Innerlijk beleven en kennen in de structuur der opvoeding - pagina 37

33 dat het kind brengt tot de erkenning van de majesteit van den Allerhoogste en tot eerbied voor de orde en de wet, die God aan en in de schepping heeft gegeven. Voor de practijk van het onderwijs beteekent dit de noodzakelijkheid, zich zoo dicht mogelijk bij het leven aan te sluiten. Calvinistische opvoeding moet radicaal breken met alles wat restant is van door Pestalozzi of Herbart geschematiseerde didactiek. Het is dan ook niet in de eerste plaats de vraag, hoeveel futiliteiten een kind op een admissie-examen voor H.B.S. of gymnasium kan debiteeren. Niet daarnaar moet men de Christelijke school, die het kind gevormd heeft, beoordeelen. De eerste vraag is, hoe wij het kind in de cultuur van het heden in staat gesteld hebben, om, als mensch Gods, belijder te zijn van den Naam des Heeren temidden van de veelheid Zijner werken. Natuurlijk beteekent dit ook niet, dat de opvoeding haar kracht dient te zoeken in het memoriseeren van Bijbelteksten, al is dat op zichzelve voortreffelijk, of in het gemoedelijk praten met het kind, zonder dat werkelijk een echt gedegen kennis aan het kind wordt bijgebracht. Maar het beteekent wel dit, dat een kind b.v. de stijlregels van het Nederlandsch goed moet kennen, zijn taal in correcte spelling goed moet kunnen schrijven, — maar dat het door middel van die taal en dien stijl dan ook kan openbaren wat er leeft in het eigen hart; door middel van dien stijl en die spelling in eigen taal kan uitdrukken datgene, wat het in contact met Gods werk persoonlijk heeft verstaan en beleefd. Het is dus juist, dat het opstel uitdrukking moet zijn van eigen belevingsinhoud. Dit beteekent nu weer niet, dat daarom apriori veroordeeld is een opstel van een kind, dat een aaneenrijging is van begripsmatige analyses. God heeft het leven zoo rijk gevarieerd gemaakt, dat er ook kinderen zijn — het onderzoek van Binet ^^®) wees dat duidelijk uit — die inderdaad hun betrekking tot de werkelijkheid voortdurend uitdrukken in begripsmatige ontledingen. Het bewuste leven van zulke kinderen komt juist tot uitdrukking in zulk een begripsmatige analyse. Er zijn kinderen, die, als ze een object zien, daaraan beleven denkassociaties, die op ons den indruk maken, dat ze alles begripsmatig omschrijven. Behalve uit de proeven van Binet blijkt dit herhaaldelijk uit vragen van kinderen. ^^®) Men heeft wel gepoogd den eisch, die ter correctie van het intellectualisme aan de school moet worden gesteld, zoo te formuleeren, dat men zeide, dat men meer Oostersch moest zijn ingesteld. De Westersche kenwijze is die van de alles analyseerende en schematiseerende didactiek, de Oostersche die van de intuitie en die van het kennen met het hart. N u meenen ook wij dat er in het algemeen 3

•4

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen