Hemelvaart.

Met heilige wijsheid heeft Jezus de plaats geko­zen vanwaar hij ten hemel zou varen.

Niet in hel hatende, drukke Jeruzalem, dat Zijn bloed over zich had ingeroepen.

Maai buiten, in de eenzaamheid der - liefelijke natuur, nabij het vredige Bethanië.

Op den eersten top van den Olijfberg.

Welk een verrukkelijk uitzicht op de voornaamste plaatsen, waar Zijn lijdenshistorie zich afspeelde: Gethsemaneh ligt aan Zijn voeten; vóór Hem strekt zich Jeruzalem uit, over welker onbekeerlijkheid Jezus hier had geweend; heel in de verte teekent zich in vage omtrekken Golgotha af, de heuvel van het kruis.

Nu echter is Jezus' vernedering voorbij.

Hij staat er boven, niet alleen stoffelijk, maar vooral geestelijk.

Hij kan er in verheven rust als Middelaar op neer zien.

Hij heeft Zijn werk voleindigd.

Nu openen zich voor Hem de poorten des hemels.

En Hij leidde hen buiten tot aan Bethanië. En het geschiedde als Hij ze zegende, dat Hij van hen scheidde.

Christus is dus naar den hemel gegaan als onze eenigo Hoogepriester, die het offer der verzoening had gebracht en nu den zegen Gods op het volk kon leggen.

Daarom is Zijn afscheid een zegen.

Hij heft Zijn handen op, doorboord van de kruisnagelen, zegent Zijne discipelen en in hen Zijn K^erk van alle eeuwen.

Zóó vaart hij op, met uitgebreide, zegenende handen.

In dien zegen geeft en belooft Hij heel de rijke vrucht van Zijn. Middelaarswerk.

Zijn bloed en kruis, Zfln woorden en wonderen, ja, heel Zijn verlossing, liggen in dien zegen saamgevat.

Welk een gedachte voor de jongeren: Jezus gaat zegenend naar den Vader, en wij blijven gezegen'd achter om strijd en arbeid tegen te gaan.

Is de weg moeilijk, het werk zwaar, geen nood, Jezus' zegen is ons waarborg van Zijn hemelsche voorbede.

Daarom lezen we op het gelaat der discipelen als Jezus opvaart naar omhoog geen smart over do scheiding, of teleurstelling, omdat zij niet kunnen medegaan, of ontzetting over dit onbegrijpelijk wonder

Niets van 'dat alles.

In stille, maar blijde verwondering staren zij hun triumfeeren.den Meester na, en.... zij aanbadeir Hem.

Daar buigt zich hun knie in het stof van den Olijfberg: zij aanbidden. Hem, ze brengen Hem goddelijke hulde en belijden Hem als Hemelvorst.

Zoo alleen is ook voor ons het Hemelvaart wonder te aanvaarden, het Hemelvaartevangelie te beleven: wij op de knieën, het hoofd gebogen, aanbidding in het hart, geloovig belijden op de lippen: Mijn Heere en mijn God.

Dan alleen kunnen wij ook onze zielen gelo.yvig op-waarts heffen naar den hemel; waar Christus is, onze verhoogde Heiland.

Hij als het Hoofd zal alle leden tot zich trekken. Hemelvaartvreugd wekt hemelvaartverwachting.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen