De zware dingen.

De H. Schrift is het boek der goddelijke openbaring. Toch moeten we bij het lezen telkens weer uitroepen: Voorwaar, gij zijt een God, die zich verborgen houdt.

Waar het helderste licht schijnt, vallen de donkerste schaduwen.

Waar de hoogste bergtoppen opsteken, gapen de diepste dalen.

Telkens weer duizelen we als God zijn waarheid tot ons doet spreken.

Steeds meer verstaan we dat hier op aarde ook

in de openbaring der Schriften, slechts de uiterste einden van Gods wegen gevonden worden, doch dat daarachter de weg nog eindeloos ver doorloopt, tot in den raad des Heeren.

Verdriete het ons dan maar niet dat er sommige dingen zijn, gelijk Petrus schrijft van Paulus' brieven, „zwaar om te verstaan".

Belijden we met Augustinus: de duistere plekken in de Schrift zijn een gevolg van de duistere plekken in ons hart.

Dit besef kweekt ootmoed.

Het houdt de opstandigheid en twijfelzucht bij ons onder.

Het leert bidden om meerder licht en dieper inleiding in het heilgeheim der verlossing.

Het dringt om te vragen: Zend uw licht en uw waarheid, dat die mij leiden.

Vele jonge menschen worstelen met hun zware problemen op het terrein der religie en tobben hun denkkracht en hun verbeelding af met peinzen en droomen, zonder dat hun geestelijk leven er iets bij wint.

Zij houden maar één gebed over: Laat mij begrijpen. Heer!

Maar de Heere verhoort hen niet.

Zij vragen niet kinderlijk, niet vertrouwend, niet afhankelijk, niet ootmoedig, niet recht geloovig.

Zij beghinen ook aan 't verkeerde eind.

De verborgen dingen zijn voor den Heere onzen God, de geopenbaarde voor ons en onze kinderen.

Uit het middelpunt der verlossing straalt het licht naar den omtrek, niet omgekeerd.

Daarom moeten wij vragen, innig en oprecht, of de Heere 'Zijn licht en Zijn waarheid zenden wil in onze ziel.

Als die pns leiden zullen ze ons brengen tot den berg van Gods heiligheid en tot Zijn altaren. Dat hcht zal zoo rijk zijn, dat we de duistere dingen aan God kunnen en willen overlaten.

We zullen dan ook staan naar dat toenemen, waai'over Paulus aan Timotheus schrijft: „Opdat uw toenemen openbaar zij".

Terecht heeft Luther . gezegd: „iedere leer heeft haar maat, doel gn ouderdom". Niet alles in de Schrift is bestemd voor eiken leeftijd.

Daar is melk voor de zuigelingen.

Maar ook vaste spijs voor de volwassenen.

Manna daalt er uit den hemel, water vloeit er uit den rotssteen als het deel voor allen, maar daar is ook brood voor de machtigen en wijn, die het hart verheugt.

Nu is er genade noodig om van God te begeeren, dat Hij ons zóó doe inleven in Zijn Woord, dat het die onderwijzing, genieting, vertroosting, die stuwing en dien opbouw ons biede, als bij onzen leeftijd, ontwikkeling, ervaring en geestelijken stand past.

Uit ééne volheid, namelijk uit Christus, ontvangt ieder dan zijn kinderlijk deel.

Maar grijp niet roekeloos naar wat voor u nog niet geschikt is.

Pas op, dat ge den wijn niet drinkt als ge nog een zuigeling zijt, die met melk gevoed worden moet.

Vergenoeg u evenmin met melk als ge vaste spijze van noode hebt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen