Buitenland.

EngelaJld. Overgang van i2Anglikaansche predikanten tot de Roomsche kerk.

Wij lazen in de Gereformeerde Kerk, die dit bericht weder overgenomen had uit het Handelsblad, het volgende :

Overgang tot de Katholieke kerk in Engeland.

Een belangrijk feit heeft dezer dagen op godsdienstig gebied in Engeland, en nog wel in de hoofdstad, plaats gehad; men schrijft namelijk uit Londen het navolgende:

Z. Era, kardinaal Manning heeft verleden week twaalf Anglicaansche dominees — Protestantsche predikanten — die hunne dwalingen afzwoeren, plechtig' in ^de Katholieke kerk opgenomen. De beweging onder de Protestanten in de richting eener bekeering tot het Katholicisme neemt verbazend toe. De indirecte stoot is hieraan door den Anglicaanschen bisschop Lincoln gegeven. Ik las dit belangrijk bericht in een ander dagblad en niet in uw veelgelezen Amst. Handelsblad, dat anders nog al gewoonlijk dergelijke interessante berfchten — op godsdienstig of politiek gebied — het eerst aaii zijn lezers weet meê te deelen. Zoo'n indrukwekkende en zeldzame gebeurtenis dient, dunkt mij, toch wel ter kennisse van het verlicht, weldenkend, Protestantsch publiek te komen, vooral onder de Protestantsche, nadenkende en verlichte theologische faculteit in Nederland; dit moet immers ongetwijfeld tot een ernstig nadenken stemmen en tot navolging aansporen.

Mag ik uwe redactie beleefd verzoeken bovenstaande regelen in uw veelgelezen blad te willen inruimen en u bij voorbaat voor de te verleenen plaatsiuimte mijn dank betuigen.

J. KERVEL,

oud-vice-consul van Frankrijk enz.

Haarlem, n Maart 1890.

Wij lazen dit bericht in niet éen Engelsch blad. Doch wat in het Handelsblad vermeld wordt, kan ons niet verwonderen. De Gereformeerde leer is in Engeland verwaterd, de vormen van den eeredienst zijn Roomsch gebleven; vandaar dat de stap om weder Roomsch te worden, een kleine is in Engeland. Dat men in Nederland zich hieraan spiegele!

Noord-Amerika. Iets over het Amerikaansche schoolwezen.

Men is gewoon Noord-Amerika het land der vrijheid te noemen, en dit is zeker terecht ten opzichte van het kerkelijk leven; daar te lande is toch geen zweem van eene gepriviligeerde staatskerk te vinden; alle kerken staan er volkomen gelijk; zij moeten alle in eigen onderhoud voorzien. Doch in enkele andere opzichten wordt een dwang uitgeoefend, die bijv. in ons land ondenkbaar is. Het kan in Anierika gebeuren, dat, als gij met den spoortrein u op reis bevindt naar een of anderen staat, de trein bij eenig station een tijdlang stilstaat oni doctoren de gelegenheid te geven, alle passagiers te vaccineeren! Wil men verder reizen, dan moet men zich laten inenten, of men wil of niet. Ook op het gebied der school is geen vrijheid. Er is eene staatsschool, waar in het Engelsch onderwezen, en waar in denBijbel gelezen wordt, doch die overigens geen Christelijk karakter draagt.-^^ Die school moet geschikt zijn voor alle gezindten; wie dat niet kan beamen, kan voor eigen rekening een vrije school oprichten. Een echte Amerikaan is echter over het algemeen tevreden met de staatsschool, en omdat hij erkent dat het godsdienstig element op die school niet tot zijn recht komt, zoo tracht hij door middel van de Zondagsschool het ontbrekende aan te vullen. Dat dit niet overeenkomstig Gods Woord is, 'twelk wil, dat het zuurdeeg niet naast maar in het deeg zal gebracht worden, kan volgens ons niet betwijfeld worden. Vandaar dat vele kerken, zoowel Roomsche als Luthersche en Gereformeerde, kerkelijke scholen hebben gesticht en dit meestal met een tweeledig doel. In de eerste plaats wil men de opvoeding der jeugd ook op de school een Christelijk karakter doen dragen, een ieder natuurlijk naar de opvatting die zijne kerk daaromtrent heeft, en ook wi! men door de kerkelijke scholen de nationaliteit bewaren, die men uit de Oude wereld medebracht. De Duitsche Luthersche bijv. wil over het algemeen, wanneer hij naar Amerika verhuist, niet alleen Luthersch blijven, maar ook zooveel mogelijk Duitscher. Vandaar dat de godsdienstoefeningen van emigranten uit Duitschland, Nederland of Frankrijk in de Duitsche, Hollandsche of Fransche talen gehouden worden. Dit levert natuurlijk geen moeilijkheden op bij de emigranten zelven; zij kennen hunne taal goed en Ieeren er van lieverlede Engelsch bij. Maar als de kinderen en kindskinderen der landverhuizers groot worden en de ouders toch aan de taal hunner oorspronkelijke nationaliteit vasthouden, dan zijn zij wel genoodzaaakt om scholen te stichten, waar de Duitsche Hollandsche of Fransche taal onderwezen wordt; anders vervreemdt het opkomend geslacht van de kerk der vaderen, omdat zij de taal waarin gepredikt wordt óf niet 6f maar half kennen, daar men toch in het dagelijksch verkeer meest Engelsch spreekt. Het bevreemdt ons wel, dat men tot hiertoe nog geen enkele stem vernomen heeft, pleitende voor de vrije school. Toch is het volgens onze meening te verwachten, dat men ook in Amerika gaat aandringen op de vrijmaking der school, omdat men de staatsschool tracht op te dringen aan hen die er niet van gediend zijn.

In de staten Wisconsin en Illinois toch zijn door de wetgevende vergaderingen bepalingen aangenomen, waarbij alle kinderen verplicht zijn een zeker getal weken de staatsschool te bezoeken. De schoolinspecteurs hebben de macht, kerkelijke scholen te erkennen, wanneer in sommige vakken in de Engelsche taal onderwijs gegeven wordt. Daardoor zijn die scholen aan de willekeur der inspecteurs overgeleverd. Het gebeurde onlangs, dat een vader, wiens zoon een school bezocht waarin de vereischte vakken in de Engelsche taal onderwezen worden, door de inspecteurs aangeklaagd werd en de bedreigde straf moest ondergaan. Op zijn beweren dat aan de wet door hem. voldaan was, antwoordden de inspecteurs, dat de school waarop zijn kind ging, niet door hen erkend was, en dat de wet hen ook niet dwong om die school te erkennen, als met de staatsscholen gelijk staande.

Men wil nu de hulp der rechtbanken inroepen, om van bepalingen en wetten bevrijd te worden, die tegen de constitutie van Amerika

strijden. En hoe noodig dit is, blijkt uit het volgende : Een inwoner van Winnebogs Co., in het noorden van Illinois, weigerde eenigen tijd geleden om zijne dochter, die leerlinge is der z. g. Hoogeschool, te laten deelnemen aan het» onderwijs in het boekhouden, dat in hare klasse gegeven werd. Het meisje werd daarop van de school gezonden; de vader klaagde de schoolcommissie daarover aan bij den kantonrechter, zouden wij zeggen, en werd in het gelijk gesteld, terwijl de schoolcommissie tot eene boete van 130 dollars veroordeeld werdi De commissie beriep zich toen op de hoogere rechtbank, maar werd door deze weder in het ongelijk gesteld, met de overweging, dat de opvoeding der kinderen aan de ouders toekomt; de Staat biedt hun daarbij door het stichten van scholen wel de hand, doch hij laat het aan de ouders over, te bepalen voor hoever zij hanne kinderen daaraan willen laten deelnemen. In Illinois wilde men een jongmensch van de Hoogeschool afhouden, omdat zijn vader verlangde, dat hij geen onderwijs zou ontvangen in de grammatica; doch de rechtbank stelde het hoofdbestuur in het ongelijk. Men hoopt nu, dat men met behulp der rechtbanken van eene wet zal afkomen, die de vrijheid der ouders aan banden legt. Het is al meer voorgekomen, dat eene wet afgekondigd en aanvankelijk reeds in toepassing was gebracht, doch later door den rechter als in strijd met de constitutie werd vernietigd.

Dat het noodig is, dat de staatsscholen concurrentie hebben, blijkt uit vele dingen. Dezer dagen meldden zich eenige jonge dames aan om toegelaten te worden tot een cursus voor stenografen aan het Cooper-Instituut te New-York; de meesten konden een bewijs toonen, dat zij de hoogste klassen der staatsscholen hadden doorloopen.

Om op' dien cursus te worden toegelaten, moesten zij een examen afleggen, waarbij haar als schriftelijk werk gevraagd werd, het bedrijf van haar vader en moeder op te geven, en daarna i. het tegenwoordig jaartal in Romeinsche cijfers te schrijven ; 2. een samengestelden zin te schrijven, waarin de woorden »veteranen" en »vaderlandsliefde" voorkomen; 3. de volgende woorden te verbeteren (volgden eenige woorden, die zóo verkeerd waren gesteld, dat een kind zekon verbeteren); 4. hoe vele bewegingen de aarde heeft, en hoe lang elke beweging duurt? 5. hoe de verschillende jaargetijden ontstaan ? Het is schier ongeloofelijk, dat no. i en 2 bijna door niet éene candidate goed beantwoord werden.

Welke eischen men aan de onderwijzers soms stelt, blijkt uit het feit dat in den omtrek van Milwaukee het hoofd van een schoolbestuur, een eenvoudige landbouwer, een onderwijzer benoemde, nadat hij 12 opgegeven woorden goed kon spellen. Zulke gevallen zijn zekerlijk uitzonderingen, doch bewijzen dat het noodig is, al bouwt de Amerikaan de prachtigste schoolpaleizen, dat het staatsonderwijs tegenwoordig mededinging heeft door de zorg der kerken of der ouders, die bijzondere scholen stichten.

Mocht in Amerika het beginsel van de vrije school bij den strijd die te wachten staat, op den voorgrond geplaatst worden ! Daar zouden kerk en staat bij winnen.

WiNCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen