GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Naar het Diensthuis teruggekeerd

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Naar het Diensthuis teruggekeerd

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

(III)

DE HOOGE KERKELIJKE OVERHEID.

Na den tweeden wereldoorlog zagen vele Duitschers in, dat zij door hun Overheid, om het in hun eigen taal te zeggen „bei der Nase waren herumgeführt". Ze waren bij den neus genomen. En bij dit lichaamsdeel waren ze rondgeleid, waarheen propaganda en bevel der regeering hen hebben wilde. Jammer alleen dat dit inzicht te laat kwam. '. ,

' Mutatis mutandis kan men precies hetzelfde zeggen van 't geen thans gebeurt in de gebonden kerken. Daar is een synode, die zich heeft opgeworpen tot draagster van het hoogste gezag onder menschen in de kerk. Zij deelt de lakens uit. Alle kerken en alle kerkleden moeten naar haar pijpen dansen. Zij houdt het heft in handen. Zij heeft de menschen wijsgemaakt, dat ze in het bezit is van een eigen, rechtstreeks verleende bevoegdheid, waarvoor ieder buigen moet. Zij fungeert als de Hooge kerkelijke Overheid. Zij regeert over'onderdanen, die slechts te gehoorzamen hebben. Zij grijpt de onderhoorigen bij den neus en brengt ze, waarheen zij wil.

DE ONDERHOORIGEN.

Natuurlijk gaat dit niet steeds zonder verzet. Vaak protesteert het slachtoffer. . Maar de ordelievende Nase-BMihrer heeft zulk protest aan bepaa'de regelen onderworpen. De eerste regel is: al word je nog zoo hard geknepen, en al zie je, dat je wordt mis-leid, je moet je toch altijd „loyaal" onderwerpen en je laten leiden, ook al kom je pardoes in 't moeras terecht. Beginnen, je te onderwerpen, en dan zal de synode later wel eens zien. Als je je tenminste netjes houdt. Want er zijn ook altijd menschen, die 't zóó onduldbaar vinden wat er gebeurt, dat ze gaan kermen of hard gaan roepen. Maar dan ga je „buiten de orde". Dat mag natuurlijk niet. Dan maak je burengerucht. Dan trek je de aandacht. Van dergelijke propaganda moet de synode niets-hebben. Nee nee, wat je op je hart hebt, moet je de synodetjes of de groote synode zacht in 't oor fluisteren. Dan kunnen de zaken ordelijk „onder ons" worden afgedaan. En dan breng je immers, „de gemeenschap" niet in gevaar?

Je mag dus, als je je overigens koest houdt, zelfs wel een „bezwaarschrift" bij de synode indienen. Dat vindt ze heusch niet erg, zóó lankmoedig is ze. O hé neen, ga maar gerust je gang. De synode heeft immers al honderden en honderden bezwaarschriften verteerd? Je kunt heusch probeeren, het vat der Danaïden, dat de synode voor dit doel gereed heeft, te •vullen. Dat het een bodemloos vat is, is tot daar aan toe. Dat de synode tot hiertoe door geen enkel ernstig, welgegrond bezwaar bewogen is, op haar schreden terug te keeren, is wel waar. Maar je kunt veel menschen toch wel tevreden stellen. Je trekt je nieuwste belijdenis-formule, dat doodgeboren kindje, een ander jasje aan, wat fleuriger, wat meer naar de mode of naar den smaak van de lastige aanmerking-' makers, en de meesten, tevreden dat er nu meer „ruimte" gekomen is en dat het er werkelijk op lijken gaat, dat het kindje leeft, loopen getroost en zoetelijk in den sleurgang mee.

De laatste regel is: je mag nooit, zoo dat anderen het hooren, tegen de synode „neen!" zeggen. Nooit? Nu ja, behalve dan in een crisistijd, als er groote kans is, dat door hard toeslaan nog meerderen zich aan de leiding van de synode onttrekken. Maar hoe vaster de synode acht in den zadel te zitten, hoe minder dit kan geduld. Zooals in 't eerste "-begin. Vooral toen was toch duidelijk, dat „neen" zeggen tegen de synode beteekende: opstand, muiterij, revolutie. Daar moesten dan aanstonds de Gedeputeerden der Hooge kerke'ijke Overheid op af, en straks stond de overvalwagen voor de deur. Buigen of breken. Denk b.v. eens aan Amersr foort. De kerkeraad daar durfde het nota bene aan, de zusterkerken te berichten, dat hij de synodebesluir ten sinds de zelfcontinueering vooralsnog en zonder meer niet voor vast en bondig kon houden. Stel je voor! Je zuiverste revolutie! Wat kon de synode anders doen dan zeggen: je onderwerpen, of anders volgen de pijnlijkste m a a t r e g e l e n ! Buigen of barsten! En als de gebonden kerk van VIaardingen dr F. L. Bos niet wil aanvaarden? Ja zeker! Nu, dan hebben ze daar toch volkomen buiten den synode-waard gerekend. Inbinden! Gehoorzamen! Vanzelf spreek je in processen van den burgerlijken rechter lang en breed over de vrijheid en zelfstandigheid van de plaatselijke kerk. Dat hoort er zoo bij. Maar als Hooge kerkelijke Overheid je neerleggen bij een maatregel van den plaatselijken magistraat? Geen sprake van. Het parool is en blijft: onvoorwaar-

delijke o n d e r w e r p i n g aan al de besluiten.

De wil der synode is wet.

En willoos, rechteloos en machteloos laat Joris Goedbloed, in ontrouw aan den eenigen Wetgever „sich bei der Nase herumführen".

WAT ZEGT DE SCHRIFT?

Dat zulk een naaperij van een wereldUjke monarchie of oligarchie in de kerk des Heeren uit den Booze is, wordt noch door de groote massa, noch door vele, zeer vele herders gezien.

En toch, hoe duidelijk spreekt de Heilige Schrift! De Heere Jezus zegt: De koningen der volken heerschen over hen, en die de macht over hen hebben, worden weldadige heeren genaamd. Doch gij niet alzoo!" (Luc. 22:25; Matth. 20:26: och alzoo zal het onder u niet zijn!) Niet den „heer" spelen in de kerk! Niet heerschen, beheerschen, overhee"schen! In de kerk moet het totaal anders toegaan dan in de wereld!

En in 1 Petr. 5 : "3 worden de ouderlingen vermaand: „Voert geen heerschappij over het erfdeel des Heeren!" Ziet toe, dat gij de gemeente niet „er onder krijgt". En als dit gezegd wordt tot de ouderlingen, die toch van Christus rechtstreeksche, oorspronkelijke bevoegdheid ontvangen hebben — hoe komt dan een synode, die niet meer heeft dan indirecte, a f g e l e i d e bevoegdheid, zich ©en macht aan te matigen als die eener wereldlijke Overheid, die den „heer" speelt?

Ziet men dan nooit in, op welk een on-Schriftuurlijken, heilloozen weg men zich al verder voortbeweegt ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 april 1950

De Reformatie | 8 Pagina's

Naar het Diensthuis teruggekeerd

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 april 1950

De Reformatie | 8 Pagina's