Veenendaal.

Wat te Veenendaal geschied is, is ook ons een oorzaak van diepe smart.

De predikant Ds. Den Hengst heeft zijn ambt neergelegd en zich van onze Kerken afgescheiden, omdat hij met de leer onzer Kerken zich niet vereenigen kan. Hq heeft nu met een deel der gemeente, dat hem trouw bleef, een nieuwe Kerk gevormd, die, naar het bericht luidt, zich zal aansluiten of aangesloten heeft bij de vrije Gereformeerde Kerken.

Natuurlijk zal niemand onzer aan Ds. Den Hengst het recht ontzeggen om, wanneer hij met de leer onzer Kerken niet maer overeenstemt, zijn ambt bij ons neer te leggen. Eer dient de eerlijkheid van karakter gewaardeerd, die uit deze daad spreekt. In de Hervormde Kerk bli^'ft alles, ook wat geheel tegen de belijdenis en den geest dier Kerk ingaat, maar tot deze Eerk behooren en schaamt zich zelfs niet den kansel en het hun toebetrouwde ambt te misbruiken, om lijnrecht tegen het Evangelie van Christus en de belijdenis der Kerk in te gaan. Ons dunkt, dat Ds. Den Hengst nobeler en eerlijker gehandeld heeft door openlijk met onze Kerken te breken, toen het hem allengs duidel^k werd, dat zijn opvatting met die onzer Gereformeerde Kerken in strijd was. De toestand werd aUengs onhoudbaar. Het Avondmaal werd niet meer bediend. Partijzucht sloop in de gemeente binnen. En een openlijke breuke Is dan beter dan een innerlijke onrust en nvrede, als thans reeds jaren te Veenendaal heerschte.

Maar wanneer we de eerlqkheld en oprechtheid van Ds. den Hengst waardeeren, dan is dit alleen, omdat hij zelf gevoeld heeft, dat hij met de leer onzer kerken niet meer Instemde. De voorstelling in sommige bladen gegeven, alsof alleen bezwaar tegen het eenzijdig drijven van sommigen oorzaak van dit schisma was, zou niet onze Kerken, maar alleen hem zelf treffen. Gesteld dat deze voorstelling juist ware, dan zou het plicht en roeping van een getrouw Dienaar van Christus z^n geweest, om tot het einde toe tegen dat eenzqdige drijven te protesteeren, en niet te wqken voordat de Generale synode uitspraak had gedaan. Intusschen Is heel deze voorstelling, die de liberale pers gaf en die de Wachter overnam, ODJuist en bezijden de waarheid. Wie met de zaken op de hoogte is, weet dat Ds. den Hengst niet tegen het eenzijdig drijven van de verbondsleer opkwam, maar in mystieke wateren verzeild, van de gezonde en Schriftuurlijke leer der Gereformeerde Kerken was afgeweken, zooals deze In onze belqdenisschriften en liturgie is neergelegd.

Het is daarom en daarom alleen, dat we deze daad van Ds. Den Hengst, hoe droef ze z^u moge, ook in haar gevolgen voor (de Veenendaalsche gemeente, toch als een daad van eerlijke en oprechte overtuiging waardeeren.

Tegelijk Is er echter droef held In het hart. Ds. Den Hengst was een der oudste leerlingen van de Vrije Universiteit. H^ was een man, die jaren lang met zooveel gloed en bezieling voor onze beginselen optrad en In menig opzicht de gemeenten, die hij diende, tot zegen is geweest. Het ware ons daarom zooveel liever geweest, wanneer hij aan de broederlijke vermaning, die van meer dan een zi^de tot hem kwam, gehoor gegeven en van deze dwaling zich bekeerd had.

Het heeft echter niet zoo mogen zijn.

De scheuring Is gekomen. De bloelende gemeente Veenendaal Is nu In tweeën verdeeld. En broedertwist Is altoos het pijnlijkst.

Moge de Kerkeraad, die In deze moeilijke t^den aan het hoofd der gemeente staat en te behouden tracht wat nog behouden kan worden, genade ontvangen om met voorzichtigheid, met winnende liefde van het hart en bovenal met trouw jegens God den Heere op te treden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen