Gemengd Nieuws.

Mevrouw Besant veroordeeld. Mevrouw Annie Besant heeft, gelijk wij in dit blad reeds mededeelden, gepoogd zeker 17-jarig jongeling, Krishnamurthi geheeten, een Hindoe van Indische geboorte, te laten doorgaan voor den toekomstigen Messias. Zij had dien jongeling met een ander jongmensch toevertrouwd aan de leiding van zekeren heer Leadbeater, Zij schijnt de twee jonge menschen wederrechtelijk te hebben medegevoerd, althans aangeklaagd voor het Hoog Gerechtshof van Madras, is haar bevolen de twee Indische jongelingen los te laten, terwijl door den rechter de heer Leadbeater seen inmoreel persoon* genoemd werd. Aan de vereeniging van »de Zilveren stem van het Oostent, die in den jongen Krishnamurthi den toekomstigen Messias meende te mogen begroeten, en die ook in Nederland heel wat aanhangers telt, is daardoor een zware slag toegebracht.

Een nieuw handschrift van de EvangelUn.Vooï ongeveer zes jaar werd in een graf te Akmah in Egypte een oud handschrift der Evangeliën gevonden, dat door een koopman van die plaats gekocht werd, die het weer verkocht aan den Amerikaanschen verzamelaar C. L. Freer, Op dit oogenblik bevindt het zich in het Museum van Washington, en daartoe aangezocht door de Universiteit van Michigan heeft de hoogleeraar H. A. Sanders het uitgegeven. Naar het schrift te oordeelen, is dit handschrift uit de vijfde eeuw, wellicht uit de vierde.

Het is niet op papyrus maar op perkament geschreven, buitengewoon nauwkeurig en in nog wonderlijk goeden staat gebleven. Het handschrift van het boek van Henoch, dat in 1886 in Akmah gevonden werd en thans te Kairo is, vertoont groote overeenkomst met hét cienwe handschrift. De Evangeliën komen in de volgende orde voor: attheus, Johannes, Lukas en Marcus. Kennelijk is het handschrift vervaardigd door verschillende personen, en het blijkt ook dat bij de samenstelling gebruik gemaakt is van verschillende teksten. In Mattheus komt Freer's handschrift met den lateren Byzantijnschen tekstvorm letterlijk overeen, In het eerste gedeelte van het Evangelie van Johannes tot VS 14 steunt het den z.g, Egyptischen typus die in den codex van het Vaticaan gevolgd is: oo wordt in het vijfde hoofdstuk Ëet badwater niet Bethesda maar Bethsaida genoemd terwijl er geen gewag gemaakt is van den engel. In de latere kapittels van het Joh. Evangelie is de verwantschap met den codex Vaticanns nog nauwer. Evenzoo in de eerste zeven hoofdstukken van Lukas, terwijl in Luk. 8 : 12 het nieuwe bandschrift met den codex Alexandrinus saamstemt. De tekst van Marcus staat geheel op zichzelf en heeft een slot dat in geen ons bekend handschrift gevonden wordt, ofschoon het aan Hieronymus bekend was. Na vs. 19 leest men daarin: En zij verontschuldigden zich, terwijl zij zeiden dat die tijd met zijn wetteloosheid en ongeloof onder de macht van Satan stond, die door bemiddeling van de onreine geesten niet toeliet, dat de ware kracht Gods begrepen werd. Daarom zeiden zij tot Cliristus: penbaar ons nu uwe gerechtigheid. Eu Christus sprak tot hen; de maat van de jaren van de macht Satans is (niet) vol, maar zij nadert, om der wille van hen die gezondigd hebben, werd ik in den dood overgegeven, opdat zij tot de waarbeid terugkeeren en niet meer zondigen, maar de geestelijke en onvergankelijke heerlijkheid der gerechtigheid in den hemel beërven. Maar gij gaat heen enz«! Zoo hebben de graven van Egypte een belangrijke gave voor de Kerk des Heeren bewaard, al is het volgens ons duidelijk, dat hetgeen in het handschrift voorkomt wat niet in andere codices gevonden wordt, onecht is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen