De verflauwing der grenzen - pagina 99

97 Und das Ganze klang In lebend wirkendem Ebengesang, Sich thate Kraft in Kraft, verzehren, Sich thate Kraft in Kraft vermehren, Und auf und ab sich rollend ging Das all und ein und ewig Ding, Immer verandert, immer bestandig. DAS V O L K :

Er

ist ein

Goti.

Cf. SCHULER o. 1. p. 84. 172) Hierover denke men niet te licht. Er wordt soms meer voor de Kerk betaald, dan de gezamenlijke belastingen bedragen; en onze Vrije Universiteit heeft leden met ƒ 25 contributie, ook onder lieden die geen ƒ 1000's jaars inkomen hebben. En toch de famiheongelegenheid en de ongelegenheid voor onze kinderen is nog veel banger. 173) Hierop leg ik vollen nadruk. Heel wat valsche grenzen waren getrokken, die ik in het minste niet verdedig, maar in wier uitwissching ik mij hartelijk verblijd. Op elk gebied moet het worden: Uiteengaan van wat niet samenhoort, en saamvoegen van wat door eenheid van beginsel is verbonden; beide in Kerk en Staat. 174) Palingenesie beteekent Wedergeboorte. Toch bezigde ik met opzet het Grieksche woord, overmits dit in de Schrift én voor de persoonlijke wedergeboorte én voor de herschepping van hemel en aarde wordt gebezigd. Zie Matth. 19 : 28 (kosmisch) en Petr. 3 : 5 (psychisch). 175) Hyle is de naam die gegeven wordt aan de oorspronkelijke stof, waaruit het geschapene dan zal zijn voortgekomen. 176) Augustinus was eerst jaren lang Manichaeër geweest.' Van374—384. Cf. Dr. A. DoRNER, Augustinus, sein theolog. System. BerHn 1873. p. 28 v. v. 177) Onder Jezus patibilis verstonden de Manichaeën den lichtstroom die van den Urmensch in de Hyle verzonken was, en nu als goddelijk element, ja, als goddelijk leven, in planten en gewassen school. Vandaar dat zij de planten, waar dit licht in school, ijverig opzochten, en opaten, om alzoo goddelijk leven in zich op te nemen. Zie KURTZ, Kirchegesch. Lpz. 180. I. p, 9 1 . 178) AuGUSTiNi, Confessiones. X. 6. Ed. Plant. 1576. Vol. i. p. i7o^:« »Et quid est hoc? Interrogavi terram, & dixit: Non sum, & quaecunque in eadem sunt, idem confessa sunt. Interrogavi mare & abyssos, & reptiha animarum vivarum, & responderunt: Non sumus deus tuus, quaere super nos. Interrogavi auras flabiles & inquit universus aer cum incolis suis: Fallitur

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen