Uitzuivering.

Reformatie is uitzuivering.

Gelijk de apbstel Paulus de reformat!etaak voor de Corinthisdhe gemeente oimschreef: „Zuivert dan den ouden zuurdeesem uit".

Deze zinspeling O'p het oude Joodsohe paaschgebruik zullen Paulus' lezers wel begrepen liebben.

Gelijk de Israëlieten in den nacht van Paschen bij de pijnlijk-zorgvuldige verwijdering van alles wat aan gezuurde spijsresten in hun woning mocht overgebleven zijn, Jierinnerd werden aan hun heilige roeping om zich te reinigen van elke geestelijke bezoedeling door hun Egyptische leven, zO'O moesten ook de Corinthische Christenen uitziviveren uit hun geestelijk en kerkelijk leven alles wa; t de, heiligmakiraig door den Geest van Christus in den weg zou kunnen staan.

Bij dien oiuden zuurdeesem, dien ze hebben uit te zuiverem, kunt ge denken aan het ellendige sectarisme, dat CodiUthe's leven doorw'O'ekerde. Pf aan de dwazie oversojiatiing van buitengewone gaven des Geöstes bij inzinking van heilige liefde. Of aan de verslapping der tucht in het rustig laten begaan van den bloedschender.

De gemeente is, al roemende', .aan het verzuren.

Er is voor haar alleert redding, , als. ze opnieuw haar reformatietaak verstaart; .

Ze is deze: „Zuivert dan den ouden zuurdeesem uit".

Deze taak'der uitzuivering wordt door den apostel bij het hart van zijn lezers aangedrongen door de bijvoeging: „gelijk gij ongezuurd zijt".

Dat klinkt op: het eerste hooren wel wonderlijk.

Zoo wonderlijk, dat de wijze menschen het den apoistel wel willen verbeteren en willen lezen alsof er stoïid: gelijk gij ongezuurd behoort te zijn.

Maar deze verbetering is verminking. Het moet er blijven staan precies zóó als het er 'staat. En zóó is het goed.

De gemeente mjoiet worden, wat p& is.

De ongezuurde gemeente moet in den weg der uitzuivering ongezuurd worden. Een nieuw deeg. Gelijk gij oingezuurd zijt.

Want de gemeente van Christus js in Hem volmaakt, een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een. heilig volk. Deze brief is gericht „aan de gemeente Gods, die te Corinthe is, den geheiligden in Christus Jezus, den geroepenen heiligen".

Dit is nu haar levenstaak: worden wat ze is.

Daarin wordt het levende leven van de gemeente van Christus openbaar.

De ongezuurde gemeente moet ook ongezuurd worden.

Daartoe is haar reformatjeroeping: „Zuivert dan den ouden zuurdeesem uit".

Reformatie is uitzuivering.

Nog altijd.

Soms schijnt het alsof reformatie zou zijn een streven naar-interessante no'Uveauté's op ker'kelijk gebied, een speuren naar modesnufjes in het kerkelijk magazijn.

Reformatie is allereerst verwijdering van al wat de levende O'ntplooiïng van het geloofsleven inden weg zou staan. Uitzuivering van al wat, aans het geestelijk leven der gemeente innerlij'k vreemd, toch als een zuurdeesem dat leven heeft doorgist. "Verwakkering O'm als een heilig volk openbaar te worden in een onheiligen tijd en in een O'nheilige omgeving.

En nu nióet er naar den deesem gezocht, die bezig is het leven te doorzuren.

Dan is er, ook nü wel, de pjartijz; ucht, die de gemeenlie van Christus uit elkander scheurt. Dan' is er, ook nü wel, de zelfverheffing bij klimmend liefdesgebrek. Dan is er, ook nü wel, verslapping van tucht, waar men vroeger ernstig om tucht naar het Woord des Heeren riep.

Dan is er, ook nü, zuurdeesem, soms al héél oud, waarvan het apostolisch woord ook ons nog geldt: „Zuivert dien toch uit".

Om te worden, wat' ge z.ijt.

Een nieuw deeg. Gelijk gij ongezuurd zijt.

Hierbij dreigt nu het gevaar, dat zij, in wier ziel de refo'rmatieroeping weerklank vond, den zuurdeesem 'zioeken allereerst in anderer leven.

Ons hart is nu eenmaal listig genoeg om het Woiord des Heeren in de eerste plaats voor den naaste te hopren en op den broeder toe te passen.

Alle roepen om reformatie wordt holle, ijle klarik, als er injet in doortrilt de kreet van eigen, om nieuwe zuivering worstelend zieleleven.

De apO'Stel, die zelf „loopt, niet als o-p het onzekere en kampt, niet als de lucht slaande", mag hopen dat de zuiveringstaak, die hij den Corinth) ërs voorstelt, niet zal worde^n afgewezen. Maar 'hij „bedwingt" dan ook „zijn lichaam en brengt het toit dienstbaarheid om niet eenigszius, daar hij anderen gepredikt heeft, zelf verwerpelijk te worden".

Gelij'k hij ook vrijmoedig aam zijn Corinthische lezers durft scjhrijven (9:26, 27).

En als hij onder de Corinthische Christenen zuurdeesem 'zoekt te verwijderen, wendt hij zich tot den hem persoO'ulij'k naasten kring.

Niet de Apollo'S-pai'tij, niet de Céfas-groep, maar juist zij, die zich naar Paulus noemen, moeten het scherpst verwijt 'O'ver hun 'liefdeloos scheuren van de gemeenschap in Christus uit Paulus' brief lezen (1:13 v.v.).

Daar zoekt hij zuurdeesem. Om dien uil te zuiveren.

Deze uitzuivering is geen eigenwillige, wettische zelfveredeli'ng.

Het is: worden, wat we zijn.

Gelijk gij ongezuurd zijt.

Alleen de inwoning des Heiligen Geestes Ln de .harten werkt de ware 'kracht tot heiligmaking, dringt tot vernieuwing van gezindheid en reiniging van leven.

De Geestf-is^? r'S^t|t^die levend maakt, die den ouden mensch' doet sterven, om den nieuwen te doen opstaan, en het leven doet verliezen om het te behouden.

Wettische zelfreiniging poetst wel het buitenste van den drinkbeker schoon, maar laat den inhoud onaangetast, pleistert den buitenmuur van Jiet graf blaihk, terwijl daarbinnen het verderf voortwoekert en de lijkenlucht blijft walmen.

Alleen de heiligende kracht van den iGeest brengt. en zet tot innerlijke uitzuivering van wat in persoionlijk en gemeenschappelijk leven doorgist.

Zo'0> komt er feest.

Het feest der ongezuurde broeden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen