Zeggen voor antwoord

Onze Asser kerkeraad heeft, nu de andere het hazenpad koos, nog enkele duidelijke woorden „gezegd voor antwoord". Hoor: de kerkeraad constateert:

„a. dat U meedeelt van oordeel te zijn, dat er bij de op 23 Mei I.l. gehouden samenspreklng tussen TT en ons „diepgaande verschillen l.z. de belijdenis" naar voren zijn gekomen;

b. dat U, door daarnaast te verklaren, dat U „wenst te handhaven de aloude Gereformeerde leer", doet blijken, van mening te zijn, dat wij daarvan niet weinig zouden afwijken;

c. dat XJ echter ook niet met één enkel woord aangeeft, waarin er „diepgaande verschillen i.z. de Belijdenis" naar voren kwamen;

d. dat U dus wel in het algemeen doet voorkomen als weken wij ernstig van de „aloude Gereformeerde leer" af, maar dat U in het minst niet aanwijst, waar-In wij daarvan zouden afwijken".

Verder constateert onze kerkeraad:

„a. dat U poneert, dat Uw Utrechtsche verklaring van 11 Nov. 1943 (weer aangehaald in de Acta van de Synode te Den Haag—1950, art. 183, Ib) „de aloude Gereformeerde leer" is;

b. dat U dit echter noch bij de gehouden samenspreking noch in Uw brief van 5 Juni met één enkel bewijs uit de H. Schrift of uit de Gereformeerde Belijdenisschriften hebt gestaafd, hoewel U DIT juist door ons gevraagd was;

TH. dat U noch bij de gehouden samenspreklng, noch In Uw brief van 5 Juni met één enkel woord zijt iagegaan op onze uit Schrift en Belijdenis gestaafde critlek op Uw z.g. Vervangingsformule—1946, laat staan, die critiek met de H. Schrift of de Belijdenis hebt weersproken".

Nu nog iets over de beweerde bittere noodzaaJi van samenspreken. Weet u nog? Als we nu maar eens eerst samen bidden, dan Nu, er is gebeden. Als we nu maar eens eerst elkaar in de oogen konden zien, dÈm Nu, hier hebben we elkaar in de oogen gezien Als we nu maar eens ophielden in die leelijke pen te klimmen, dan Nu, hier heeft men niet de pen gebruikt maar met de hand elkanders hand en de tafel bewerkt Maar desondanks is dit het resultaat: dat U, hoewel U in Uw brief van 18 April l.I. betoogde, dat wij moesten samenspreken, thans reeds, enkel om het gebleken zijn van „verschillen" (waarvan wij toch niet mogen aannemen, dat zij U tevoren niet bekend zouden zijn geweest!) „In verdere samenspreklng geen heil ziet" en dus een, door U verzochte, samenspreklng zelf reeds afbreekt eer zij goed en wel op gang is gekomen".

De kerkeraad van ons merkt nog op:

„dat wie openbaar van een ander uitspreekt, dat deze niet weinig van de „aloude Gereformeerde leer" afwijkt en dit nog wel „door diepgaande verschillen i.z. de belijdenis", de zedelijke plicht heeft, deze „afwijking" nauwkeurig aan te geven;

dat hij deze plicht ook nog uit anderen hoofde heeft, wanneer hét betreft hen, die door hem aangesproken worden en door wie hij zelf aangesproken wil worden met de broeder-naam;

dat, wijl U bij herhaling om een samensprekiQg verzocht, U daarmee toch de plicht op U had genomen, te antwoorden op wat wij ter zake van het onderwerp, waarover een samenspreklng gevraagd werd, zouden zeggen of vragen;

dat U dus nog behoort te antwoorden o.m. op de onzerzijds gestelde vraag, waar de H. Schrift zegt, dat wij moeten leren, gelijk geëist wordt in Uw Utrechtse verklaring van November 1943 en in de Vervangingsformule sub 5;

dat thans moeHijk te ontkomen is aan de gedachte, dat U onmachtig is, de onzerzijds uitgebrachte en met de H. Schrift gestaafde critiek op Uw „Vervangingsformule—1946" op grond van Schrift en Belijdenis te weerspreken".

En eindelijk, onze kerkeraad geeft nog wat wérk mee: „Hij BESLUIT A. U TE VERZOEKEN

I. nauwkeurig te willen aangeven, waarin hij naar Uw oordeel door „diepgaande verschillen l.z. de belijdenis" van de „aloude Gereformeerde leer" afwijkt en hem dit uit de H. Schrift en de Gereformeerde Belijdenisschriften aan te tonen;

n. hem alsnog aan te wijzen, waar de Heilige Schrift beveelt te leren hetgeen geëist wordt tn Uw „Utrechtse verklaring—1943" (weer aangehaald Acta Den Haag— 1950, art. 183, Ib) en in Uw „Vervangtngsformule— 1946" sub 5;

in. alsnog de onzerzijds uitgebrachte en met de H. Schrift gestaafde critiek op Uw „Vervanglngsformule 1946" uit Schrift en/of Belijdenis te pogen te weerspreken; B. U OP TE WEKKEN

l. met dit verzoek om 's Heeren wil en om der wille van Zijn duurgelcochte Kerk goede ernst te maken, opdat U daarin be^vijst, trouw te vrillen zijn tn de ambten, waarin U optreedt;

II. Indien U zich Inderdaad onmachtig bevindt, uit de Schrift als goed te bewijzen datgene, wat wij U met de Schrift In de hand aanwezen als obstakels voor de rechte vergadering der Kerk, deze obstakels weg te doen en met ons weer te keren tot de gehoorzaamheid Gods overeenkomstig Gods Heilig Woord en de Drie Formulieren van Enigheid, en die alleen.

Met br. gr. De Raad van de Gereformeerde Kerk te Assen, Namens hem,

(w.g.) J. van Bruggen, h.t. Praeses.

(w.g.) G. Bouhuis, Scriba.

Wees u zelf, houd u aan de feiten, en met één slag komt de bergkam weer uit de mistbanken te voorschijn.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen