Officieele Berichten.

Met dank aan den Heere kan ondergeteekende mededeelen, dat bij hem beticht is ingekomen van een legaat van wijlen Mevr, M. G. Dros, weduwe van den heer K. J. Hoogeveen, overleden te Utrecht, aan de Generale Kas der Geref. Kerken, tot steun der verzorging van emeritipredikanten, pred.s weduwen en weezen, groot twee duizend gulden, vrij van successierechten, belast met vruchtgebruik.

Moge dit goede voorbeeld nog veel navolging vinden.

W. B. RENKEMA, scriba.

Renkum, 26 Juli 1909.

Deputaten naar Art. 13 K. O.

Vergadering D.V, Donderdag 5 Aug. a, s. te Arnhem op de gewone plaats.

W. B. RENKEMA, scriba,

Renkum, 26 Juli 1909,

Het adres van den kerkeraad te Rahrort is van af heden: Ds, G. W. Akkerhuis, Kanzlerstrasse 5, Ruhrort-Laar.

Namens den Kerkeraad:

Sj, DK VRIES, h. t. scriba.

Ruhrort, 20 Juli 1909.

Kort verslag van de Particuliere Synode van Drente op Donderdag 9 Juni 1909 te Hoogeveen.

1. Ds. Zijlstra opent namens de roepende kerk de vergadering, laat zingen Ps. 122:3, leest Ps. i2 2j heet welkom en gaat voor m gebed.

2. Ccedentiebrievec in orde bevonden.

3. In bet moderamen worden gekozen: Ds, W. W. Smitt, praesesj Ds, G. van Halsema, assessor; Ds. K, Bikker, scriba; Ds, H. Hacgelbroek, adjunct scriba.

4. Notulen der vorige Synode worden goedgekeurd; 't moderamen gemachtigd de nog niet geteekende notulen van 1906 te teekenen.

5. Den diakenen Groot-Nibbelink, v, d. Veen, Zann, Zijlstra, als hospitanten aanwezig, vormen op verzoek van den praeses het bureau voor stemopneming.

6. Rapport inzake art. 49 K. O. door Ds, H, A. Dijkstra. Goedkeuring volgt.

7. Ds. Oegema rapporteert als Prov, corresp, penningmeester, Naar aanleiding hiervan wordt besloten: „De Partic. Synode, gehoord de opmerking van den corresp.-penningmeester, spreekt de wenschelijkheid uit, dat voortaan door de kelken, wier v. d. m. wordt afgevaardigd ter Generale Synode, geen kosten voor predikdienst in rekening worden gebracht", 't Rapport wordt goedgekeurd en het kasboek van den corresp.penningmeester in orde bevonden.

8. Rapport van den curator der Theol. School, Bij afwezigheid van Ds. Noordewier wordt het door hem ingezonden rapport gelezen door zijn secundus. Ds, Oegema. De vergadering is van oordeel, dat een rapporteur zelf ter vergadering behoort aanwezig te zijn, en bij verhindering de redenen daarvan op te geven,

9. Rapport van Dep. voor Hulpbeh. Kerken. Dep. stellen voor, dit jaar aan de kerk van Vledder /12s, aan die van Hijken ƒ 40, en aan die van Norg /is toe te kennen, en de kerken van Dwingelo, Gass-Nijveen, en Schoonebeek uit te noodigen dit jaar e^n collecte van Hijken te houden. Aldus wordt besloten.

10. Ds. H. A. Dijkstra rapporteert inzake de Inwendige Zendicg in Erente. Op voorstel van Deput. wordt besloten; i. Deputaten op te dragen de Zend. Orde in overeenstemming te brengen met art. 40 der acta van de Generale Synode van Amsterdam, 190S; 2. aan de wed. v. d. G. voor dit jaar /loo uit te keeren; 3. een jaarlijksch subsidie van / 30 toe te kennen aan de kerk van Vries voor een te stichten Evan­ gelisatie-lokaal te Ida, en de rente en aflossing van het daarvoor benoodigde stichtingskapitaal aan Vries te garandeeren door de Part. Synode. Met het oog op den Zendingsarbeid te Langerak en te Ruinen wordt het volgende voorstel aangenomen: „De Partic. Synode drageaan Deput. voor de Inwendige Zending op: om tijdelijk te voorzien in den arbeid op de Zendingsstations, maar zoo, dat zij zich niet verbinden dan voor korten tijd aan niet-ambtelijke personen, en 't daarheen te leiden, dat voor dezen arbeid een predikant worde beroepen; om de kerk van Hoogeveen uit te noodigen zich te verstaan met de kerken van Nieuweroord en Ruinerwold-Koekange, ten einde er toe te komen, dat de kerk van Hoogeveen een predikant beroept voor den arbeid te Ruinen en te Langerak, daartoe door de Prov. Deput. finantieel zooveel mogelijk gesubsidieerd, bijaldien dit noodig mocht blijken. Al deze arbeid geschiede in overleg met en onder goedkeuring 7an Deputaten. Mochten de onderhandelingen met Hoogeveen niet slagen, dan hebben Deputaten het recht met een andere kerk in dezen te handelen”.

11. Rapport van Deputaten voor de kas £. B. P, ; rapporteur Ds, W. W. Smitt, Voorgesteld wordt: i, den alumnus ook dit jaar/75 boven zijn gewone toelage toe te kennen; 2. Deputaten te machtigen zoo noodig geld op te nemen tegen een matige rente. Aldus wordt besloten, en het rapport goedgekeurd.

12. Ds, H, A. Dijkstra rapporteert namens Deput. ad art, 13 K, O. Wordt goedgekeurd en het kasboek van den penningmeester inzake art. 13 K. O. in orde bevonden.

13. Rapport van Deput, voor de zending op Soemba, rapporteur Ds. H. Dijkstra. De synode besluit de afvaardiging van een deputaat naar de „Oeconomische Conferentie voor de Zending te Édinburg" aan de wijsheid van deputaten over te laten, en keurt het rapport goed.

14. Inzake de aangeboden „Concept regeling voor pensioneeiing van kerkelijk geëxamineerde oefenaren in de Prov. Drente", wordt besloten: „deputaten dank te zeggen voor hun arbeid; deze zaak ter classikale regeling naar de betrokken classes te verwijzen, en die te verzoeken met deze regelingen te komen tot de e. k. Part. Synode.

15. De instructie van de classis Assen: „De Part. Synode berame middelen teneinde voor den Evangelisatie-arbeid te verkrijgen meer krachtige medewerking van de plaatselijke kerken, ook op finantieel gebied", vindt instemming. Aan Dep. voor de Inw. Zending wordt opgedragen hiermee rekening te houden bij de wijziging van de Zend.-Orde.

16. In verband met een instructie van de classis Koevorden om zoo mogelijk te komen tot de oprichting van een Prov. Kerkel, blad, wordi de classis Koevorden uitgenoodigd om tot de e, k. Part. Synode te komen met bepaalde voorstellen.

17. Op een ingekomen schrijven van Ds. Gr. zal Z.Eerw. worden geantwoord, dat de Part, Synode hem verwijst naar de kerk van Smilde B.

18. 't Besluit der vorige synode met betrekking tot Ds, J. wordt gecontinueerd.

19. Benoemingen: tot deputaat voor art, 49 K, O. Ds, T. Oegema, primus; Ds, H, W. Veen, secundus; Kas D, B. P. Ds. G. H. Zahn, primus; Ds. G. Groot-Nibbelink, secundus; Ds. R. Huls, primus; Ds. J. Runia, secundus. Hulpbeh, kerken en Inwendige Zending Ds.H. A, Dijkstra, prim.; Ds. G. H. de Jonge, sec; Ds. H. A. Kievits, prim.; Ds. K, Bakker, sec. Art, 13 K. O. Ds, T, Oegema. Zending op Soemba: Ds. H. Dijkstra, primus; Ds.J.Bakker, secundus. Curator Theol. School, Ds, Noordewier, primus; Ds, Oegema, secundus.

20. Roepende kerk "voor de e. v. Part, Synode is Hoogeveen.

21. De praeses sluit de vergadering. Gezongen wordt Ps. 7*:11; de assessor gaat in dankzegging voor.

Op last der Part, Synode:

H. HANGELBROEK, adjunet scriba.

Borger, 55 Jnni 1909.

CALVIN AND SERVETUS.

By George S. Bishop D, D. Pastor Emeritus and Ex President of the Reformed (Dutch) Church in America.

On this Anniversary occasion of the birth of Calvin — while so much has been said, and well said, in praise of the Great Reformer — it is a matter of regret that no more effort has been made to emphasize his innocence of a charge intended to cast a cloud upon his fair fame; and which has been. repeated without a denial until even his friends, by their silence, would seem to consent to endorse it.

Did Calvin burn Servetus? What do those who assert it mean by this?

Do they mean that Calvin with his own hand set fire to the fagots that consumed him? That is absurd.

Do they mean that Calvin suggested, or approved, or acquiesced in the act of burning Servetus? It they do, the allegation is false.

What is the true state of the case? It is this: the clergy of Geneva with Calvin at their head begged and besought the civil Authorities NOT to burn Servetus. They protested against it, and Calvin deplored it. It is true that he abhorred, as all good men must have done, the intolerable, awful, and indescribable blasphemies and profanities] of Servetus — crimes which the Church of Rome had condemned and for which she, before, had pronounced upon him the very same sentence which was afterwards carried out by the Government of Geneva; over which Calvin had no control. It is true that Calvin believed the crimes of Servetus to be worthy of death, but it is not true that he approved or in any way sanctioned the manner of his death; but that, on the contrary, he did what he could to prevent it. Even the mild Melancthon, in a letter written to Geneva Oct. 'SI ÏSS4> justified the act which Calvin had condemned.

Every man's character is precious. The character of the man who gave to Western Europe and to the Land I represent, a pure Gospel, civil liberty and a tremendous spiritual and moral uplift, ought to be precious and to receive a brave and ample vindication especially from us, of the Reformed Dutch Church, who owe so much to him. Great names, to those who inherit the benefits which flow from their heroic stand and struggles, should be supremely sacred. „Touch not mine anointed, says the Holy Scripture, and do My prophets no harm”.

CALVIJN EN SERVET.

Door George S. Bishop, Dr. TaeoL, Emeritus Bedienaar dss Woords en ex-President der Geref. (Dutch Ref.) Kerk in America.

Terwijl bij de herdenking van de geboorte van Calvijn in deze dagen zooveel gezegd, en wel gezegd is, tot eer van den Grooten Hervormer, is het eene oorzaak van droefheid dat niet met meer nadruk is getracht om hem te verdedigen tegen het verwijt, dat bedoelt eene schaduw op zijn roem te werpen; dat steeds herhaald wordt zonder tegenspraak, zoo zelfs dat zijne vrienden, door hun stilzwijgen, eenigermate schijnen het toe te stemmen en te beamen.

Heeft Calvijn Servet doen verbranden? Wat is de bedoeling van hen die dit verzekeren?

Bedoelen zij dat Calvijn met eigen hand den brandstapel heeft in vuur gezet, dis hem verteerde? Het is ongerijmd.

Meenen zij dat Calvijn voorstelde, of goedkeurde, of berustte in de veroordeeling tot den vuurdood ? Dan is de aangewreven smet onwaar. Welke is de ware stand der zaak? Deze: het Kerkelijk gezag te Geuève, met Calvijn aan het hoofd, verzocht en smeekte de Stedelijke Regeering Servet niet tot den brandstapel te veroordeelen. Het protesteerde er tegen, en Calvijn betreurde het vonnis. Het is zeker dat hij, als elk rechtgeaard man doen moest, een afschuw had van de ondragelijke, verfoeilijke, niet te noemen Godslasteringen en profanatiën van Servet — misdaden welke de Kerk van Rome had veroordeeld, en waarvoor zij vroeger juist dezelfde straf over hem had uitgesproken, welke vervolgens aan hem voltrokken werd door de Regeering van Geneve; waarover Calvijn niet bevoegd was gezag uit te oefenen. Het is waar, dat Calvijn de misdaden van Servet achtte den dood waardig te zijn; maar het is niet waar dat hij goedkeurde, of eenigerwijze zijn zegel hechtte aan de wijze waarop hij ter dood gebracht werd; integendeel, hij deed wat mogelijk was om die te voorkomen. Zelfs de zachtmoedige Melancthon rechtvaardigde in een naar Geneve gerichten brief van 15 Oct, 1554 het vonnis dat Calvijn had afgekeurd.

De goede naam van een mensch is dierbaar. Het karakter van den man die tot West Europa, en tot het land dat ik vertegenwoordig, een zuiver Evangelie, burgerlijke vrijheid, en eene ontzaglijke en zedelijke verheffing bracht, is waardig in eere te worden gehouden, en kloekmoedige rechtvaardiging te vinden, en in het bijzonder bij ons Gereformeerden, die zooveel aan hem verschuldigd zijn. De naam van de groote mannen behoort aan ons, die erfgenamen zijn van de weldaden door hun heldhaftigen strijd verkregen, in de hoogste mate heilig te zijn.

„Tast mijne gezalfden niet aan, spreekt de „Heilige Schrift, en doet mijnen profeten geen „kwaad”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen