33:6, wordt Geest door „adem" vertaald. In Ps. 139:7 heet het weer: Waarheen zou ik uw geest ontloo'pen? "

Jesaja 63:10 geeft te lezen: Maar zij' warea wederspannig ^n krenkten zijh heiligen geest".

In dit verband treft het oO'k, dat God, nu eens met, dan weer zonder ho'O'fdletter wordt geschreven.

Zoo is er sprake van den „god der Hebreeën" (Ex. 9:1), „Jahwe, uw God" (Lev. 20:7), „mijki, rechtzaak ontgaat aan mijn go-d" (Jes. 40:2'7) en zoot op duizende andere plaatsen.

Natuurlijk staat hier op den achtergrond de gedachte, dat de God Israels evenzeer een nationale god was als de goden der andere volkeren.

Dat een moidemistische vertaling even bruikba, ar is als een Gereformeerde, bhjkt hieruit reeds onwaar te wezen.

Het zal niet noodig zijin de voorbeelden te vermenigvuldigen.

Ook wijzen we niet op smak'eloosheden als „Met de geboorte van Jezus Christus is het ZO'O' gegaan" (Matth. 1:18), welke in de vertaling van het Nieuwe Testament niet zeldzaam zij'n.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen