Wrekende gerechtiglieid

In de smadelijke dagen der vernedering door Babels trotschen koning Nebukadnezar heeft Mattanja zich opgeworpen als profeet van het komende heil. Hij moet op bevel van den overweldiger een nieuwen naam kiezen — en zijn keus valt op den profetischen naam Zedekia: de gerechtigheid des Heeren. De hoop leeft in zijn hart, dat de gerechtigheid des Heeren niet zal en kan toelaten, dat het volk blijvend wordt geknecht onder het vreemde juk. De Heere zelf heeft immers beloofd, dat Hij een Helper verwekken zou, wiens naam zou zijn: de Heere-onze gerechtigheid. Welk een blijde troost. En Zedekia eigent zich dien naam alvast toe, om zich en zijn volk in de ellende te troosten met de belofte van des Heeren helpende gerechtigheid.

De geschiedenis heeft Zedekia ongelijk gegeven. In de smadelijke wegvoering naar Babel is gebleken, dat een zondig vorst en een zondig volk zich tevergeefs de beloften des Heeren toeëigenen in hun nood, als ze hun hart niet hebben gewend tot den Heere zelf. Gestolen beloften waarborgen geen redding uit den nood.. Het is tevergeefs, dat Mattanja zich met dien rijken naam Zedekia heeft genoemd.

Of neen, tevergeefs is het niet. Want die naam heeft inderdaad beteekenis. Zijns ondanks is Zedekia profeet geworden en spreekt hij waarheid. Zoo-

als later Kajafas profeteerde iets geheel anders dan hij had bedoeld, zóó heeft ook Mattanja geprofeteerd, , toen hij den naam Zedekia koos. Terecht heeft hij van Gods gerechtigheid in die keuze gewaagd. Maar 'dan van een geheel andere zijde, dan hij heeft vermoed en gehoopt.

Want Gods gerechtigheid is niet éénzijdig maar veelzijdig. In het algemeen gesproken is ze tweezijdig: beloonend en straffend. Reddend, die des Heeren volk zijn; reddend uit den zwaarsten nood. En slraffend, die van Hem afwijken en Zijn heiligheid bezoedelen door hun zondig bedrijf.

En het is met die laatste zijde, daf Zedekia kennis maken zal.

.laar op jaai' heeft hij den God des Verbonds vergeten en verlaten. Hij heeft de wereld lief gehad en de zonde gediend. Het is waar, dat er soms goede indrukken bij Mattanja zijn geweest, zoodat hij onder den indruk vaai het woord der profeten scheen te zullen komen.

Maar tot doorbrekende bekeering is het bij hem niet gekomen. Daarvoor was de band aan de zonde te sterk en stond hij te veel onder den invloed van de goddelooze vorsten, waaraan hij zich niet heeft willen en kunnen ontworstelen. .

Daarom zal dan Jlattanja leeren verstaan, wat het is, dat de Heere rechtvaardig is. Maar anders dan hij heeft bedoeld uit te spreken en anders dan hij heeft gehoopt. Hij zal verstaan, dat des Heeren straffende gerechtigheid zijn zonde bezoekt.

En niet hij alleen — ook zijn volk met hem zal door den nieuwen naam, dien zijn koning draagt, leeren verstaan, dat des Heeren gerechtigheid de zonde bezoekt met de roede en bittere tegenheèn.

Dat volk heeft jaren aaneen den rechten weg verlaten en de zonde liefgehad. De dienst der afgoden schitterde het volk in de oogen. En de zonde dier volken zag het zoo begeerlijk. Die verfijnde cultuur van Babel en Assyrië. Die onzedelijke dienst der afgoden. Die woeste zondegenieting. Die weelde, waarvan men hoorde gewagen en waarvan reeds in de steden van het Heilige Land de eerstelingen werden genoten. Met hijgend hartstochtelijk begeeren jaagde het volk in al zijn geledingen achtei-die godeii en hun zinnenbetooverenden dienst aan.

Vergeten werd de dienst des Heeren. Veracht werd hel leven in Zijn heiligen dienst. De goden der eeuw hadden het hart weggenomen van het volk des lands.

Zoo was het jaren geweest. En schier werden de jaren tot eeuwen gerekt en verlengd.

Denk niet, dat de Heere het zal gedoogen en straffeloos aim zal zien. Nadat jarenlang de ernstige stem der boetprofeten het volk tevergeefs tot bekeering geroepen heeft, komt het oordeel. Babel komt. De duizenden worden weggevoerd. De stad wordt verwoest. De Tempel verbrand. De erve dei' vaderen tot een woestenij.

En ginds, in de verre ballingschap, zucht het volk onder het juk van. den geweldenaar. Aan de stroomen van Babel, daar zitten ze neer en weenen, als ze gedenken aan Sion en aan hun vroegere heerlijkheid, die nu is vergaan.

Maar als ze daar zijn, dan is er een stem, een woord van hun God tot hen. In den naam, dien hun koning draagt, die met hen in ballingschap werd gevoerd en die nu ergens in een vet'geten kerker zucht; blind en arm en gebonden: Zedekia - des Heeren straffende gerechtigheid.

, 1a, ze hebben gemord, ook daar, in Babel, dat God hun onrecht doet. Ze hebben durven zeggen: des Heeren wegen zijn niet recht. Ze hebben geschreeuwd naar Gods hemelen, dat hun onrecht wordt gedaan in die vreeselijke ballingschap. Had de Heere hen niet moeten redden"? Waren ze niet hèt volk'? Ts de Heere dan niet onrecht, als Hij toorn over hen brengt?

Als ze zóó durven twisten met den God, dien ze hebben verlaten - dan is er een antwoord des Heeren. Dan komen de profeten, .Jeremia en Ezechiël, die het recht des Heeren moeten uitroepen in het onheil, dat hen trof.

En dan is er nóg een profeet — die gevangen koning, die in zijn naam het uitroept: des Heeren gerechtigheid: Zedekia — de Heer is recht in al Zijn weg en werk.

Opdat alle mond gestopt worde en het geheele volk ophoude te twisten en zich leere buigen onder de straffende gerechtigheid van zijn God. Dat is het, wat de nieuwe naam van den gevangen koning het dwalende volk jaren lang toegeroepen heeft.

Daar is in deze dingen nog een stem, die spreekt. Zedekia is een dergenen, die nog spreken, nadat ze gestorven zijn.

Menschen van zijn-soort treft men nog aan. Menschen, die evenals Zedekia en zijn zondig volk hopen op de beloften, die hun toch niet toekomen.

Ook in het midden der gemeente. Menschen, die van den Heere afwijken; openlijk of bedekt. Die do zonde hefhebben en met de wereld heulen, en er niet aan denken, zich met waren harte te bekeeren. De schitterende dienst der zonde lieeft de liefde van hun dwaalzieke hart.

Om God en Zijn Woord en Zijn dienst bekommeren, ze zicli niet. Al wat het Woord tot hen zegt, vergeten ze en slaan het in den wind. Tot God ze bezoekt met strenge oordeelen. Dan hei-jnneren ze zich de beloften. Ook dan bekeeren ze zich niet met boete over hun wijken, maar alleen de belofte lokt hen aan.

Het is tevergeefs. Wie God zelf niet boetend zoekt in de oordeelen; wie ook dan nog geen boeteling wordt, die met berouw wederkeert tot den God, dien hij vergeten en verlaten had — ja, die zal .ontwaren, dat God hem niet vergeten heeft, maar anders, dan hij had gehoopt.. Dan wordt de zondaar gewaar, dat de Heere óók rechtvaardig is. En als het oordeel komt, wat zal dan die zondaar anders doen, dan zeggen: de Heer is recht in al Zijn weg en werk?

Zalig, wie het nïi nog leert opmerken, als Gods hand bezoekt met tijdelijke plagen. Zalig, als die stem va.n des Heeren straffende gerechtigheid nü nog wordt verstaan. Eer het te laat is, en het onbekeerde wegglijdt in eeuwigen nacht, waarover geen dageraad rijzen zal. Waar niets is te zingen, dan de psalm der vertwijfeling: de Heer is recht in al Zijn weg en werk.

Misschien leest dit Avoord een bondeling, die zich nog met waren harte niet bekeerde; die nog heimelijk de zonde liefheeft en dient. De Heere leere dien dolende nü nog erkennen in de slaande hand Gods recht, en leere hem vragen om genade. Want in Jezus Christus vergeeft Hij menigvuldiglijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen