GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een Crisis in de Protestantsche Wereldzending?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een Crisis in de Protestantsche Wereldzending?

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Prof. Richter stelt in de afleveringen Februari en Maart van het „Neue AUg. Miss. Zeitschrift" de eenigszins alarmeerende vraag: Staan wij voor een crisis in de Protestantsche wereldzending? En hij kan die vraag niet geheel ontkennend beantwoorden.

Het valt niet tegen te spreken, dat de zending met reuzenschreden is vooruitgegaan, vooral in de laatste vijf en twintig jaar. Reeds de bekende Wereldzendingsconferentie te Edinburg in 1910 sprak ervan. En nog meer werd dit gedemonstreerd op de Internationale Meeting te Jeruzalem in 1928.

Niet alleen werd wijder terrein bezet, en drong de zending door in streken, waar zij tot dusver geen toegang had. Maar wat meer zegt, er is veel vrucht op den arbeid te zien. Het getal Christenen, uit de Heidenen en Mohammedanen gewonnen, neemt bij duizenden toe. En ook breidt de Inlandsche kerk zich geweldig uit. Op verschillende plaatsen zijn zelfs dusgenaamde Volkskerken; uit ons eigen Indië noemen wig de Batak-kerk op Sumatra met haar meer dan 200.000 leden.

Daarbij wordt het streven meer en meer openbaar naar' zelfstandigheid. De geest van het nationalisme heeft beslag gelegd op de harten; men wil de Inlandsche kerken vrij hebben, los van de zending.

Dit alles geeft reden tot groote blijdschap. De krachten worden ingespannen. Het schijnt, dat de Moederkerken den ernst van onzen tijd inzien, en zich haastea te doen, wat haar roeping is.

Ook heeft indruk gemaakt de mededeeling van onderscheidene zendingsvelden, dat de persoon van Jezus Christus de menschen aantrekt, en men algemeen verlangt van Hem te hooren. In het bijzonder mogen hier genoemd worden de ook in ons land bij duizenden verspreide boeken van dr Stanley Jones, n.l. Christus langs den Indischen heirweg, en Christus en de tafelronde. Tegen deze boeken zijn groote bezwaren in te brengen; doch men komt toch onder den indruk van hetgeen in Engelsch-Indië geschiedt. Het is als in Jezus' dagen, toen Grieken tot de discipelen kwar men met de vraag: , , Wij wilden Jezus wel zien".

Toch verhindert dii alles prof. Richter niet de opmerking te maken, dat de Jeruzalemsche Conferentie, in tegenstelling met die van Edinburg, niet in het

teeken stond van triumfeerenden vooruitgang, maar veeleer van een ernstige crisis.

Deze opmerking ontroert. Immers, de talrijkei berichten over Jeruzalem deden iets anders vermoedeai. Wel werd in onze kringen bezwaar' gemaakt tegen de aange^ nomen resolutie inzake de boodscbap der zending; maar wij geloovcn niet, dat aa'n een crisis werd gedacht.

Voordat prof. Richter zijn bewering met feiten sUaft, wijst hij op drie droeve omstandigheden. Allereerst, in den oorlog werd do Duitsche zending overweldigd en van vele terreinen Verdreven; van dien slag heeft zij zich Rog allerminst hersteld. Bovendien heeft het Mohammedaahsclie Turkije de bloeiende zending in Klein-Azië vernietigd, waardoor vooral Amerika is getroffen. En ten derde gebeuren er "in China vreeselijka dingeoi'; van do 7000 zendelingen zijn er slechts 500 overge-bleven, waarvan de helft Duitschers.

Maar deze dingen, hoe droevig ook, wijzen nog niet op een crisis.

Niet minder dan vijf „Tatsachencomplexe" vervullen de harten met groiote vrees, en dringen tot de vraag: Staan wij voer een crisis in de zending?

Allereerst noemt prof. Richter het wereldvei'keer, waardoor alle - volken met elkander in verbinding zijn gekomen. In de meest afgelegen streken tuft da auto, of zweeft de vliegmachine. Heel de menschheid is één groote produktie-en consuniptiegemeenschap geworden.

Eenerzijds willen de volken afzetgebieden hebben voor hun voortbrengselen, anderzijds zoekt men gebieden ter woning voor de overtallige bewoners. Vooral het bevolkingsvraagstuk is critiek; waar moeten zij heen, die in hun eigen land het brood niet kunnen verdienen?

Ook blijven de Heidensche en Mohammedaansche bevolkingen niet onbekend met de toestanden der Christelijke landen; en zij. toetsen de boodschap der zending aan het leven der Christenvolken. Ds Merkelijn we»s cup de Algemeeno Predikanten-Conierenti© te Utrecht op het feit, dat men tegenover zijn cclportage-arbeid ageerde door een beroep op de Schriftcritiek in ons land! En ZOO' vragen de niet-Christelijk© volken: staan d© wei-Christelijke volken hooger dan wiji? De predikang van het E'vangelie wordt door de daden der „Christenen" weersproken en tegengewerkt.

Nauw hangt hiermede samen het tweede feit, dat verontrust. Immers, in de Clu'istelijke landen neemt de verwereldlijking van het openbara leven toie. Vroeger kon de zending de voorstelling geven, dat het Christendom de cultuur had voortgebracht, en dat zonder Christendom do cultuur niet kon worden verkregen. Maar het blijkt al meer, dat in de Christenlanden voor de hocfdleerstukken zelfs' van het Christendom geen plaats meer is, en buiten de w»aarheid van Gods Woord om naar ontwikkeling eh vooruitgang wordt gestreefd.

De niet-Christelijke volken zijn hiervan getuigen, en bij hen koant de vraag op: Kunnen .wij de wetenschap en techniek en welvaart der Christelijke volken ons niet eigen maken zonder den last van Christendoan en kerk? Zelfs was op de Conferentie te Jeruzalem één van de ernstigste vragen, waarmee men zich bezighield : hoe men de verwereldlijking onder d© niet-Christelijke volken kon tegengaan, daar zij', die toch tot dusver alleszins godsdienstig zijn, doior het voorbeeld der dusgenaamd© Christelijke volken, met allen godsdienst breken; zij werpen hun eigen goden w©g, maar nomen niet den eenigen God er voor in de plaats; zij worden godsdienstloos!

Dat dit het werk der zending ongemeen bemoeilijkt, springt in het oog.

Daarbij komt in de derde plaats, dat in verscheidene landen do inkomsten zoodanig verminderd zijn, dat de noodig© gelden voor de zending niet kunnen worden opgebracht, in elk geval niet kunnen - worden v©rhoogd. Dit geldt voor Duitschland met name.

Wil men dit niet zoo' zwaar rekenen, daïi mag in de vierde plaats toch niet woeden voorbijgezien, dat in Europa vooral het maatschappelijk vraagstuk hoofd en hart ven^ult. Prof. Richter wijst op 'Duitschland, dat 63 millioen inwoners heeft, terwijl het niet meer dan 40 millioen menschen kan voedön! Japan staat er niet veel beter voor: het telt 56'millioen inwoners, en kan er niet meer dan 30 millioen onderhouden! Noord-Amerika drijft groot-kapitalistische wereldpoUtiek, en Rusland is het tegenovergestelde: een proletariaatstaat met radicale socialiseering van all© produktiemiddelen. En de sociaal-democratie gaat in beginsel den tweeden weg op.

Kan in een tijd, waarin de volken moeten strijden) om hun bestaan, en staan aan den rand van den afgrond, het wereldomvattende werk der zending worden voortgezet en doorgezet?

Ten slotte doet aan een crisis denken het snel toenemend nationalisme en het ontwakend rassenbewustzijn der volken. De menschheid is in twee helften gesplitst: de blanken, die heerschen ©n d© kleurlingen, die overheerscht worden. En het Christendom wordt door de eersten gebracht aan de laatsten! Is het wonder, dat men met wantrouwen vervuld is?

Het genoemde moet ons tot nadenken stemmen. En nog is prof. Richter niet uitgesproken. Wij laten li©t echter hierbij. Is het ook, dat iemand zou meenen, dat prof. Richter ©en te zwarten kijk op de dingen heeft, niet kan worden ontkend, dat voor een luchthartig optimisme allerminst reden is. De zending staat voor grooter moeilijlvheden dan ooit. Ja, naar mensoheliik oordeel is de zending tegen haar taak niet opgew-assen; zij kan onmogelijk volbrengen wat van haar gevraagd wordt.

Maar wat voor de zending onmogelijk is, is mogelijk bij God. Ja, als zending menschenwerk was, dan was het beter dadelijk op te houden. Doch het is Gods werk; het is Zijn Woord, dat gepredikt wordt, on Zijn ; i bevel, hetwelk wordt opgevolgd.

Zoo drijven de tegenwoordige moeilijldieden ©enerzijds tot de vraag: Staan wij voor een crisis in d© Protestantscbe wereldzending? Maar anderzijds drijft het toit het gebed: Uw Koninkrijk kome!

J. D. W,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 april 1929

De Reformatie | 8 Pagina's

Een Crisis in de Protestantsche Wereldzending?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 april 1929

De Reformatie | 8 Pagina's