Calvijns invloed op de reformatie in de Nederlanden voor zooveel die door hemzelven is uitgeoefend - pagina 59

51 lijkheid zóó groot, dat in het zeer zeldzame geval, dat op Herminjard van toepassing is: «quandoque bonus dormitat Homerus", ook van Prof. Pierson hetzelfde geldt (a. w., II, blz. 55, noot 2, en Herminjard, Correspondance, IV, p. 190, n. 10; ofschoon anders, wanneer sprake is van de Roomsche Avondmaalsbeschouwing tegenover de Gereformeerde, de daar voorkomende uitdrukking »Christi corpus incrustatum", d. i. »het in brood bevatte lichaam van Christus", iemand, die op Herminjard vooruit heeft dat hij theologant is, zelfs niet moest doen denken aan ouwels, waarop het beeld van Christus in relief zou zijn afgedrukt 1). Nu zal wel niemand afkeuren, dat de Schrijver van Herminjard's onderzoekingen gebruik heeft gemaakt. Daaraan heeft hij juist vele goede opmerkingen te danken. En voorts is op onderscheidene plaatsen zijne eigene critiek ook zeker niet onvruchtbaar. Maar om dan bewaard te worden voor zijne hypercritische combinatiën en conclusiën, is toch altijd aan te bevelen, dat men allereerst zelf uit dezelfde bron ga putten; d. w. z. dat men zelf kennis make met Herminjard's aanteekeningen, die in ieder opzicht altijd streng wetenschappelijk zijn. Van geheel anderen aard is het boek, dat in 1891 verschenen is onder den titel: Michael Servet, een brandoffer der Gereformeerde Inquisitie, door Prof Dr. A. v. d. Linde. Hiervan is het grootste gedeelte de vrucht van veel onderzoek over den persoon, het leven en de werkzaamheid van Servet; altijd in den vorm eener rechtstreeksche bestrijding van H . ToUin, die sedert 1876 door vele boeken en boekjes en opstellen op eene zonderlinge wijze beproefd had, Servet te verheerlijken. Ongelukkig echter heeft Dr. Van der Linde zich daartoe niet kunnen bepalen, maar het overige van zijn werk besteed, om het leerstuk der Drieëenheid met onlieiligen spot te bestrijden, en vooral om lucht te geven aan zijn bitteren haat tegen den persoon en het werk van Calvijn, op eene wijze, die zelfs voor de Vo"^ eeuw, toen men in de polemiek tusschen geleerden aan scheldwoorden zeer gewoon was, zeker te sterk zou geweest zijn. Ook hier heeft die haat wel verblind; zelfs nog meer dan bij de Galifife's, wier geschriften hier onbepaald vertrouwd worden, zonder dat zelfs rekening wordt gehouden met hetgeen ï L a France Protestante" over hunne opzettelijke vervalsching der geschiedenis had aan het licht gebracht. Nu, wanneer een historisch onderwerp op zulk eene wijze behandeld wordt, is in ieder geval de lezer van tevoren gewaarschuwd. En voor het overige moet er ook wel uit volgen, dat de drie hoofdstukken, die hier aan Calvijn zijn toegewijd, bij een ernstig wetenschappelijk onderzoek niet kunnen medetellen. Bij blz. 3 . 5) Onder Calvijns Academievrienden te Bourges, in 1530, behoorde ook C h a r l e s S u c q u e t (of Socket), zoon van een rechtsgeleerde uit Vlaanderen, die met Erasmus bevriend was. Vgl. Calvijns brief aan Frangois Daniel van 6 Sept. 1530, en het bij dien brief aangeteekende (noot 9) door Herminjard, II, 281. — Hoogstwaarschijnlijk heeft hij in Parijs ook reeds kennis gemaakt met den bijna twee jaren ouderen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen