GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Verdrukking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Verdrukking

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

We moeten ons erop voorbereiden, dat wij over heel-de linie in de verdrukking komen. Inzake onze zending op Soemba hebben we nog steeds de gevolgen te dragen van een achter de. schermen opereerende synodocratlsche tegenwerking. En wat Borneo betreft: ook in de pogingen om daar. voet aan den grond te krijgen, stuiten we op teekenen, die erop wijzen, dat de wereld, na Hitler's dood uitbundig gevierd te hebben (niet allen gelooven, dat hij nog leeft) de grootste ketterij van Hitler bewaard heeft: de gelijkschakeling, „Ze" klagen in de krant, als de nazi's in Beieren en in andere duitsche staten den kop weer opsteken. Maar het nazidom, waaraan de gelijkschakelingsidee in het bloed zit, is welkom, zoodra het maar stichtelijk doet. Daar is „de" kerk dan voor. Wij vernamen, dat men onze zending in Borneo wil tolereeren, als maar voldaan wordt aan de voorwaarde, dat de daar te „planten" kerken zich „natuurlijk" laten gelijkschakelen met de algemeene protestantsche kerk; enfin, als ze heelemaal zich laten incorporeeren In de organisatie, die zich gereed houdt, om de inschakeling-van-morgen, en de gelijkschakeling-van-overmorgen bij voorbaat tegemoet te komen, en die het hoofd heel netjes vooroverbuigt, opdat het toch behoorlijk passé in den strik, dien de grootst» gelijkschakelaar der geschiedenis, de "antichrist, gereed houdt. •'

Wat is er toch een bitter klein beetje overgebleven van de eschatologische verwachting. Aan den eenen kant de beste menschen, die verrukt naar den staat van Israë! turen, hoewel die van de messiaansche beloften zich verder houdt dan de felste heiden; aan den anderen kant da barthianen, die van eschatologisch denken den mond vol hebben maar door hun vloekwaardige doorbraakspoUtlek de teekenen van de tijden noch verstaan, noch helpen - verstaan. Wij moeten het goed weten: we kunnen hier In Nederland nog een paar maand ons laten ophouden door synödocraten, die zeggen dat ze praten willen, praten, maar intusschen bij de week blijer in hun pers achter eea jongen man aanloopen, die met een paar onnoozele slagzinnen een kloof fantaseert, die met de wérkelijke niets te maken heeft, en juist daardoor den afstand zóó groot maakt, dat men met de klompen voelt: ze willen alleen •praten, met wie onze belijdenis verloochent. Met ons willen ze in géén geval ooit weer samenwonen. Maar terwijl sommigen nog over dit geharrewar aan 't prakkiseeren zijn, gaat rechts en links de antichrist de wapenen slijpen, om ons het laatste restje christelijk geloof als middel-dat-de-wereld-overwint te betwisten. K. S.

verticale lijn. Kortom: in de grondbegrippen gaan we uiteen, dus ook in de verdere uitwerking. Maar voor de rest, de helderheid en het muziektechnisch apparaat heb ik allen lof, dien een populair bedoeld werkje als dit moet trachten te verdienen.

K. S.

Nel van der Vlis: Een Zomer van Let Verhage. 2e dr. J. H. Kok N.V., Kam.pen. 1949.

De titel doet al veronderstellen, dat we hier te doen hebben met een vacantieboek. Dit brengt zijn consekwenties mee, want niemand verlangt in den zomer zich te vermoeien met een zwaar geschreven roman of in den winter zich te amuseeren met een verhaal over een saaie zomervacantie. Derhalve behoort zoo'n boek in een luchtigen trant geschreven te zijn.

Hierin is Nel van der Vlis uitstekend geslaagd. Haar Let is een opgewekt meisje, dat voor weinig geld een tamelijk vervelend kantoorbaantje volhoudt en aan wie een prettige vacantietocht met vrienden en vriendinnen in een motorboot over onze groote rivieren goed besteed is. Haar luidruchtig woordverbruik, begeleid door den ronkenden motor past volkomen in de vacantiestemming van de jongelui. Dat een verloving het resultaat is van haar uitstapje, is haar van harte gegund.

De wat lange iuleiding is te vlot geschreven om te vervelen; Letje gebruikt meer haar mond, dan haar oogen gedurende den watertocht, vandaar het ontbreken van beschrijvende gedeelten. Het geheel is wat oppervlakkig, ' maar toch een prettig, goed meisjesboek,

H. S.

Netty Faber-Meynen: Tine van Loon. J. H. Kok N.V., Kampen. 1949.

Niet altijd klopt de titel van een boek geheel met den inhoud. Dat is hier ook eenigszins het geval. Wel is Tine voortdurend de hoofdpersoon, maar niet haar geheele levensloop, doch ten hoogste een jaar van haar leven wordt in dezen roman beschreven. Eigenlijk is dit een te zwaar woord voor dit boek, bestemd voor jonge meisjes, maar het is meer dan een vlot verhaaltje. Zelfs zit er een zekere tragiek in, al moet dit niet al te hoog vrorden opgenomen.

Tine is een lief meisje, hulpvaardig en gezellig. Mee door haar hulp slaagt haar vriendin, net als zij zelf, voor het eindexamen H.B.S.

Mies is arm. Tine haar vader heeft een behoorlijke zaak. Na het examen verwacht Tine te zullen studeeren, en Mies zal wel in het huishouden moeten. Tot haar groote ontsteltenis vertelt vader haar echter, dat zijn zaken een dure studie niet toelaten. Erger nog voelt ze haar teleurstelling, als Mies door een rijken oom wel de gelegenheid krijgt te gaan studeeren.

Dapper slaat zij zich door haar verdriet heen en zij weet een heel prettige vacantie te krijgen, door als kindermeisje met een rijk doktersgezin naar zee te gaan. Daar ontmoet ze vrienden en als een daarvan naderen omgang met haar zoekt, komt zij voor een zware keus te staan. De jongeman is ongeloovig. en besteedt den Zondag vooral aan uitgaan. Een korte aarzeUng verontrust haar geweten, maar zij houdt vast aan haar beginsel. Dit conflict is niet het sterkste gedeelte van het boek, het gaat niet erg diep. Desondanks vindt Tine spoedig daarop het geluk, als een schoolvriend haar vraagt, van wien zij meende, dat hij zich met Mies zou gaan verloven.

Het boek is in een rustigen, beschaafden stijl ge-Schreven, zonder eenige uitbundigheid. Daardoor doet het soms wat vlak aan, want jonge meisjes in een prachtigen zomer kunnen wel wat meer woordkleur gebruiken. Ondanks de soms humoristische tegenstelling in de lotgevallen van Tine en Mies, breekt die humor nergens door in den stijl. Deze blijft te statig.

Jongemeisjes zullen het boek vermoedelijk met genoegen lezen.

H. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 december 1949

De Reformatie | 8 Pagina's

Verdrukking

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 december 1949

De Reformatie | 8 Pagina's