EVEN PARKEEREN.

Den dageraad wekken!

De dageraad vindl ons op zijn best passief.

Des avonds gespen wij onzen koppel af en leggen . ons in weerloosiieid neder.

Overwerkte kracht en gespannen zenuwen nemen dan dikwijls revanche.

Het uur van opstaan is soms een uur opstand'! van

De nieuwe dag verschijnt ons soms als een vijand', die bommen van zorg over ons ontploffeiï doet!

Eenmaal in het - gelid' getreden, schouderen wij het geweer en blazen heit lied' van den plicht.

Maar hel morgenrood' vindt ons zeldien in rooskleurigen toestand.

Bijna zou ik schrijven: het volk stond' op... en murmureerde.

De Schrift leert ons echter niets van deze souvereiniteit van die natuur.

'Wij zijn geen kinderen der zon, zooals ©en dichterlijk heidendom gaarne spreekt.

af­ Wij zijn kinderen Gods, van Hem alleen hankelijk.

Als de mensch „in dienst" is, moet zelfs de eee hem dragen en de zon op zijn woord stilstaan. Schoon komt dit uit in Psalm 57 vers 9. De Statenvertaling leest daar: ik zal in den dageraad opwaken. Dr Wielenga vertaalt in zijn dagboek „Verborgen Schatten" deze plaats aldus: ik zal den 'dageraad wekken.

Hoe bezielend-is deze gedachte!

Nffg is alles vaal en zwart, de vogels zijn nog niet ontwaakt.

Maar de man Gods staat reeds op de tinnen van Sion. 'Hij heeft zichzelf aan den nacht ontscheurd'. Hij heeft den slaap van zich geworpen! Den weeken droom heeft hij afgeschud!

De glans van zijn geloof is het morgenrood vooruit!

Zijn eerste greep is naar zijn harp.

Op den tast vindt hij de juiste tonen. Aan het geklank der snaren paart zich zijn geloof slied:

'k Zal Zijn lof zelfs in den nacht zingen...

Daar gaat op eens de geloofsvërwachting over in profetische veTrukking!

Zon, ga óp!

En de hemel scheurt. De zon verschijnt als een Bruidegom, als een held om het pad te looipen.

Hier zien wij onze taak' in onzen tijd'!

't Is nacht in de wereld. Donkere wolken hangen over de kerk en het GodsTijk...

Ja, ja!

Zég het maar.

Herhaal bet maar.

Repeteer dat nog eens.

Onderstreep het met dikke lijnen.

Alsof er stond: men hoort der vromen tent weergalmen van jammerklacht op jammerklacht.

O, het verwijt van nachtschool, het is niet totaal ongemotiveerd'. Helaas niet.

Het schijnt soms wel eens of de apostolische geloofsbelijdenis luidt:

Ik geloof in den duivel, die de overste dezer wereld' is.

Ik geloof in. den antichrist.

Ik geloof in den afval der heiligen.

Ik geloof vele kerken en kerkjes, onheilig, gedeformeerd, veruitwendigd.

Ik geloof in'den geest des tijds.

Ik geloof in de vele zonden der kerk, nooit genoeg over gesproken kan worden. waar

Ik geloof in de begrafenis en ontbinding des vleesches, enz. enz.

O, mijn lieve broeder en zuster, ziet het toch, het overgroote deel der kerk is boven de wolken!

De kerk onder liet kruis is maai' een mini'maal deel van de heilige, algemeene christelijke kerk, waarvan ik — Soli Deo 'Gloria — een levend lidmaat ben en eeuwig zal blijven!

Maar al is zij voor een klein deel onder het kruis, zij is niet in den nacht. In de diuistemiis van Golgotha heeft God de schaduw van haar weggenomen.

Wij zijn niet geroepen om de wereldgeschiedlems te ondergaan.

Wij zijn geroepen tot gelóófsgeschiedenis.

Go'd riep Abram niet om de wolken te tellen, docli de Barmhartige sprak: Tel de Sterren; !

Ook in onze dagen zal ons geschieden naar ons geloof.

Voor wie niet gelooft, ., de woestijn!

Voor wie gelooft... Kanaan!

Ik zal den dageraad wekken, dat vvil zeggen; ik zal Sions bloei, ik zal de verlossing der kerk van God afbidden.

O, Kerk van Christus in Nederland, de harpen van den wand en wek den dageraad op!

Post tenebras... lux!

Na de duisternis... het Hcht!

N. BI.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen