Gemengd nieuws.

Het bekende meesterstuk van Leonard! da Vinci, het Avondmaal van Christus voorstellend, bestaat helaas niet meer. Het reuzenschilderij, dat meer dan 400 jaar oud is, was reeds lang in een treurigen staat, al werd het meer dan eenmaal gerestaureerd. De oorzaak ligt in het feit, dat de muur waarop het geschilderd is al meer verweerde. Die muur is te vinden in het refectorium van het Dominicaner klooster van Santa Maria della Gazie te Milaan. Maar ook is het verval van het wereldberoemde schilderstuk te wijten aan de omstandigheid, dat Leonard! het met olieverwen uitvoerde, in plaats van het als een fresco te behandelen. De teekening is bijna geheel van den muur verdwenen, de kleuren zijn verbleekt of geheel afgevallen. De een of andere kop van een apostel, als die van Bartholomeus, is nog te herkennen, een hoek van de tafel is nog bewaard gebleven, maar anders ziet men den ledigen wand. Niemand wordt meer in het oude refectorium toegelaten; men tracht nu datgene wat er van het schilderij overbleef, van den muur af te nemen en even als andere Fresco stukken in de Brera te brengen; maar men heeft niet veel hoop dat dit werk zal gelukken. Eene afbeelding van het kunststuk in Mozaïek, in de kerk der Minorieten te Weenen, en de kopergravure van Morghen en Stang zullen weldra alleen kunnen getuigen, welk een meesterstuk verloren ging.

Den 6 April werd aan Ds. C. Jno. Brink, predikant van Roos Senekal (Transvaal) op zijn eigen verzoek door de Commissie van den Ring van Lijdenburg ontslag gegeven. Zijne reden om ontslag te vragen was, dat hij «wegens verschillende omstandigheden den moed niet had langer als herder en leeraar van Roos Senekal aan te blij ven.« Hij heeft van den kerkeraad gevraagd zijn volle achterstallige salaris en huishuur zelfs voor de jaren van den oorlog. De kerkeraad was be reid hem alles te geven dat hem toekwam, doch meende dat het niet recht was. dat hij salaris zou eischen voor dien tijd in welken hij voor zijne gemeente «onder de Engelschen in gegaan is.» Hij had namelijk bijna een jaar voordat de En gelschen te Roos Senekal kwamen, zich te Johan nesburg «laten vangen.a Ook noemde de kerkeraad iiet onbillijk, dat hij voor den tijd dat hij salaris trok als kampprediker in Middelburg kamp, een eisch voor salaris en huishuur zou instellen. Doch alles hielp niets, en om verdere moeielijkheid te voorkomen werd de kerkeraad gedwongen, toen hij zijn eisch op £ 1, 000 had teruggebracht, dit goed te keuren en hem dit te geven.

Wij kunnen ons voorstellen dat de kerkeraad van Roos Senekal er ƒ 12, 000 voor over had, om van een dergelijk predikant ontslagen te zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen