I. Naar aanleiding van het onderwijs-debat in de Kamer. - pagina 4

Te minder aanvaard ik dit dilemma, omdat naar mijne vas teovertuiging de schoolwet van 1857 en het daarin gehuldigd systeem^ in stede van aan ons vaderland den verwachten zegen te brengen; veeleer eene diepe scheur door ons nationaal leven trok. Het moestmogelijk zijn ook ons land een schoolstelsel te geven, waarbij*geen partijpolitiek in het spel behoefde te komen. Het onderwijs rs mijns inziens niet allereerst eene politieke, maar eene sociale quaestie, en ik beaam te dien opzigte zonder voorbehoud het gevoelen van den Engelschen secretary for education Mr. Forster, die toen hij zijne motie deed for leave to bring in the bill of Elementary education, in het Parlement verklaarde „There never, I believe, was any question presented by any Go,vernment to this House which more de-, manded to be considered apart from any parly cotisideration.''' Te minder nog, wijl ik met den geachten spreker uit Utrecht die dezen morgen het woord voerde (al is het dat tusschen zijne zienswijze en de mijne misschien blijken zal eeuig verschil te bestaan) in zoo verre instem, dat ook uit paedagogisch oogpunt, voor zooveel het onderwijs zelf betreft, het schoolstelsel van 1857 de vruchten niet heeft gedragen, die men er van vei'wachten kon. Het door hem gesprokene herhaal ik niet, maar wil toch op enkele cijfers wijzen ter vergelijking met een elders verkregen resultaat. In Engeland is het nieuwe schoolstelsel nog ge.en drie jaren in werking en op welke resultaten kan men nu reeds wijzen? Volgens het laatste rapport aan het Pai'lement medegedeeld, bestond de schoolbevolking in Engeland en Wales in 1869 uit 1,824,306, en dat cijfer was onder de werking van het nieuwe schoolstelsel, in nog geen twee jaar, gestegen tot 2,369,000, Evenzoo waren er onder het oude stelsel 14,404 scholen; onder de weiking van het nieuwe schoolstelsel was dit getal in drie jaren tijds reeds geklommen tot 17,056. Als men die gegevens vergelijkt met de bij ons verkregen resultaten, zoo als die blijken uit het verslag van de tienjarige werking onzer wet, dan vindt men, dat er in die tien jaren bij ons zijn bijgekomen 70,000 kinderen en 251 scholen, ongeveer 7000 kinderen en 25 scholen per jaar. En nu zal ik de Kamer niet vermoeijen met cyferberekening; men kan mij narekenen, maar de resultaten hier en in Engeland pondspondsgewgze tegenover elkander stellend, vind ik dat onze schoolbevolking met ruim 20,000 kinderen en met 215 scholen per jaar had moeten toenemen om met Engeland gelijken tred te houden. Er is dus allerminst reden om te» roemen over de uitnemende werking van het vigerend schoolstelsel; reden waarom ik, alvorens tot de vraag te komen welke verbetering ik, bij behoud van ait. 194 der Grondwet, in de bestaande schoolwet mogelijk acht, die andere vraag wensch te stellen: welk schoolstelsel is voor onze natie het geschiktst? Na deze twee beide, ten slotte nog kortelijk de actuele vraag is er winst te beloven van overmaat va,n ministeriele ondubbelzinnigheid ? I. Voor wat mijne eerste vraag betreft: welk schoohtelsel is voor ome natie het geschiktst ? stel ik in de eei'ste plaats den eisch, dat ,

:

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen