Beschouwingen over het Huwelijk, inzonderheid met betrekking tot de persoonlijke verhouding der echtgenooten onderling - pagina 44

42 nooten voor elkaar is de vergemakkelijking van de plichtsvervulüng. Het kind heeft zijne ouders Ie eeren, niet omdat zij door de ge\ boorte eenig recht op hem zouden verkregen hebben, maar wijl zij, ? door God zelf met macht bekleed geworden, voor hem beelddragers zijn van Gods souvereiniteit. Als ouders zijn zij dit, gansch onafhankelijk van rang ot van talenten. De dronkaard, die langs de straten slingert, heeft dit karakter evenzeer als de vader, wien om de voortreffelijkheid zijner gaven eere wordt gebracht schier van allen kant, zonder dat het verschil zicht- en tastbaar wordt tusschen den eerbied, waarmede hij als vader wordt bejegend, en dien, welke hem buiten den kring van zijn gezin ten deel valt ^).

u • \/of /^ p^ ^

Gewis behoeft het geen betoog, dat in het laatste geval het kind met betrekking tot zijn' plicht zich in veel gemakkelijker positie bevindt, en, schier zouden we zeggen, in den toestand verkeert van den knaap, die, daar hij in den huiselijken kring reeds vreerade talen leerde, met luttele inspanning het vertaalwerk maakt, dat zijne kameraden uren bezighoudt. Langs anderen weg, niet op schoolsche wijze, bereikte hij de hoogte reeds, waartoe allen moeten komen. Het doet _ er niet toe af, waardoor hij zich die kennis eigen maakte; hem wordt vergund, van die verworven kennis thans gebruik te maken om het schoolwerk zoo te verrichten, dat hier de knaap schier kan getuigen: »mijn leeren is spelen.^' Zoo is het met het huwelijk ook. Door het huwelijk worden de echtgenooten tot één vleesch, en dies geroepen tot de hoogste liefde, waarom het bij ons slap zedelijk leven schier immer raadzaam wezen ^ zal, schoon geenszins door den aard des huivelijks geboden, den '\ echt niet te sluiten, tenzij door innige genegenheid gesteund, om ( te volbrengen wat het huwelijk eischt, en op zich zelf zoo zwaar

i

') Men heeft wel eens de vraag gesteld: hoe heeft op eere aanspraak, wie niet eerwaardig is? En het oppervlakkige publiek, dat lichtelijk misleid wordt, geeft zich gaarne gewonnen voor wat in die vraag bedektelijk uitgesproken wordt, dat n.l. van het kind niet gevergd kan worden, den vader nog te eeren, die door zijn wangedrag alle vreugde uit zijn gezin verbant, Intusschen, ik stem toe, dat eere alleen toekomt aan wie haar waardig is. Maar, — hier schuilt de feil, — men ziet voorbij, dat de vader reeds als zoodanig op eere aanspraak heeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen